هنگام انجام کارهای میدانی در اواخر دهه 1980 در فارگو ، دیانا سیدتس، زبان شناس عصبی ، با یک پدیده چشمگیر روبرو شد. یک کشاورز در داکوتای شمالی در اثر سکته مغزی نتوانسته بود صحبت کند – بیماری ای به نام آفازی. و در حالی که نمی توانست در مورد آب و هوا یا نام روز هفته بحث کند ، اما موفق شد انتقادات سیاسی رئیس جمهور را با کمک نوع خاصی از کلمات انجام دهد.
پاول بروکا ، متخصص مغز و اعصاب برجسته ، معروف به دلیل تحقیقات خود در منطقه ای از لوب پیشانی که بعداً منطقه بروکا نامیده می شود. در سال 1861 ، بروکا بیماری را گزارش کرد که علیرغم از دست دادن ظرفیت زبانی ، “Sacre nom de Dieu” یا توانایی توهین و فحش دادن را حفظ کرده بود.
در حالی که فحش دادن در بسیاری از زندگی ها ، اگر نه در اکثر زندگی های زبانی ، نقشی اساسی ایفا می کند ، این پدیده جلب توجه کرده است. کلمات توهین آمیز به منزله پیشنهادات نیستند تیم جی ، روانشناس شناختی برجسته در کالج هنرهای لیبرال ماساچوست ، می گوید: “سخت است که فردی را در MRI قرار دهید و بگویید ،” سلام ، فحش بده “. “این خود به خودی نیست.”
شاید بتوانید یک یا دو کلمه چهار حرفی را ابداع کنید ، اما بدون زمینه احساسی که همراه با کشف صفحه تلفن تازه شکسته یا کیف پول گمشده است ، نارضایتی کامل از بین می رود.
در عوض ، محققان مشاهدات بیمارانی را که توانایی گفتار طبیعی خود را از دست داده اند و کسانی که دارای اختلالات هستند که باعث می شود گاهی اوقات مجبور به لعن و نفرین شوند ، با هم جمع کردند ، زیرا شرکت کنندگان آزمایشی در معرض زشتی زبان قرار می گیرند.
و نتیجه می گیرند که همه قسمت های گفتار برابر نیستند. لعنت ها(توهین ها و فحش ها) ممکن است با اسم و افعال مودبانه در دهان ما آمیخته شوند ، اما در مغز درمان خاصی می شوند. زخم انگشت شست که انگشتان شما را بهم می زند ، همانطور که پیام زبانی است ، طبیعت حیوانی و روشنگرانه ما را از بین می برد.
سلاح های کلامی
سیدتیس دهه 90 را در مطالعه طیف وسیعی از اثرات مربوط به آفازی گذراند اما متوجه شد که انواع گفتار که اغلب پس از سکته مغزی دست نخورده باقی می مانند – فحش دادن و عبارات معمول دیگر – خصوصاً جذاب است. نشانه ای از آنچه این واژه ها را از هم متمایز می کند ، وی را از طریق سندرم تورت (TS) به یک دور زدن آکادمیک سوق داد ، اختلالی که در آن افراد به طور غیر ارادی حرکات سریع و تکراری مانند شانه های خود را بالا می آورند. از دیدگاه سیدتیس ، اقلیتی اجباراً فحاشی می کنند ، اما
چیزی در مغز باید کلمات ناشایست را با اعمال جمع کند تا به ذهن متاثر از TS اجازه دهد این انتخاب را انجام دهد. و برای هر کسی که تا به حال تجربه احساسی یک فحش خوب را داشته باشد ، تصور اینکه با استفاده از کلمات قوی می تواند چیزی مانند مشت زدن به بالش را احساس کند ، کاملاً تعجب آور نخواهد بود. جی می گوید: ” تقریباً شبیه یک رفتار ، یک عمل جسمی است.”
منطقه مشترک یک منطقه مغزی است که به عنوان گانگلیون پایه شناخته می شود ، و از حرکات روزمره مانند راه رفتن و تایپ پشتیبانی می کند. به نظر می رسد افراد مبتلا به TS تعداد زیادی دستور دارند که در گانگلیون پایه اجرا می شوند. از آنجا که TS می تواند باعث فحش و همچنین چرخش چشم شود ، مغز احتمالاً هر دو مورد را به طور مشابه ذخیره می کند – به عنوان یک واحد عمل غیر قابل تقسیم.
