یک مطالعه جدید با استفاده از هوش مصنوعی نشان می‌دهد که دختران مبتلا به اوتیسم در چندین مرکز مغزی در مقایسه با پسران مبتلا به اوتیسم متفاوت هستند، که نشان می‌دهد روش‌های تشخیصی مخصوص هر جنسیت خاص نیاز است.
بر اساس مطالعه جدید دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، سازماندهی مغز بین پسران و دختران مبتلا به اوتیسم متفاوت است.
هوش مصنوعی به کمک می‌آید
این تفاوت‌ها که با تجزیه و تحلیل صدها اسکن مغز با تکنیک‌های هوش مصنوعی مشخص شد، مختص اوتیسم بود و معمولاً در پسران و دختران در حال رشد یافت نشد. به گفته دانشمندان، این تحقیق به توضیح اینکه چرا علائم اوتیسم بین جنس‌ها متفاوت است کمک میکند و ممکن است راه را برای تشخیص بهتر برای دختران هموار کند.
اوتیسم یک اختلال رشدی با طیفی از شدت است. کودکان مبتلا دچار مشکلات اجتماعی و ارتباطی هستند، علایق محدودی از خود نشان می دهند. و رفتارهای تکراری از خود نشان می دهند. توصیف اولیه اوتیسم که در سال 1943 توسط دکتر لئو کانر منتشر شد، به بیماران جنس مذکر بایاس داشت. این اختلال در پسران چهار برابر دختران تشخیص داده می شود و بیشتر تحقیقات مربوط به اوتیسم بر روی مردان متمرکز شده است.
اهمیت این یافته
محقق اصلی این مقاله، دکتر Kaustubh Supekar، استادیار بالینی روانپزشکی و علوم رفتاری، گفت: «وقتی یک بیماری به روشی جانبدارانه توصیف می‌شود، روش‌های تشخیصی مغرضانه هستند. “این مطالعه نشان می دهد که ما باید متفاوت فکر کنیم.”
این مطالعه به صورت آنلاین در 15 فوریه در مجله بریتانیایی روانپزشکی منتشر شد.
نویسنده ارشد این مطالعه، دکتر وینود منون، استاد روانپزشکی و علوم رفتاری و راشل ال. والتر اف نیکولز، MD، پروفسور میگویند ما می دانیم که استتار علائم یک چالش بزرگ در تشخیص اوتیسم در دختران است که منجر به تاخیر در تشخیص و درمان می شود.
به گفته محققان، دختران مبتلا به اوتیسم عموماً رفتارهای تکراری آشکار کمتری نسبت به پسران دارند که ممکن است به تأخیر در تشخیص کمک کند.
لارنس فانگ، MD، PhD، استادیار روانپزشکی و علوم رفتاری، که نویسنده این مطالعه نبود، می‌گوید: “دانستن این موضوع که مردان و زنان، چه از نظر رفتاری و چه از نظر عصبی، رفتار یکسانی ندارند، بسیار منطقی است.”
فانگ افراد مبتلا به اوتیسم را در مرکز بهداشت کودکان استنفورد، از جمله دختران و زنانی که تشخیص دیرهنگام دارند، درمان می کند. او خاطرنشان کرد که بسیاری از درمان‌های اوتیسم در طول سال‌های پیش‌دبستانی که مراکز حرکتی و زبانی مغز در حال رشد هستند، بهترین نتیجه را دارند.
«اگر درمان‌ها را بتوان در زمان مناسب انجام داد، تفاوت چشم گیری ایجاد میکند: به عنوان مثال، کودکان در طیف اوتیسم که مداخلات اولیه دریافت می‌کنند، شانس بیشتری برای رشد زبان مانند دیگران خواهند داشت. فانگ گفت که اگر ذرمان زود شروع نشود، وقتی بزرگ می شوند، میتوانند عقب مانده به نظر برسند. “اگر کودکی نتواند خود را به خوبی بیان کند، در بسیاری از زمینه های مختلف عقب می ماند. اگر زود تشخیص داده نشود، عواقب آن واقعا جدی است.”
روش های آماری جدید قفل تفاوت های جنسیتی اوتیسم را باز می کند
این مطالعه اسکن‌های مغزی تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی را از 773 کودک مبتلا به اوتیسم – 637 پسر و 136 دختر – تجزیه و تحلیل کرد. سوپکار گفت که جمع آوری داده های کافی برای گنجاندن تعداد قابل توجهی از دختران در این مطالعه چالش برانگیز بود و اشاره کرد که تعداد کمی از دخترانی که از لحاظ تشخیصی در تحقیقات اوتیسم گنجانده شده اند مانعی برای مطالعات بیشتر در مورد آنها بوده است. تیم تحقیقاتی بر داده‌های جمع‌آوری‌شده در استنفورد و پایگاه‌های داده عمومی حاوی اسکن‌های مغزی از سایت‌های تحقیقاتی در سراسر جهان تکیه کردند.
برتری پسران در پایگاه‌های اطلاعاتی اسکن مغز نیز یک چالش ریاضی ایجاد میکند: روش‌های آماری استاندارد که برای یافتن تفاوت‌های بین گروه‌ها استفاده می‌شود، مستلزم آن است که اندازه گروه‌ها تقریباً برابر باشد. این روش‌ها، که زیربنای تکنیک‌های یادگیری ماشینی هستند که در آن الگوریتم‌ها را می‌توان برای یافتن الگوها در مجموعه داده‌های بسیار بزرگ و پیچیده آموزش داد، نمی‌توانند شرایط دنیای واقعی را که در آن یک گروه چهار برابر گروه دیگر باشد، تطبیق دهند.
