به نظر می رسد آستروسیت ها در جسم مخطط نقش مهمی در لکنت دارند. محققان دریافتند که درمان با ریسپریدون با افزایش متابولیسم آستروسیت های مخطط به کاهش لکنت کمک می کند.
منبع: UCR
مطالعه‌ای که توسط دانشگاه کالیفرنیا. ریورساید. متخصص لکنت انجام شد. نشان داد آستروسیت‌ها – سلول‌های ستاره‌ای شکل در مغز که به طور فعال در عملکرد مغز نقش دارند. ممکن است نقش مهمی در لکنت داشته باشند.
دکتر جرالد مگوایر. استاد و رئیس دپارتمان روانپزشکی و علوم اعصاب در دانشکده پزشکی UCR که رهبری می‌کرد. گفت: «مطالعه ما نشان می‌دهد که درمان با داروی ریسپریدون منجر به افزایش فعالیت جسم مخطط در افرادی که لکنت دارند می‌شود.» مطالعه. مکانیسم اثر ریسپریدون در لکنت. تا حدی به نظر می رسد که شامل افزایش متابولیسم – یا فعالیت – آستروسیت ها در جسم مخطط باشد.
یافته‌های این مطالعه که امروز در Frontiers in Neuroscience منتشر شد. از همکاری مگوایر و شهریار شیخ بهایی. محقق مستقل در مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی مؤسسه ملی سلامت به دست آمد.
یک پژوهش
جسم مخطط جزء کلیدی عقده های قاعده ای است. گروهی از هسته ها که بیشتر برای تسهیل حرکت ارادی شناخته شده اند. مخطط که در جلوی مغز وجود دارد. حاوی فعالیت عصبی مرتبط با شناخت. پاداش و حرکات هماهنگ است.
لکنت. یک اختلال روانی با شروع دوران کودکی که منجر به اختلال گفتار می شود. با سطوح بالای انتقال دهنده عصبی دوپامین مرتبط است. ریسپریدون با مسدود کردن گیرنده‌های موجود در مغز که دوپامین روی آنها اثر می‌گذارد. عمل می‌کند. بنابراین از فعالیت بیش از حد دوپامین جلوگیری می‌کند. ریسپریدون تقریباً در هر نقطه از جهان با تجویز پزشک در دسترس است. تقریباً 30 سال است که این دارو برای اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی تجویز می شود.
مگوایر و شیخ بهایی اکنون شواهدی یافته‌اند که نشان می‌دهد آستروسیت‌ها در جسم مخطط ممکن است نقش مهمی در کاهش لکنت ریسپریدون داشته باشند.
داستان رسپریدون
شیخ بهایی. کارشناس آستروسیت ها و فردی که لکنت دارد. می گوید: «ما مکانیسم دقیقی برای اینکه ریسپریدون چگونه آستروسیت ها را در جسم مخطط فعال می کند. نمی دانیم. آنچه می دانیم این است که آستروسیت ها را فعال می کند. سپس آستروسیت‌ها یک مولکول سیگنال‌دهنده آزاد می‌کنند که با مسدود کردن گیرنده‌های دوپامین بر نورون‌های جسم مخطط تأثیر می‌گذارد. در کار آینده‌مان. مایلیم این مولکول سیگنال‌دهنده را پیدا کنیم و نقش دقیق آستروسیت‌ها در لکنت را بهتر درک کنیم. که به نوبه خود می‌تواند به ما در طراحی داروهایی که آستروسیت‌ها را هدف قرار می‌دهند. کمک کند.
مگوایر و تیمش یک کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور کنترل شده با دارونما را با 10 فرد بزرگسال برای مشاهده اثرات ریسپریدون بر متابولیسم مغز انجام دادند. در شروع مطالعه و پس از شش هفته مصرف ریسپریدون (0.5-2.0 میلی گرم در روز) یا یک قرص دارونما. 10 شرکت کننده به یک تکلیف خواندن با صدای بلند اختصاص داده شدند.
لکنت. یک اختلال روانی با شروع دوران کودکی که منجر به اختلال گفتار می شود. با سطوح بالای انتقال دهنده عصبی دوپامین مرتبط است. ریسپریدون با مسدود کردن گیرنده‌های موجود در مغز که دوپامین روی آنها اثر می‌گذارد. عمل می‌کند. بنابراین از فعالیت بیش از حد دوپامین جلوگیری می‌کند. ریسپریدون تقریباً در هر نقطه از جهان با تجویز پزشک در دسترس است. تقریباً 30 سال است که این دارو برای اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی تجویز می شود.
