داروهای آنتی کولینرژیک از عمل استیل کولین، یک پیام رسان شیمیایی که طیف وسیعی از عملکردهای بدن را کنترل می کند و نقش حیاتی در حافظه و توجه دارد، جلوگیری می کند که منجر به افزایش خطر ابتلا به آلزایمر می شود.
پزشکان این داروها را در شرایط مختلفی از جمله بی اختیاری ادرار، مثانه بیش فعال، اختلال انسداد مزمن ریوی (COPD)، آلرژی های فصلی و افسردگی تجویز می کنند.
با این حال، در طول دهه گذشته، شواهد در حال رشدی نشان می دهد که داروهای ضد کولینرژیک ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل را در بزرگسالان مسن افزایش دهد.
محققان دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، اکنون ارتباطی بین داروهای ضد کولینرژیک و اختلال شناختی خفیف پیدا کرده اند که می تواند منجر به زوال عقل از جمله بیماری آلزایمر شود.
افزایش خطر، به ویژه در افرادی که نشانگرهای زیستی آلزایمر را در مایع مغزی نخاعی خود دارند و در افرادی که خطر ژنتیکی بیشتری برای ابتلا به بیماری دارند، مشخص شد.
الکساندر ویگاند، رهبر این مطالعه، اظهار می کند: “ما معتقدیم که این تداخل بین داروهای ضد کولینرژیک و نشانگرهای زیستی خطر ابتلا به آلزایمر به صورت” دو ضربه ای”عمل می کند.
در اولین ضربه، نشانگرهای زیستی آلزایمر نشان می دهد که مشکل از یک منطقه کوچک از مغز به نام پایه مغزی شروع می شود، که استیل کولین تولید می کند.
“در ضربه دوم، داروهای آنتی کولینرژیک ذخیره استیل کولین مغز را بیشتر تخلیه می کنند.” “این اثر ترکیبی به طور قابل توجهی بر تفکر و حافظه فرد تأثیر می گذارد.”
این مطالعه شامل 688 نفر بود که بخشی از طرح تصویربرداری عصبی از بیماری آلزایمر بودند.
شرکت کنندگان میانگین سنی 74 سال داشتند و در ابتدای مطالعه هیچ یک از علائم مشکلات شناختی یا حافظه را نشان ندادند.
یک سوم حداقل یک نوع از این داروها را مصرف کردند، به طور متوسط 4.7 داروی آنتی کولینرژیک برای هر نفر.
هیچ تفاوتی در عوامل خطر ژنتیکی یا نشانگر زیستی بین افرادی که داروهای آنتی کولینرژیک مصرف می کنند و کسانی که این ماده را مصرف نکرده اند، وجود ندارد.
با این حال، سطح بالاتری از علائم افسردگی، تعداد کل داروها و مشکلات قلبی در کسانی که ضد کولینرژیک مصرف می کنند وجود دارد، بنابراین این متغیرها در تمام تجزیه و تحلیل های بعدی محاسبه شد.
از آغاز مطالعه، شرکت کنندگان تا 10 سال در آزمون های شناختی سالانه شرکت می کردند.
در میان کسانی که حداقل یک آنتی کولینرژیک مصرف می کنند، به طور کلی افزایش خطر ابتلا به اختلال شناختی خفیف در مقایسه با کسانی که هیچ کدام را مصرف نمی کنند، وجود دارد.
کسانی که این داروها را مصرف کرده اند و از نظر ژنتیکی در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند، بیش از 2.5 برابر در معرض اختلال شناختی خفیف در مقایسه با داروهایی هستند که از این دارو استفاده نمی کنند و از نظر ژنتیکی در معرض خطر نیستند.
شرکت کنندگانی که در آغاز مطالعه نشانگرهای زیستی آلزایمر در مایع مغزی نخاعی خود داشتند و از داروهای ضد کولینرژیک استفاده می کردند، تقریباً 5 برابر علائم اختلالات شناختی خفیف را نشان دادند.
ویگاند می گوید: “این به یک نقطه قابل توجه بالقوه برای بهبود اشاره دارد، زیرا کاهش دوزهای داروی آنتی کولینرژیک احتمالاً کاهش شناخت را به تأخیر می اندازد.”
“برای افراد مسن که داروهای آنتی کولینرژیک مصرف می کنند مهم است که به طور منظم با پزشکان خود مشورت کرده و در مورد استفاده و دوزهای دارو بحث کنند.”
دوره حساس
“یافته های ما نشان می دهد که کاهش [داروهای آنتی کولینرژیک] قبل از بروز مشکلات آشکار شناختی ممکن است دوره مهمی برای مداخله باشد، قبل از اینکه این داروها منجر به تغییرات پایدار در شبکه های مهم کولینرژیک شوند.”
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
Medical News Today
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).