07136476172 - 09172030360 [email protected]

نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که واقعیت مجازی VR، می تواند زندگی را برای افراد مبتلا به زوال عقل آسان تر کند. نویسندگان نتیجه می گیرند که واقعیت مجازی به شرکت کنندگان کمک می کند تا خاطرات را یادآور شوند، و در بهبود روابط بیماران با مراقبان نقش موثری دارد.

آیا واقعیت مجازی می تواند باعث افزایش کیفیت زندگی افراد مبتلا به زوال عقل شود؟

دمانس مانند چتر، طیف وسیعی از شرایط بیماری عصبی، از جمله بیماری های هانتینگتون و آلزایمر را در بر می گیرد.

این می تواند باعث از بین رفتن شدید حافظه شود. آنقدر که بر توانایی فرد در انجام فعالیت های روزمره تأثیر منفی بگذارد.

خطر ابتلا به زوال عقل فرد افزایش می یابد و فرد می تواند مستعد ابتلا به آلزایمر باشد.

به عنوان مثال، براساس مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، آمریکایی های آفریقایی گروهی هستند که بیشترین خطر را برای آلزایمر در میان سالمندان دارند و به دنبال آن افراد اسپانیایی و سپس افراد سفیدپوست غیر اسپانیایی قرار دارند.

CDC اظهار داشت که بیشترین افزایش بیماری آلزایمر طی دهه های آینده در بین مردم اسپانیایی و آمریکایی- آفریقایی تبار اتفاق می افتد و این افزایش ها بیشتر مربوط به افرادی است که عمر طولانی تر دارند، زیرا نرخ افرادی که در اثر بیماری های مزمن جان خود را از دست می دهند، کاهش می یابد.

 
 
 

محیط های مجازی باعث بوجود آمدن خاطرات می شوند

 

در مطالعه حاضر، محققان – بسیاری از دانشگاه کنت در انگلستان – هشت نفر مبتلا به زوال عقل را که در بیمارستان روانی بستری شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند. شرکت کنندگان بین 41 تا 88 سال سن داشتند.

این تیم یافته های خود را در مجموعه مقالات کنفرانس CHI 2019 در مورد عوامل انسانی در سیستم های محاسباتی منتشر کردند.

با استفاده از واقعیت مجازی (VR)، شرکت کنندگان بیش از 16 جلسه به پنج محیط مختلف دسترسی داشتند. محیط های مجازی شامل:

• کلیسای جامع

• یک جنگل

• ساحل شنی

• ساحل صخره ای

• حومه شهر

 

محققان جلسات را تحت نظر داشتند و همچنین بازخورد شرکت کنندگان و مراقبان آنها را جمع آوری کردند.

نویسندگان اظهار داشتند که یافته اصلی آنها این بود که برخوردها در محیط های مجازی به بیماران در یادآوری خاطرات قدیمی کمک می کند.

 

به عنوان مثال، یک بیما هنگام دیدن یک پل که در یک محیط مجازی مشاهده کرده بود، به یاد آورد که روزی تعطیلاتش را در آن جا گذرانده است.

نویسندگان معتقدند که – از آنجا که معرفی محرک های جدید که ممکن است این نوع یادآوری ها را در بیمار تحریک کند، دشوار است – VR ممکن است یک کمک عملی برای بازیابی خاطرات باشد.

بیماران گزارش دادند که جلسات VR برای آنها تجربه مثبتی بوده و باعث افزایش روحیه و برهم کنش بیشتر آنها با محیط اطراف می شود.

مراقبان بیماران، همچنین گزارش دادند که تجارب VR تعامل آنها با شرکت کنندگان را عمیق تر کرده و بهبود می بخشد، زیرا بینش های حاصل از این جلسات به مراقبان و پرستاران آن ها، کمک می کند تا قبل از شروع مراقبت، زندگی بیماران را درک کنند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد اختلالات عصبی که توسط واقعیت مجازی، بهبود می یابند، به موسسه سلامت مغز دانا، واحد واقعیت مجازی مراجعه کنید.

 
 
به این مقاله امتیاز دهید