جسم مخطط
مگوایر و شیخ بهایی اکنون شواهدی یافته‌اند که نشان می‌دهد آستروسیت‌ها در جسم مخطط ممکن است نقش مهمی در کاهش لکنت ریسپریدون داشته باشند.
شیخ بهایی. کارشناس آستروسیت ها و فردی که لکنت دارد. می گوید: «ما مکانیسم دقیقی برای اینکه ریسپریدون چگونه آستروسیت ها را در جسم مخطط فعال می کند. نمی دانیم. آنچه می دانیم این است که آستروسیت ها را فعال می کند. سپس آستروسیت‌ها یک مولکول سیگنال‌دهنده آزاد می‌کنند که با مسدود کردن گیرنده‌های دوپامین بر نورون‌های جسم مخطط تأثیر می‌گذارد. در کار آینده‌مان. مایلیم این مولکول سیگنال‌دهنده را پیدا کنیم و نقش دقیق آستروسیت‌ها در لکنت را بهتر درک کنیم. که به نوبه خود می‌تواند به ما در طراحی داروهایی که آستروسیت‌ها را هدف قرار می‌دهند. کمک کند.
مگوایر و تیمش یک کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور کنترل شده با دارونما را با 10 فرد بزرگسال برای مشاهده اثرات ریسپریدون بر متابولیسم مغز انجام دادند. در شروع مطالعه و پس از شش هفته مصرف ریسپریدون (0.5-2.0 میلی گرم در روز) یا یک قرص دارونما. 10 شرکت کننده به یک تکلیف خواندن با صدای بلند اختصاص داده شدند.
شیخ بهایی گفت: هدف کلی از همکاری تحقیقاتی ما ترکیب تحقیقات پایه در آزمایشگاه من با مطالعات بالینی دکتر مگوایر است.
آزمایشگاه من در حال تولید مدل‌های حیوانی جدید برای مطالعه لکنت است که به ما کمک می‌کند بفهمیم چه چیزی باعث انواع مختلف لکنت می‌شود. محققان مؤلفه های دیگری را نیز در علت لکنت دخیل دانسته اند. داده‌های ما. که نشان می‌دهد آستروسیت‌ها در جسم مخطط ممکن است نقش مهمی در ایجاد لکنت داشته باشند. کمک می‌کند تا برخی از یافته‌هایی را که ادبیات علمی اخیراً در مورد آستروسیت‌ها دیده‌اند متحد کند و می‌تواند به اتصال نقاط کمک کند.
صحبت شخصی
دانشکده پزشکی UCR یک توافقنامه همکاری تحقیقاتی با موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی امضا کرده است تا در تحقیقات مرتبط با لکنت با یکدیگر همکاری کنند.
مگوایر گفت: “من دهه هاست در جامعه لکنت زبان فعال بوده ام.” این جامعه ای است که نیاز به حمایت. فرصت ها و الگوهای نقش دارد. من و دکتر شیخ بهایی افرادی را که لکنت دارند تشویق می کنیم تا بیشتر در جامعه علمی حضور داشته باشند. ما هر دو لکنت داریم و این مانع از دستیابی به اهداف حرفه ای و شخصی مان نشده است. جوانانی که لکنت دارند و به فکر مشاغل علمی و پزشکی هستند. نباید اجازه دهند این اختلال گفتاری مانع آنها شود.»
برای شیخ بهایی. همکاری با مگوایر یک همکاری ایده‌آل برای «بیرون آوردن نیمکت» است.
ما در حال کار برای کشف مدارهایی در مغز هستیم که رفتار پیچیده صحبت کردن را کنترل می کند. این مدارها مکانیسم مربوط به لکنت را روشن می کند. صحبت کردن ممکن است پیچیده ترین رفتار انسان باشد. در نظر بگیرید که بیش از 100 ماهیچه در بدن باید همزمان عمل کنند تا بتوانیم صحبت کنیم.
https://neurosciencenews.com/astrocytes-stuttering-17761/
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!