حمل انسان از راه دور چالش های فنی و فلسفی خود را به همراه دارد. یک آزمایش اخیر با دقت فوق العاده ای در حمل و نقل کوانتومی در بیش از 27 مایل دست یافت. انتقال از راه دور انسان ممکن است با پیشرفت تکنولوژی در پردازش حجم عظیمی از داده ها امکان پذیر باشد.
دورنوردی (به انگلیسی: Teleportation) مفهومی است که به جابه‌جایی ماده بین دو نقطه بدون پیمودن متداول فضای بین دو نقطه مورد نظر، اشاره می‌کند. به عبارت دیگر انتقال یک ماده از یک نقطه به نقطه دیگر بدون عبور از فضای فیزیکی ما بین آنها است.
چقدر به حمل و نقل انسان از راه دور نزدیک هستیم؟
راهی آسان و بدون دردسر برای سفر، با فرض اینکه بعضی از قسمتهای مهم بدن شما در این راه گم نمی شوند. محققان در تحقق این امر پیشرفت زیادی داشته اند، با این حال، در مقیاس بسیار کوچک، موفقیت در انتقال فوتون (ذرات نور) و همچنین اتم هایی مانند سزیم و روبیدیوم را به دست آوردند.
اما چقدر برای این امر آماده ایم؟ اول از همه، بیایید یک مسئله مهم فلسفی را با teleportation بررسی کنیم. واقعاً انتقال دادن کسی به چه معناست؟
فرض کنید شما در ساخت دستگاهی موفق هستید که می تواند شخصی را از یک مکان به مکان دیگر بفرستد. اما وقتی آن انسان به مکان دوم می رسد، آیا در واقع همان شخص است؟ آیا ابتدا نباید شخص مورد انتقال از راه دور، اتم به اتم تجزیه شود و سپس نسخه ای از وی در مقصد دوباره ایجاد شود؟
به این ترتیب، آیا حمل و نقل از راه دور با در نظر داشتن این نکته که در واقع یک مرگ از یک طرف و یک تولد دیگر از سوی دیگر باشد، ضروری است؟ و آن شخص دوم، حتی اگر تمام اتم ها و افکاری دقیقاً مشابه نسخه قبلی فرد را داشته باشد، دقیقاً یکسان می باشد یا شاید دقیق تر – یک کلون از خود سابقش است؟
و اگر حمل و نقل از راه دور ما را مجبور به ساختن کلون هایی از خود کند (به طور بالقوه بی شمار)، در واقع این برای نسخه اصلی انسان چه معنایی دارد؟
همانطور که میشیو کاکو، فیزیکدان نظری در مورد این موضوع گفت، تصور کنید”فرد را ببینید که مرده است و به مکان دیگری رفته باشد، اما آن شخص مرده است، پس فرد اصلی کیست؟ “
کاکو ضمن ابراز چنین مخالفت های بزرگی، در واقع فکر می کند که ما می توانیم طی 100 سال آینده بر آنها غلبه کنیم و به طور بالقوه امکان حمل و نقل از راه دور انسان را فراهم کنیم.
تاکنون دانشمندان به طور عمده توانسته اند راه هایی از قبیل روش های کوانتومی به دست آورند. این نوع انتقال از راه دور بسیار جای کار دارد و در مورد انتقال خواص اطلاعاتی بین ذرات است تا ماده واقعی.
این فناوری می تواند به مواردی مانند ایجاد اینترنت کوانتومی منجر شود – اینترنت نسل بعدی با سرعت شگرف و دقت و امنیت فوق العاده. در اواخر سال 2020، دانشمندان توانستند برای اولین بار اطلاعات کوانتومی را از طریق شبکه فیبر نوری 27 مایل با دقت 90 درصد از راه دور انجام دهند.
اطلاعات به اشتراک گذاشته شده به صورت کیوبیت فوتون بود – سیستم های دو حالته که واحدهای اساسی اطلاعات کوانتومی هستند. آنها در مسافت های طولانی از طریق درهم تنیدگی کوانتومی، که دو یا چند ذره را به یکدیگر متصل می کند، تقسیم می شوند.
حتی اگر فاصله آنها از یکدیگر زیاد باشد، اطلاعات رمزگذاری شده در یک جفت ذره درهم از راه دور منتقل می شوند.
در صورت موفقیت، اینترنت کوانتومی می تواند منجر به یک انقلاب ارتباطی، تبدیل حسگرهای محاسبات، ذخیره داده ها و دقت شود. قبل از این دستاورد، آزمایش های موفق حمل و نقل از راه دور شامل تلاش سال 2019 محققان ژاپنی برای ارسال اطلاعات در شبکه های الماس بود.
آنها موفق شدند با استفاده از آهن ربا نیتروژن، حالت قطبش فوتون را به اتم کربن منتقل کنند و اساساً آن را از راه دور انتقال دهند. در یک شاهکار دیگر از راه دور، در سال 2017 دانشمندان چینی توانستند فوتون ها را به یک ماهواره بیش از 500 کیلومتر بالاتر برسانند.
برای این آزمایش، آنها یک جفت فوتون درهم تنیده روی زمین ایجاد کردند، سپس یکی از فوتونهای جفت شده را به ماهواره تاباندند در حالی که دیگری روی زمین ماند.
در حالی که میلیون ها فوتون از آن طریق ارسال می شد، در 911 مورد نتایج مثبتی به دست آمد و این واقعیت را تأیید می کند که مطمئناً ما می خواهیم موفقیت بهتری برای انتقال از راه دور انسان داشته باشیم.
در حقیقت، یک مطالعه در سال 2013 توسط دانشجویان فیزیک در دانشگاه لستر با اعداد مفیدی ارائه شد. آنها استدلال کردند که داده های قابل انتقال برای یک انسان از جفت های DNA ژنوم در هر سلول تشکیل شده است.
دانشمندان با استفاده از استانداردهای فنی سال 2013، انتقال داده فقط برای یک انسان (با پهنای باند 29.5 تا 30 گیگاهرتز) تا 4.85×1015 سال طول می کشد، بسیار بیشتر از سن جهان.
مطمئناً فناوری بهتر و رویکردهای جدید لازم است تا حمل و نقل از راه دور انسان به واقعیت تبدیل شود. اگر امیدوار باشید که ممکن است روزی اتفاق بیفتد، تنها نیستید. پروفسور رونالد هانسون از دانشگاه صنعتی دلفت در هلند، پس از انجام آزمایش موفقیت آمیز حمل و نقل کوانتومی در سال 2014، در مصاحبه ای گفت:
“اگر شما معتقد هستید که ما چیزی بیش از مجموعه ای از اتمهای به هم پیوسته نیستیم، در اصل می توان خود را از یک مکان به مکان دیگر teleport کرد.”
“در عمل بسیار بعید است، اما گفتن اینکه هرگز نمی تواند اتفاق بیفتد بسیار خطرناک است. من آن را رد نمی کنم زیرا هیچ قانون اساسی فیزیک از رخ دادن آن جلوگیری نمی کند.”
اینکه این ویژگی چقدر دور خواهد بود جای بحث دارد. باید دید آیا تخیل ما می تواند به واقعیت تبدیل شود یا خیر.
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانامراجعه کنید.
منبع: