طبق گفته محققان سیستم جدید Ear EEG میتواند کاربردهای متعددی از جمله نظارت بر سلامتی افراد داشته باشد. هدفونهای بیسیم برای شناسایی سیگنالهای عصبی و انتقال دادهها از طریق بلوتوث به گوشیهای هوشمند مورد توجه قرار گرفته اند.
از صفحهکلید تا صفحههای لمسی یا فرمانهای صوتی، قدم به قدم، رابط بین کاربران و تلفنهای هوشمندشان شخصیتر و یکپارچهتر شده است. اکنون یک رابط کاربری جدید در مرحله نهایی شدن است. کاربرد این رابط صدور دستورات تلفن هوشمند به وسیله امواج مغزی شما است.
ارتباط بین فعالیت مغز و رایانه به عنوان رابط مغز و رایانه یا BCI شناخته می شود. BCI در آزمایشات بالینی برای نظارت بر صرع و سایر اختلالات مغزی استفاده می شود. همچنین به عنوان یک فناوری نویدبخش است که کاربر را قادر می سازد پروتز را به سادگی با دستورات عصبی فعال کند. استفاده از مفهوم اولیه BCI، تلفن های هوشمند را هوشمندتر از قبل می کند.
تحقیقات در مورد مقاوم سازی هدفون های بی سیم برای تشخیص سیگنال های عصبی به صفر رسیده است. بنابراین داده ها از طریق بلوتوث به گوشی هوشمند منتقل می شود. نرم افزار در انتهای گوشی هوشمند الگوهای امواج مغزی مختلف را به کدهای دستوری ترجمه و اجرا می کند. این فناوری نوظهور Ear EEG نامیده می شود.
Rikky Muller، استادیار مهندسی برق و علوم کامپیوتر، استفاده فیزیکی از هدفون های EEG را ارتقا داده است. Muller توانایی آنها را در تشخیص و ثبت فعالیت مغز نشان داده است. او با دریافت حمایت مالی، در حال ساخت چندین برنامه کاربردی برای ایجاد Ear EEG به عنوان یک فناوری پلت فرم جدید است. هدف او پشتیبانی از برنامه های نظارتگر بر سلامت افراد است.
اولین بار چه زمانی پتانسیل Ear EEG برای استفاده از گوشی های هوشمند تشخیص داده شد؟
در پنج سال گذشته، Ear EEG به عنوان یک روش ضبط عصبی قابل استفاده ظاهر شده است. هدف این گروه این بود که با الهام از محبوبیت هدفون های بی سیم، Ear EEG را به یک رابط کاربری عمومی و راحت تبدیل کنند که می تواند با هدفون های مورد استفاده توسط افراد ادغام شود.
طبق گفته گروه تحقیق:
ما توانایی استفاده مناسب از این برنامه را برای جمعیت گسترده ای از کاربران ارائه داده ایم. همچنین توانایی تشخیص سیگنال های عصبی با کیفیت بالا و انتقال این سیگنال ها به صورت بی سیم از طریق بلوتوث را نشان داده ایم.
این فن آوری چقدر عملی به نظر می رسد و جایگاه آن در بازار جهانی چگونه است؟
بازار جهانی وسایل مرتبط با شنوایی بیشتر از هر وسیله پوشیدنی دیگری از جمله ساعتهای هوشمند طرفدار دارد. طراح کنندگان، Ear EEG را به عنوان یک پلت فرم جدید مصرفی بسیار امیدوارکننده می بینند.
این گروه چه نوع برنامه هایی را پیش بینی می کنند؟
ما می دانیم که می توانیم تعدادی سیگنال را به طور قوی ضبط کنیم. حرکات چشم زمانی که یک فرد پلک می زند و یا سیگنال های مغزی مرتبط با زمانهای خواب و آرامش را می توان ثبت نمود. مثلا چشمک زدن ممکن است برای روشن کردن هدفمند گوشی هوشمند به جای تکیه بر فرمان صوتی استفاده شود. از سوی دیگر، با استفاده از نشانه هایی که فرد در زمان آرامش دارد،می توان خواب آلودگی افراد را تشخیص داد.
