پزشکان دانشکده پزشکی روتگرز رابرت وود جانسون اظهار می کنند، خواندن به عنوان یک تجربه مشترک بین والدین و فرزندان خردسال، از جمله نوزادان، با مهارت واژگان قوی تقریباً در مورد همه کودکان در سن 3 سالگی همراه است.
طبق تحقیقات منتشر شده در مجله The Journal of Pediatrics، این مسئله در مورد کودکانی که از نظر ژنتیکی ممکن است در معرض موانع یادگیری، توجه و پیشرفت رفتار نیز قرار داشته باشند، صادق است.
مانوئل جیمنز، متخصص کودکان اذعان داشت: “در یک فضا و محیط امن، کودکانی که ممکن است از نظر ژنتیکی در معرض خطر باشند، همانند همسالان خود عمل می کنند.”
کودکان در این مطالعه به عنوان بخشی از مطالعه خانواده های آسیب پذیر و فقیر، مورد آزمایش قرار گرفتند.
جیمنز توضیح داد که این مطالعه چگونگی پاسخ متفاوت کودکان به خواندن به صورت تجربه ای مشترک با والدین را براساس خصوصیات ژنتیکی بررسی می کند.
این تیم با استفاده از داده های مطالعه خانواده های ضعیف و کودکان، که پیشرفت تقریباً 5000 کودک در شهرهای بزرگ ایالات متحده متولد سال 1998 تا 2000 را دنبال کرده است، تفاوت پیشرفت مهارت واژگان را بر اساس تفاوت های ژنتیکی در دو سیستم انتقال دهنده عصبی که دارای پیامدهای مختلفی هستند، ارزیابی کردند. در توسعه یادگیری و حافظه
این مطالعه نشان داد که خواندن کتاب با کودکان در 1 سال با نمره واژگان بالاتر در ارزیابی استاندارد در 3 سالگی، مطابق با مطالعات منتشر شده قبلی همراه بود. کودکانی که تغییرات ژنتیکی دارند و آنها را در معرض خطر قرار می دهند، همانطور که همسالان خود را در ارزیابی انجام می دهند، هنگام خواندن در سن 1 سالگی انجام شدند.
“ما دریافتیم که خواندن با کودکان بسیار کوچک می تواند بسیار قدرتمند عمل کند و در رشد کودک تفاوت ایجاد کند، به ویژه با کودکانی که در معرض مشکل تأخیر در رشد قرار دارند.
به گفته جیمنز، دانشمندان به تازگی فهمیده اند که ژن ها چگونه بر رفتارهای پیچیده تأثیر می گذارند و چگونه می توان از طریق مراقبت از بیمار، علم را در بهبود زندگی استفاده کرد. این تحقیق اهمیت محیط مثبت با تماس نزدیک والدین و همبستگی مستقیم آن با رشد مطلوب کودک را تأکید می کند، حتی در شرایطی که کودک ممکن است برای یادگیری و چالش های رفتاری در معرض خطر باشد.
کودکانی که همراه با والدینشان کتاب می خوانند در سن 3 سالگی مهارت واژگان قوی تری دارند.
دانیل نوترمن، متخصص اطفال، توضیح داد: “اقدامات بیولوژیکی روش دیگری را برای شناسایی کودکانی فراهم می کند که مداخلات، در این حالت خواندن، بیشترین فایده را دارند.” “اگرچه قبلاً شواهدی در مورد تأثیرات مثبت در خواندن اشتراکی وجود داشته، این مطالعه تأییدهای اضافی و تصویر کمتری از پیوند بین محیط کودک، حالت بیولوژیکی و پیشرفت را ارائه می دهد.”
هر دو محقق تأکید کردند که والدین باید روزانه با فرزندان خود وقتی را برای خواندن کتاب در نظر بگیرند، زیرا یافته های این تحقیق، رواج پیشرفت سواد را در سنین پایین ارائه می دهد.
“نکته اصلی این است که کودکان در سنین کودکی به خواندن کتاب به صورت مشترک با والدین خود پاسخ مثبت می دهند و انجام این کار یکی از راه های بهبود مهارت های زبانی برای همه کودکان است.”
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.