سوپکار می‌گوید: «وقتی سعی کردم تفاوت‌ها را [با روش‌های سنتی] شناسایی کنم، الگوریتم به من می‌گفت که هر مغزی به صورت پیش فرض مرد مبتلا به اوتیسم است. این مشکل بیش از حد یادگیری ماشین و عدم توانایی تمایز بین مردان و زنان مبتلا به اوتیسم بود.
سوپکار این مشکل را با دکتر Tengyu Ma، استادیار علوم کامپیوتر و آمار در استنفورد و یکی از نویسندگان این مطالعه در میان گذاشت. دکتر Ma اخیراً روشی را توسعه داده است که می تواند به طور قابل اعتماد مجموعه داده های پیچیده مانند اسکن مغز را از گروه های با اندازه های مختلف مقایسه کند. این تکنیک جدید پیشرفت مورد نیاز برای محققان حوزه تصویربرداری فراهم کرد.
سوپکار گفت: “ما خوش شانس بودیم که این رویکرد آماری جدید در استنفورد ایجاد شد.”
مغر دختران و پسران مبتلا به اوتیسم چه تفاوتی داشت؟
محققان با استفاده از 678 اسکن مغزی کودکان مبتلا به اوتیسم، الگوریتمی را توسعه دادند که می‌تواند بین پسران و دختران با دقت 86 درصد تمایز قائل شود. هنگامی که آنها الگوریتم را روی 95 اسکن مغز باقی مانده از کودکان مبتلا به اوتیسم تأیید کردند، همان دقت را در تشخیص پسران از دختران حفظ کردند.
این الگوریتم بر روی 976 اسکن مغز از پسران و دختران نرمال در حال رشد است. این الگوریتم نمی‌توانست بین آنها تمایز قائل شود و تأیید میکند که تفاوت‌های جنسیتی که دانشمندان یافته‌اند منحصر به اوتیسم است.
در میان کودکان مبتلا به اوتیسم، دختران الگوهای ارتباطی متفاوتی نسبت به پسران در چندین مرکز مغزی از جمله سیستم‌های توجه حرکتی، زبانی و فضایی داشتند. تفاوت در گروهی از نواحی حرکتی – از جمله قشر حرکتی اولیه، ناحیه حرکتی تکمیلی، قشر اکسیپیتال جداری و جانبی، و گیجگاهی میانی ونترال و فوقانی – بیشترین میزان را بین جنس‌های مخالف داشت. در میان دختران مبتلا به اوتیسم، تفاوت در مراکز حرکتی با شدت علائم حرکتی آنها مرتبط بود، به این معنی که دخترانی که الگوهای مغزی آنها شبیه پسران مبتلا به اوتیسم بود، بارزترین علائم حرکتی را داشتند.
محققان همچنین مناطق زبانی را که بین پسران و دختران مبتلا به اوتیسم متفاوت است شناسایی کردند و خاطرنشان کردند که مطالعات قبلی اختلالات زبانی بیشتری را در پسران شناسایی کرده است.
کمک به تشخیص اوتیسم دختران
سوپکار می‌گوید: وقتی می‌بینید که تفاوت‌هایی در مناطقی از مغز وجود دارد که مربوط به علائم بالینی اوتیسم است، این موضوع واقعی‌تر به نظر می‌رسد.
به گفته محققان، در مجموع، این یافته ها باید برای هدایت تلاش های آینده برای بهبود تشخیص و درمان برای دختران مورد استفاده قرار گیرد.
منون گفت: “تحقیق ما استفاده از تکنیک های مبتنی بر هوش مصنوعی را برای روانپزشکی دقیق در اوتیسم پیشرفت می دهد.”
سوپکار گفت: “ممکن است نیاز به تست های تشخیصی متفاوتی برای زنان در مقایسه با مردان داشته باشیم. الگوریتم های هوش مصنوعی که ما ایجاد کردیم ممکن است به بهبود تشخیص اوتیسم در دختران کمک کند.” او افزود که در سطح درمان، مداخلات برای دختران می تواند زودتر آغاز شود.
حرف آخر
مطالعات نشان می‌دهد اوتیسم در دختران به‌طور متفاوتی ظاهر می‌شود و بنابراین اغلب ناشناخته می‌ماند، به‌ویژه در دخترانی که از نظر کلامی روان و دارای هوش طبیعی هستند.
امید است این روش جدید به درک ما از اختلال اتیسم کمک کند. و بتواند ما را به سمت تشخیص زودتر و درمان موثرتر هدایت کند. انستیتو سلامت مغز دانا با بهره‌گیری از به روزترین امکانات درمانی در درمان بیماران مبتلا به این اختلال خدمت‌رسانی میکند. برای کسب اطلاعات بیشتر تماس بگیرید.
منابع
https://www.autismawareness.com.au/understanding-autism/women-girls#:~:text=There%20is%20emerging%20evidence%20that,fluent%20girls%20with%20normal%20intelligence.
https://med.stanford.edu/
http://dx.doi.org/10.1192/bjp.2022.13
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.