07136476172 - 09172030360 [email protected]

فیبرومیالژیا یک بیماری طولانی مدت یا مزمن است. این بیماری باعث بروز علائمی مانند موارد زیر میشود:

  • درد اسکلتی عضلانی یا درد در عضلات و استخوان ها
  • خستگی عمومی
  • خواب و اختلالات شناختی

درک این بیماری، حتی برای متخصصان مراقبت های بهداشتی، دشوار است. علائم آن شبیه علائم سایر بیماریها است و هیچ آزمایشی برای تأیید قطعی تشخیص آن وجود ندارد. در نتیجه، فیبرومیالژیا اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود.

در گذشته، برخی از متخصصان مراقبت های بهداشتی حتی این سوال را مطرح می کردند که آیا فیبرومیالژیا واقعی است یا ذهنی. امروزپاسخ به این سوال  خیلی بهتر پاسخ داده می شود.

حدود 4 میلیون بزرگسال در ایالات متحده  یا حدود 2 درصد، مبتلا به فیبرومیالژیا تشخیص داده شده اند. اکثر موارد فیبرومیالژیا در زنان تشخیص داده می شود. اکثر افراد در میانسالی تشخیص داده می شوند، اما فیبرومیالژیا می تواند کودکان را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

داروها، درمان و تغییرات سبک زندگی می تواند به شما در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

همچنین ممکن است دوره هایی از نوع بهبودی را تجربه کنید که در آن درد و خستگی شما بهبود می یابد.

جنسیت در یک طیف وجود دارد. این مقاله از اصطلاحات «مرد» و «زن» برای اشاره به جنسیت تعیین شده در بدو تولد استفاده می‌کند.

علائم فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا باعث چیزی می شود که اکنون به عنوان مناطق درد شناخته می شود.

برخی از این مناطق با نواحی حساسی که به طور سنتی به عنوان نقاط حساس یا ماشه شناخته می شوند، همپوشانی دارند. با این حال، برخی از این نواحی حساس که قبلاً مشخص شده بوندند، در نواحی درد گنجانده نشده‌اند.

درد آن، مانند یک درد مداوم و مبهم است. اگرفرد در چهار ناحیه از پنج ناحیه درد ذکر شده در اصلاح معیارهای تشخیص فیبرومیالژیا در سال 2016 ، درد عضلانی اسکلتی را تجربه کرده باشد، متخصص مراقبت های بهداشتی تشخیص فیبرومیالژیا را در نظر می گیرد .

معیارهای تشخیصی فعلی به درد فیبرومیالژیا به عنوان درد چند موضعی اشاره می کنند. در مقابل، معیارهای تشخیصی فیبرومیالژیا در سال 1990، میتوان درد فیبرومیالژیا را به عنوان درد گسترده مزمن تعریف کرد.

علاوه بر این، روند تشخیصی اکنون بر شدت درد و نواحی درد اسکلتی عضلانی متمرکز است. در گذشته، مدت زمان درد نقطه کانونی تشخیص فیبرومیالژیا بود.

سایر علائم فیبرومیالژیا عبارتند از:

  • خستگی
  • مشکل خواب
  • خواب غیر ترمیمی و غیر انرژی بخش، یا خواب طولانی مدت بدون احساس استراحت
  • سردرد
  • مشکل در تمرکز یا توجه
  • خشکی چشم
  • کهیر
  • خارش
  • درد مبهم در زیر شکم
  • مشکلات مثانه
  • افسردگی
  • اضطراب

این عارضه می تواند بر احساسات و همچنین سلامت جسمانی شما تأثیر بگذارد.

مه فیبرو

مه فیبرو یا مه مغزی اصطلاحی است که برخی از افراد برای توصیف احساس مبهم آنها در عملکرد مغزی استفاده می کنند. علائم مه فیبرو عبارتند از:

  • ضعف حافظه
  • مشکل در تمرکز
  • مشکل در هوشیاری

بر اساس یک پژوهش در سال 2015 ، برخی افراد  دارای مه‌آلودگی ذهنی ناشی از فیبرومیالژیا را بیشتر از درد فیزیکی ناراحت‌کننده می‌دانند.

درمان فیبرومیالژیا

در حال حاضر هیچ درمانی برای فیبرومیالژیا وجود ندارد.

در عوض، درمان بر کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی با داروها، استراتژی‌های مراقبت از خود و تغییر سبک زندگی متمرکز است.

علاوه بر این، ممکن است بخواهید به دنبال پشتیبانی و راهنمایی باشید. این ممکن است شامل پیوستن به یک گروه پشتیبانی یا مراجعه به یک درمانگر باشد.

داروی فیبرومیالژیا

داروها می توانند درد را تسکین دهند و به خواب بهتر کمک کنند. داروهای رایج برای فیبرومیالژیا شامل مسکن ها، داروهای ضد تشنج و داروهای ضد افسردگی است.