برنامه های بعدی این گروه در زمینه اپلیکیشنی برای سلامتی یا یک برنامه کاربردی دیگر چیست؟
محققان در این پروژه تحقیاتی بیان کردند ما در حال بررسی ایدههایی از تجربه صوتی فردی تا بیوفیدبک هستیم. Ear EEG به عنوان یک پلتفرم فناورانه است، هنگامی که یک پلت فرم جدید را در دست توسعه دهندگان برنامه قرار دهید، آنها می خواهند کارهای بسیار مفیدی را با آن انجام دهند.
چگونه استفاده از Ear EEG بهینه شده است؟
ساختار گوش هر کس با دیگران کمی متفاوت است. این چیزی است که توسعه دهندگان سمعک سال ها آن را بررسی و روی آن کار کرده اند. Ear EEG چالش دیگری برای تشخیص سیگنال های بسیار کوچک دارد. بنابراین الکترودها باید تماس بسیار خوبی با کانال گوش برقرار کنند.
سمعک ها براساس اطلاعات به دست آمده از جامعه شنواییسنجی تهیه شدند. هدفون دارای ساختاری با الکترودهای انعطافپذیر و دارای سیگنال بیرونی است که با فشار ملایمی در گوش هرفردی قرار می گیرد. این وسیله یک کاربرد عمومی دارد.
آیا نیاز است Ear EEG بر اساس مشخصات فردی افراد ساخته شود؟
سیگنالهای عصبی برای هر شخص به طور خاصی هستند. بنابراین باید Ear EEG را برای افراد شخصیسازی کنیم. ما در حال توسعه یک برنامه آموزشی (یک برنامه طبقهبندی کننده یادگیری مبتنی بر ماشین) برای جمعآوری دادهها در مورد الگوهای امواج مغزی افراد هستیم. کاربران یک توالی آموزشی را طی میکنند. درست مانند زمانی که یک تلفن جدید دریافت میکنید، ممکن است از شما خواسته شود که اثر انگشت یا حسگر شناسه چهره را به گوشی خود آموزش دهید.
ما همچنین باید ارزیابی کنیم که کدام نوع ورودی برای کاربران قابل قبول است. بسیاری از فناوریهای شگفتانگیز وجود دارند که به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفتهاند، زیرا استفاده از آنها در زندگی روزمره چندان راحت نیست. برای مثال، نمیدانیم «یک بار برای بله و دو بار برای خیر پلک بزنید» به آسانی پذیرفته میشود یا خیر! بنابراین یک سوال بزرگ در مورد قابلیت استفاده وجود دارد.
گام های بعدی برای نزدیک شدن به بازارپذیری این برنامه چیست؟
Rikky Muller در این باره می گوید:
هدفون یک صنعت بسیار جا افتاده در بین مردم دارد. چیزی که ما داریم یک پلت فرم حسگر جدید است. بنابراین سوال واقعاً این است که چگونه می توان آن را با هدفون هایی که امروزه تولید می شود هماهنگ کرد. صندوق حمایتی Bakar Spark به ما کمک میکند تا در این زمینه از صنعت همکاری کنیم، و به ایجاد این فناوری به عنوان یک فناوری تجاری به اهداف مهمی دست یابیم. هنوز چالش های زیادی وجود دارد، اما من مطمئن هستم که ما به آن خواهیم رسید.
برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت سلامت مغز دانا مراجعه نمایید.
زهرا اسماعیلی هستم. پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب و نویسنده وبسایت انستیتو سلامت مغز دانا.
ما در اینجا با انتشار مطالب علمی تلاش میکنیم سهم کوچکی در افزایش آگاهی یکدیگر در شناخت مغز داشته باشیم.
ممنونم که با ما همراه هستید..