وقتی از خانه خارج می شوید، ماسک صورت خود را می زنید که دهان شما را پنهان کند. چنین پوششی می تواند توانایی ما در برقراری ارتباط را تحت تأثیر قرار دهد و برای کسانی که برای درک گفتار نیاز به دیدن لب ها دارند، چالش خاصی در ارتباطات امروز ایجاد می کند.
اما از چشم هایی که بدون پوشش باقی مانده اند چه می توان گفت؟
شکسپیر می گوید “چشم پنجره های روح است.”
کاملاً واضح است که چشم ها می توانند اطلاعات زیادی را ارائه دهند.
به همین دلیل است که بازیکنان پوکر گاهی اوقات به دلیل ترس از “لو دادن” نشانه کوچک و تقریباً نامحسوس برای اینکه دست خوبی دارند یا بلوف می زنند، عینک تیره می زنند. این کاملا معقول است، برخی از علوم نیز آن را پشتیبانی می کنند.
چگونه دیگران را درک می کنیم و آنها چگونه ما را درک می کنند. تحقیقات نشان داده است که تفسیر احساسات افراد با تجزیه و تحلیل چشمان آنها امکان پذیر است.
در سال 2017، محققان دانشگاه کرنل به داوطلبان تصاویری از ابراز احساسات مختلف نشان دادند: غم، انزجار، عصبانیت، شادی، تعجب یا ترس.
شرکت کنندگان توانستند به طور مداوم ارزیابی کنند که کلمات مختلف توصیف حالات ذهنی با “بیان چشم” مطابقت دارد.
محققان نتیجه گرفتند که چشم یک ارتباط اساسی بین فردی را فراهم می کند و جنبه های مختلف چشم (از جمله میزان باز بودن یا شیب ابرو) اطلاعاتی در مورد حالت های مختلف درونی، ارائه می دهد.
علوم اعصاب در اینجا نیز جوابگو است. ما می دانیم که انسانها نسبت به تغییرات بسیار کوچک جهت نگاه بسیار حساس هستند.
وقتی می خواهید قضاوت کنید که کسی به کدام سمت نگاه می کند، به طور قابل توجهی آمیگدال شما فعال می شود، بخشی از مغز که مدت هاست می دانیم احساسات ما را پردازش می کند و مربوط به عواطف است.
این نشان می دهد که بین احساس و چشم در سطح عصبی نیز رابطه وجود دارد.
ما می دانیم که آمیگدال در همه کارها با احساسات مرتبط است و بیشتر به دلیل نقش آن در ترس و واسطه گری در پاسخ “جنگ یا گریز” شناخته می شود.
تحقیقات بیشتر نشان داده است که آمیگدال وقتی فعال است که ما صحنه را برای حوادثی که ممکن است شخصی در جهت ما نگاه کند یا جهت نگاه خود را تغییر دهیم، کنترل می کنیم.
این می تواند اهمیت چشم ها در یافتن همسر، ابراز علاقه به دیگران یا شاید برعکس در شناسایی تهدیدهای دیگران نشان دهد.
به طور خلاصه، ما می توانیم اطلاعات را از چشم استخراج کنیم – اطلاعاتی که به ما کمک می کند احساسات اطرافیان خود را ارزیابی کنیم و بنابراین به ما امکان می دهد تا به طور موثرتری با آنها ارتباط برقرار کنیم.
شواهد دیگری در مورد اهمیت چشم از از نظر مواد شیمیایی عصبی نیز وجود دارد. ما می دانیم که اکسی توسین، هورمونی که به طور طبیعی تولید می شود، در تعاملات اجتماعی مهم است و ممکن است در نحوه درک چهره اطرافیان مهم باشد.
محققان دریافته اند، وقتی تصاویر از چهره نشان داده می شود، افرادی که به آنها اکسی توسین داده می شود، زمان بیشتری را نسبت به افرادی که به آنها دارونما داده شده، به چشم خیره می شوند.
از آنجا که اکسی توسین عاملی در تعاملات اجتماعی است، این یافته نشان می دهد که چشم ها در نحوه درک تعامل خود با اطرافیان بسیار مهم هستند. به نظر می رسد کسانی که دارای سطح اکسی توسین هستند، به دنبال رد چشمها می روند تا با دیگران ارتباط اجتماعی بیشتری برقرار کنند.
برای دوستداران سگ در میان ما، برخی تحقیقات نیز حاکی از این است که وقتی سگها و صاحبان آنها به چشمان یکدیگر نگاه می کنند، سطح اکسی توسین در انسان و حیوانات خانگی افزایش می یابد و این نشان دهنده افزایش پیوند اجتماعی است.
اگر می خواهید بدانید که افراد چه احساسی دارند که پوشش صورت آن ها ممکن است آن را پنهان کند، چشم ها پاسخی را که به دنبال آن هستید، در خود دارند. قطعاً می توان فهمید که آیا مردم با نگاه کردن به چشمانشان لبخند می زنند یا خیر و لبخند اکنون بیش از هر زمان دیگری بسیار مهم است.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).