اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) به دلیل مشکل در تمرکز، بیش فعالی / تکانشگری، بی نظمی، تحمل کم، و سایر علائمی که عملکرد طبیعی را مختل می کنند، مشخص شده است. درمان و تغییر سبک زندگی می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند تا بتوانید به خوبی با ADHD زندگی کنید.
مبتلایان به ADHD اغلب فاقد تمرکز هستند، از انجام کارهای خود سر باز می زنند، بیش از حد صحبت می کنند، و به صورت تکانشی عمل می کنند.
کودکان اغلب با کمبود بیش فعالی مواجه می شوند و با افزایش سن، ممکن است با کمبود توجه بیشتری دست و پنجه نرم کنند که به نوبه خود منجر به ایجاد مشکلات بیشتری در تحصیل آن ها می شود.
این اختلال اغلب توسط دیگران به صورت نادرست درک می شود. افرادی که علائم را درک نمی کنند ممکن است کودکان مبتلا به ADHD را به عنوان کودکان بی تحرک، تنبل یا دارای مشکل نشان دهند. بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است بی مسئولیت تلقی شوند. زیرا در تلاشند تا جزئیات یا تعهدات مهم را به خاطر بسپارند ولی متمرکز ماندن و متعهد بودن به انجام وظایف بسیار برای آن ها مشکل می باشد.
احساسات متداول شامل موارد زیر است:
تسکین: هنگامی که برای اولین بار متوجه می شوید به ADHD مبتلا هستید، ممکن است احساس کنید که می دانید علائم شما ناشی از بیماری تشخیص داده شده است واحساس بهتری داشته باشید.
عصبانیت: پس از تشخیص ممکن است عصبانی شوید. شاید شما نمی خواهید بپذیرید که مبتلا به ADHD هستید یا شاید نسبت به والدین یا معلمانی که شما را به دلیل علائم خود سرزنش می کنند احساس سرخوردگی کنید.
غم و اندوه: ممکن است شما ناراحت باشید که زودتر بیماری شما تشخیص داده نشده است.
آنچه می توانید انجام دهید
به خود اطمینان دهید که همه این احساسات، حتی اگر در آن زمان دردناک باشند، طبیعی است.
در مورد احساسات خود با دیگران صحبت کنید و مایل به کمک گرفتن از دیگران باشید.
ملاقات با افرادی که تجربه مشابهی را داشته اند، بسیار مفید است.
با یک درمانگر که در مورد ADHD آگاهی دارد، همکاری کنید.
نیازی نیست که به همه بگویید که به ADHD مبتلا شده اید، اما به اشتراک گذاشتن تشخیص خود با برخی از افراد می تواند در پیشبرد پیشرفت مفید باشد.
توضیح ADHD برای دوستان و اعضای خانواده همیشه ساده نیست. در واقع، کسانی که شرایط را درک نمی کنند، ممکن است فکر کنند شما از آن به عنوان بهانه ای برای خارج شدن از مسئولیت های روزانه خود استفاده می کنید.
افرادی که آگاهی ندارند، ممکن است توصیه های ناخواسته ای ارائه دهند.
هنگامی که افراد در زندگی شما می خواهند از شما حمایت کنند و درک بهتری از ADHD ایجاد کنند، اطلاعاتی در مورد شرایط را در اختیار آنها قرار دهید و به آنها بگویید که چگونه می توانند به بهترین شکل از شما حمایت کنند.
همچنین ممکن است بخواهید با کارفرما یا استاد خود در میان بگذارید. اگر فرزند شما به ADHD مبتلا شده است، می خواهید آن اطلاعات را با مدرسه به اشتراک بگذارید.
کارفرمایان و اداره مدرسه می توانند در اسکانهای ویژه کمک کنند. ممکن است بهره وری شما را به شدت افزایش دهد.
مدیریت علائم شما
با متخصصان همکاری کنید تا بهترین گزینه های درمانی را برای شما پیدا کنند. از صحبت کردن دریغ نکنید و در مورد آنچه که انتظار دارید با درمان داشته باشید سوال بپرسید.
مهم است که حتی اگر احساس می کنید که درمان به خوبی انجام می شود، مدیریت و کنترل علائم خود را ادامه دهید. علائم شما ممکن است با تغییر در محیط شما تغییر کند یا ADHD ممکن است با افزایش سن تغییر کند.
ارتباط خود را با ارائه دهندگان درمان خود در مورد هرگونه تغییر و تحولی که تجربه کرده اید یا هر مشکلی که متوجه شده اید ادامه دهید.
اگر دارو مصرف می کنید، ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که نیاز به تغییر دوز خود داشته باشید یا داروها را به طور کلی تغییر دهید. یا، ممکن است تشخیص دهید که هنگامی که تغییر شغل دارید، شروع به درمان کنید.
همچنین ممکن است انواع مختلفی از تغییرات سبک زندگی را امتحان کنید. به عنوان مثال، نظارت دقیق بر روی علائم ممکن است به شما کمک کند تشخیص دهید که نیاز به سازماندهی بیشتری در زندگی دارید، بنابراین می توانید زمان کمتری را برای جستجوی موارد نامناسب صرف کنید. افزودن ساختار بیشتر و سازماندهی، شاید برای مدیریت بهتر علائم شما مهم باشد.
با حمایت و درمان مناسب، می توانید زندگی بهتری ایجاد کنید که به شما امکان می دهد به بیشترین پتانسیل خود برسید.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
verywellmind
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.