مسکن ها

درد فیبرومیالژیا می تواند به اندازه کافی ناراحت کننده و مداوم باشد که در روال کارهای روزانه شما اختلال ایجاد کند. فقط به درد به عنوان یک نشانه تشخیصی بسنده نکنید. با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد راه های مدیریت آن صحبت کنید.

اگر درد شما خفیف است، یکی از گزینه ها، مصرف مسکن های بدون نسخه است، مانند:

  • استامینوفن (تیلنول)
  • آسپرین
  • ایبوپروفن (ادویل، موترین)
  • ناپروکسن (Aleve، Naprosyn)

این داروها می توانند سطح درد شما و ناراحتی را کاهش دهند. و به شما کمک کنند وضعیت خود را بهتر مدیریت کنید. حتی ممکن است به شما کمک کنند خواب بهتری داشته باشید.

بسیاری از این داروها التهاب را نیز کاهش می دهند. اگرچه التهاب یک علامت اولیه فیبرومیالژیا نیست، اما در صورت داشتن یک بیماری مرتبط مانند آرتریت روماتوئید (RA) ممکن است التهاب را تجربه کنید.

عوارض جانبی ممکن داروهای کاهنده التهاب

لطفاً توجه داشته باشید که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) عوارض جانبی دارند. در صورت استفاده طولانی‌مدت از NSAID‌ها، احتیاط لازم است. همانطور که معمولاً زمانی که شما یک وضعیت درد مزمن را مدیریت می‌کنید، این احتیاط لازم است.

مواد افیونی نیز برای تسکین درد فیبرومالیژیا تجویز شده است. با این حال، پژوهش  در طول زمان اثربخشی آنها را نشان نداده است. همچنین، دوز مواد مخدر معمولاً به سرعت افزایش می‌یابد. که می‌تواند برای افرادی که این داروها را تجویز می‌کنند، خطر وابستگی ایجاد کند.

ترامادول (اولترام) یکی از مواد افیونی است که بیشترین ارتباط را با تسکین درد فیبرومیالژیا دارد. با این حال، برخی از متخصصان آن را یک تریاک سنتی نمی دانند و هر گونه فواید احتمالی ترامادول برای فیبرومیالژیا می تواند به دلیل این باشد که یک مهارکننده بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRI) نیز هست.

با توجه به مطالعه ای در سال 2020 ، شواهد کافی برای حمایت یا مخالفت با استفاده از ترامادول در فیبرومیالژیا وجود ندارد. تحقیقات بیشتری در مورد مواد افیونی مورد نیاز است.

 

داروهای ضد تشنج

Pregabalin (Lyrica)، یک داروی ضد تشنج، اولین دارویی بود که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای فیبرومیالژیا تایید کرد. سلول های عصبی را از ارسال سیگنال های درد مسدود می کند.

گاباپنتین (Neurontin) برای درمان صرع طراحی شده است، اما ممکن است به کاهش علائم در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا نیز کمک کند. گاباپنتین برای درمان فیبرومیالژیا توسط FDA تایید نشده است و به عنوان یک داروی خارج از برچسب در نظر گرفته می شود .

مصرف مواد مخدر خارج از برچسب

استفاده از داروی خارج از برچسب به این معنی است که دارویی که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای یک هدف تأیید شده است، اما برای هدف دیگری استفاده می شود که هنوز تأیید نشده است.

با این حال، پزشک همچنان می تواند از دارو برای این منظور استفاده کند. این به این دلیل است که FDA آزمایش و تأیید داروها را تنظیم می کند، اما نحوه استفاده پزشکان از داروها را برای درمان بیماران خود تنظیم نمی کند. بنابراین پزشک شما می تواند دارویی را هر طور که فکر می کند برای مراقبت شما بهترین است تجویز کند.

علائم افسردگی

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی مانند دولوکستین (Cymbalta) و میلناسیپران (Savella) گاهی اوقات برای درمان درد و خستگی ناشی از فیبرومیالژیا استفاده می شود. این داروها همچنین ممکن است بر روی تعادل مجدد انتقال دهنده های عصبی موثر باشند و به بهبود خواب کمک کنند.

FDA دولوکستین و میلناسیپران را برای درمان فیبرومیالژیا تایید کرده است.

سایر داروها

سایر داروهایی که توسط FDA برای درمان فیبرومیالژیا تایید نشده اند، مانند داروهای خواب، می توانند به علائم خاصی کمک کنند. شل کننده های عضلانی که زمانی مورد استفاده قرار می گرفتند، دیگر توصیه نمی شوند.

محققان همچنین در حال بررسی چند درمان تجربی هستند که ممکن است در آینده به افراد مبتلا به فیبرومیالژیا کمک کند.

در قسمت دوم این مقاله درخصوص درمان های طبیعی و غیر داروییعوامل ایجاد کننده، نقاط دردناک در فیبرومالیژیا صحبت خواهیم کرد.

برخی منابع:

واحد ارزیابی و تشخیص

هر آنچه که باید در مورد فیبرومیالژیا بدانید (قسمت دوم)

هر آنچه که باید در مورد فیبرو میالژیا بدانید (قسمت سوم)

 

به این مقاله امتیاز دهید