اگر این کلمه تابو یا توهین آمیز باشد ، به طور خودکار واکنشی در آمیگدالا(منطقه ای مربوط به احساسات در مغز) ایجاد می شود. درست بالای ساقه مغز ، آمیگدالا با احساسات شدید ، به ویژه ترس و تشخیص تهدید درگیر است. پس از مواجهه با فحش ، این ساختار زنگ خطر را به صدا در می آورد و باعث می شود مغز شما برای بررسی دقیق وضعیت کار بیش از حد انجام دهد. حتی عرق سبکی می ریزید.
به گفته مک کی ، این اثر با یک احساس خاص که باعث تفسیر می شود ، به سمت دیگری نیز پیش می رود. “وقتی آن الگوی احساسی را که با شنیدن **** یا **** تجربه می کنید ، بدست آورید ، همان الگوی احساسات باعث تحریک یکی یا دیگری از آن دو کلمه می شود.”
آمیگدالا و گانگلیون های پایه در هسته قدیمی تر مغز ، در زیر قشر پیچیده مرتبط با بسیاری از استعدادهای جدید بشریت قرار دارند. خط مستقیم فحش و ناسزا به این منطقه بدوی ، برخی از محققان را وادار می کند که حدس بزنند که این عمل ریشه های مشابه باستانی دارد. وقتی آمیگدالای یک گربه تهدیدی پیدا کند ، گانگلیون پایه آن خش خش یا خراش ناشی از آن را ایجاد می کند. شاید در همان مدار مغز ما فحاشی آزاد شود. جی می گوید: “این چیز زیبا برای انسان هاست.” “این ارتباط بین مغز پایین و زبان وجود دارد.”
داستان قشر
با این حال ، عصبانیت راننده تاکسی از غرش وحشیانه پیچیده تر است. کلمه انتخابی شما هنگام برخورد با استخوان خنده دار ممکن است با آنچه در هنگام قطع ترافیک فریاد می زنید متفاوت باشد و مطمئناً هر دو با کلماتی که یک مغولی در مقابل یک سخنران لتونیایی ظاهر می شود متفاوت است. فحش و ناسزا به نوعی هم غریزی و هم زمینه ای است.
کلید اصلی در قشر نهفته است. پس از حمله عاطفی آمیگدالا و گانگلیون پایه ، قبل از گیر افتادن از مراکز افکار بالاتر عبور می کند. صحبت کردن تمایل به یک امر در نیمکره چپ دارد ، همانطور که آفازی بیانی نشان می دهد وقتی سکته مغزی به چپ آسیب می رساند و در عین حال مهارت گوش دادن را دست نخورده می ماند. همانطور که سیدتیس و دیگران مشاهده کرده اند ، با این حال ، این افراد اغلب هنوز هم می توانند فحش بدهند ، که نشان می دهد مناطق کنترل زبان در سمت راست قرار دارد.
چرا مهارت های مختلف را در اطراف قشر توزیع می کنیم؟
سیدتیس می گوید ، از آنجا که نیمکره راست متخصص در کار با تکه های معنی است ، در حالی که سمت چپ در تجزیه اجسام پیچیده به قطعات بهتر است. او اکنون یک مدل دو بخشی از سخنرانی را ارائه می دهد که در آن چپ با جملات جدید سروکار دارد ، در حالی که راست از واحدهای مشترک گفتار مانند لعن ، همچنین شمارش و تعداد زیادی دیگر از کلام های ثابت مراقبت می کند. عبارات ، همه در افراد مبتلا به آفازی حفظ شده است.
به عبارت دیگر ، نیمکره راست نوع دیگری از زبان را پردازش می کند. سوالات بی پاسخ زیادی باقی مانده است. رزماری وارلی در دانشگاه کالج لندن موافقت می کند که این یک موضوع بسیار مهم برای توضیح است اما این س سوال که آیا باید انتظار داشته باشیم که وقتی نیمکره راست آسیب دیده است ، تغییر در فحش و ناسزا مشاهده کنیم ، به عبارت دیگر در مورد فحش دهنده ای که لعنت را متوقف می کند؟
مطمئناً ، عمل فحش دادن از تنوع شناختی و فرهنگی برخوردار است که دامنه آن را از یک کمک مبهم به یک مشت منگنه خورده منتقل می کند ، بنابراین قشر شما احتمالاً غذای مورد علاقه شما را در مکان های مختلف ذخیره می کند. چکش زدن انگشت شست ممکن است باعث کپی شدن یک نسخه در سمت راست شود در حالی که نوشتن آن می تواند به نسخه ای در سمت چپ دسترسی پیدا کند.
در شرایط دیگر نیاز به ترکیبی از این مدارها یا مدارهای دیگر است. با تحقیقات فحش در ابتدای راه ، کلمات ساده هنوز هم بسیاری از اسرار را پنهان می کنند.
منبع :http://www.brainfacts.org
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!