مادر مهربان تر، کودک سخاوتمندتر

مطالعات نشان می دهد کودکانی که عشق و دلسوزی مادرانه را تجربه کرده اند، ممکن است تمایل بیشتری برای سخاوتمندی نسبت به دیگران داشته باشند.

در مطالعات آزمایشگاهی، کودکانی که در سنین 4 و 6 سالگی آزمایش شده بودند در صورتیکه احساسات مثبت والدین را تجربه کرده اند، تمایل بیشتری داشتند که به کودکان خیالی نیازمندکمک کنند.

آنها دو سال بعد به عقب دعوت شدند، در نتیجه 54 جفت مادر و کودک بررسی شد که رفتارها و واکنشهای آنها در 6 سالگی کودکان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

“در هر دو سن، کودکانی که نظم فیزیولوژیکی بهتری دارند و با مادرانی که ابراز محبت شدیدتر می کنند، درآمد بیشتری را می توانند به خود اختصاص دهند.”

“مادران دلسوز احتمالاً از نظر عاطفی با فرزندان خود روابط نزدیکی برقرار می کنند در حالی که نمونه اولیه گرایش اجتماعی به سمت نیازهای دیگران را نیز ارائه می دهند.”

در هر تمرین آزمایشگاهی ، پس از اتصال مانیتور برای ثبت فعالیت ضربان قلب کودکان، معاینه کننده به کودکان گفت که برای انواع فعالیت ها نشان کسب می کنند و می توان نشانه ها را برای جایزه دریافت کرد. نشانه ها در یک جعبه قرار داده شدند و در نهایت هر کودک 20 نشان جایزه به دست آورد. سپس قبل از پایان جلسه، به کودکان گفته شد که می توانند تمام یا بخشی از توکن های خود را به کودکان دیگر اهدا کنند (در مرحله اول، به آنها گفته شد اینها برای کودکان بیمار است که نمی توانند حضور یایند و بازی را انجام دهند، و در مرحله دوم، به آنها گفته شد بچه ها سختی را تجربه می کنند.)

در همان زمان، مادران به س questionsالات مربوط به عشق دلسوزانه خود نسبت به فرزندان و به طور کلی به دیگران پاسخ می دادند. مادران در یک نظرسنجی عباراتی را انتخاب کردند مانند:

“من ترجیح می دهم درگیر کارهایی شوم که به فرزندم کمک می کنند تا کارهایی که برای خودم مفید هستند.”
“کسانی که از طریق کار و زندگی عمومی با آنها روبرو می شوم می توانند تصور کنند که در صورت نیاز به من در آنجا خواهم بود.”
“من ترجیح می دهم خودم رنج بکشم تا اینکه رنج دیگران (غریبه) را ببینم.”

روی هم رفته، یافته ها نشان داد که سخاوت کودکان با ترکیبی از تجارب اجتماعی شدن آنها – عشق دلسوزانه مادران آنها – و تنظیم فیزیولوژیکی آنها پشتیبانی می شود”

نتایج در سنین 4 و 6 سال مشابه بود.

محققان علاوه بر مشاهده تمایل کودکان به اهدا جوایز بازی خود، مشاهده کردند که سخاوت بیشتر داشتن به نفع کودکان نیز می باشد. در هر دو سنین 4 و 6 سالگی، نتایج ثبت فیزیولوژیک نشان داد، کودکانی که توکن های بیشتری اهدا کردند، در مقایسه با کودکانی که هیچ توکنی اهدا نکردند یا به میزان کم این کار را انجام دادند، آرام تر بودند. آنها نوشتند که “رفتارهای اجتماعی ممکن است ذاتاً برای تسکین برانگیختگی فرد مؤثر باشد.”

“قرار داشتن در آرامش بیشتر پس از به اشتراک گذاشتن می تواند رفتار سخاوتمندانه را تقویت کند که باعث ایجاد این احساس خوب می شود.”

برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.

منبع:

1. Jonas G. Miller, Sarah Kahle, Natalie R. Troxel, Paul D. Hastings. The Development of Generosity From 4 to 6 Years: Examining Stability and the Biopsychosocial Contributions of Children’s Vagal Flexibility and Mothers’ Compassion. Frontiers in Psychology, 2020; 11 DOI: 10.3389/fpsyg.2020.590384