حافظه و فراموشی از داستان های گاها غم انگیز انسان هاست. همان صحنه ای که در فیلک پدر، بار ها آن را دیده ایم. وقتی پدر دیگر فرزند خود را به یاد نمی آورد و یا چهره ی او را تشخیص نمی دهد. داستان می تواند ناراحت کننده باشد. تحقیق اخیر به عرصه ی آلودگی هوا و ارتباطش با فراموشی ورود کرده است. شاخصی که شاید به آن فقط درباره ی خاصیت سرطان زایی یا مشکلات ریه بررسی می کردیم اما خطر آسیب به مغز را از یاد برده بودیم.
افزایش اندک آلودگی هوای خاص در طی یک دهه در مناطق خاصی از سیاتل با افزایش قابل توجه خطر ابتلا به زوال عقل برای کسانی که در این مناطق زندگی می کنند همراه بود.
ارتباط بین آلودگی هوا و زوال عقل
در مطالعه انجام شده توسط UW ، افزایش اندکی در سطح آلودگی ذرات ریز (PM2.5 یا ذرات معلق 2.5 میکرومتر یا کوچکتر) به طور متوسط در یک دهه در آدرس های خاص در منطقه سیاتل با خطر زوال عقل برای افراد بیشتر همراه بود. زندگی در آن آدرس ها
ما دریافتیم که افزایش 1 میکروگرم بر متر مکعب مواجهه با 16 درصد خطر بیشتر زوال عقل مطلق مطابقت دارد. راشل شفر ، نویسنده اصلی ، که این تحقیقات را به عنوان دانشجوی دکترا در گروه علوم بهداشت محیط و کار UW انجام داده است ، گفت:
در این مطالعه که در 4 اوت در مجله Environmental Health Perspectives منتشر شد ، بیش از 4000 ساکن منطقه سیاتل ثبت نام کردند که در مطالعه بزرگسالان در اندیشه (ACT) که توسط موسسه تحقیقات بهداشت Kaiser Permanente واشنگتن با همکاری UW انجام شده بود ، ثبت نام کرده بودند. از بین این ساکنان ، محققان بیش از 1000 نفر را شناسایی کردند که از زمان شروع مطالعه ACT در سال 1994 در برخی موارد دچار زوال عقل شده بودند.
ACT Study متعهد شده است که با به اشتراک گذاشتن داده ها و منابع خود ، تحقیقات دمانس را پیش ببرد و ما از داوطلبان ACT که سالها عمر خود را برای حمایت از تلاشهای ما اختصاص داده اند ، از جمله مشارکت پرشور آنها در این تحقیق مهم در مورد آلودگی هوا سپاسگزاریم. ” دکتر اریک لارسون ، م foundسس اصلی ACT و محقق ارشد در KPWHRI گفت.
هنگامی که یک بیمار مبتلا به زوال عقل شناسایی شد ، محققان میانگین آلودگی هر فرد را تا سن تشخیص بیماری دمانس مقایسه کردند. به عنوان مثال ، اگر فردی در 72 سالگی مبتلا به زوال عقل تشخیص داده شد ، محققان میزان آلودگی سایر شرکت کنندگان را در دهه قبل از رسیدن به 72 سال مقایسه کردند.
تجزیه و تحلیل
در این تجزیه و تحلیل ها ، محققان مجبور بودند سالهای مختلفی را که این افراد در این مطالعه ثبت نام کرده بودند ، در نظر بگیرند ، زیرا آلودگی هوا در دهه های پس از شروع مطالعه ACT به طور چشمگیری کاهش یافته است.
در تجزیه و تحلیل نهایی خود ، محققان دریافتند که تنها 1 میکروگرم در متر مکعب تفاوت بین اقامتگاه ها با 16 درصد بیشترین زوال عقل مرتبط است. شفر گفت ، برای نشان دادن این تفاوت ، در سال 2019 تقریبا 1 میکروگرم بر متر مکعب در آلودگی PM2.5 بین بازار خیابان پایک در مرکز شهر سیاتل و مناطق مسکونی اطراف پارک دیسکاوری وجود داشت.
ما می دانیم که زوال عقل در مدت زمان طولانی ایجاد می شود. شفر می گوید سال ها – حتی ده ها سال – طول می کشد تا این آسیب شناسی ها در مغز ایجاد شوند. و به دلیل تلاش های طولانی مدت بسیاری از دانشکده های UW و سایرین برای ایجاد پایگاه های اطلاعاتی دقیق در مورد آلودگی هوا در منطقه ما ، “ما توانایی برآورد میزان مواجهه را برای 40 سال در این منطقه داشتیم. این در این زمینه تحقیق بی سابقه است و جنبه ای منحصر به فرد از مطالعه ما است.
علاوه بر داده های آلودگی هوا و زوال عقل در منطقه ، سایر نقاط قوت مطالعه شامل شرح آدرس طولانی و روشهای با کیفیت بالا برای تشخیص زوال عقل برای شرکت کنندگان در مطالعه ACT بود.
لیان شپرد ، نویسنده ارشد LWW ، استاد علوم محیط زیست و بهداشت شغلی و آمار زیستی ، می گوید: “داشتن سابقه آدرس معتبر به ما اجازه می دهد تا برآورد دقیق تری از آلودگی هوا برای شرکت کنندگان در مطالعه بدست آوریم.” “این مواجهه های با کیفیت بالا همراه با پیگیری دائمی شرکت کنندگان ACT و روش های تشخیصی استاندارد به تأثیر سیاست های بالقوه این مطالعه کمک می کند.
آلودگی هوا در کنار سایر عوامل
در حالی که عوامل زیادی مانند رژیم غذایی ، ورزش و ژنتیک با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل در ارتباط هستند ، آلودگی هوا در حال حاضر به عنوان یکی از عوامل خطر بالقوه قابل اصلاح شناخته شده است.
نتایج جدید UW منجر به این مجموعه شواهد می شود که نشان می دهد آلودگی هوا دارای اثرات تخریب کننده عصبی است و کاهش قرار گرفتن افراد در معرض آلودگی هوا می تواند به کاهش بار زوال عقل کمک کند.
چگونه فهمیدیم نقش قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا بر سلامتی از آنجا شکل گرفته است که ابتدا تصور می شد فقط به مشکلات تنفسی محدود می شود ، سپس اثرات قلبی عروقی نیز دارد و اکنون شواهدی از تأثیرات آن بر مغز وجود دارد. ” که امسال به عنوان استاد علوم بهداشت عمومی Rohm & Haas Endowed اعطا شد.
“در کل جمعیت ، تعداد زیادی از مردم در معرض دید هستند. بنابراین ، حتی یک تغییر کوچک در ریسک نسبی در مقیاس جمعیت مهم می شود. ”
مواردی وجود دارد که افراد می توانند انجام دهند ، مانند ماسک زدن ، که در حال حاضر به دلیل COVID عادی شده است. اما منصفانه نیست که بار را تنها بر دوش افراد بگذاریم. این داده ها می توانند از اقدامات سیاسی بیشتر در سطح محلی و ملی برای کنترل منابع آلودگی ذرات معلق در هوا حمایت کنند. ”
این تحقیق با کمک های حمایتی متعددی از م Instituteسسه ملی علوم بهداشت محیط ، م Instituteسسه ملی پیری ، انجمن بازنشستگان UW ، فصل سیاتل ، پاداش دستاوردهای بنیاد دانشمندان کالج و دیگران تأمین شد.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!