به گفته محققان USC، زنانی که در دهه 70 و 80 زندگی خود در معرض سطوح بالاتر آلودگی هوا بودند، افت بیشتری در حافظه و آتروفی مغزی شبیه به آلزایمر را نسبت به افرادی که در معرض آلودگی کمتری بوده اند، تجربه کردند.
یافته های این مطالعه سراسری، که در مجله Brain منتشر شد، نشانگر اقدامات و توجهات به حیطه های جدید برای جلوگیری از بیماری آلزایمر با کاهش خطر و همچنین اشاره به مکانیسم بالقوه این بیماری است. آلزایمر ششمین عامل مرگ و میر در ایالات متحده است، و در حال حاضر هیچ درمان و معالجه ی قطعی برای آن وجود ندارد.
اندرو پتکوس، استادیار عصب شناسی بالینی اظهار می کند: “این اولین مطالعه ای است که در یک مدل آماری نشان می دهد، آلودگی هوا با تغییر در مغز افراد همراه است و این تغییرات با کاهش عملکرد حافظه در ارتباط هستند. امید ما این است که، با درک بهتر تغییرات اساسی مغز ناشی از آلودگی هوا، محققان قادر به ایجاد مداخلات، برای کمک به افراد مبتلا یا در معرض خطر کاهش شناختی باشند.“
ذرات ریز که ذرات PM2.5 نیز نامیده می شوند، تقریباً 1/30 عرض موهای انسان است. آنها از اگزوز ماشین ها در ترافیک، دود و گرد و غبار ناشی می شوند و اندازه ریز آنها، به آنها اجازه می دهد تا مدت طولانی در هوا بمانند، وارد ساختمانها شوند، به راحتی استنشاق شوند و به مغز رسیده و انباشته شوند. آلودگی ذرات ریز با آسم، بیماری قلبی عروقی، بیماری ریه و مرگ زودرس همراه است.
تحقیقات قبلی حاکی از آن است که قرار گرفتن در معرض آلودگی ذرات ریز، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقل را افزایش می دهد. آنچه دانشمندان نمی دانند این است که آیا PM2.5 ساختار مغز را تغییر می دهد و کاهش حافظه را تسریع می کند؟
قرار گرفتن در معرض آلودگی همراه با تغییرات مغز و مشکلات حافظه
برای این مطالعه، محققان از داده های 998 زن، 73 تا 87 ساله، که تا دو سال دو اسکن مغزی آن ها مورد بررسی قرار گرفت، به عنوان بخشی از ابتکار عمل سلامت زنان استفاده کردند. این ابتکار در سال 1993 توسط مؤسسه ملی بهداشت آغاز شد و بیش از 160،000 زن برای پاسخ به سؤالات مربوط به بیماری های قلبی، سرطان و پوکی استخوان ثبت نام کردند.
این اسکنهای مغزی براساس شباهت آنها به الگوهای بیماری آلزایمر توسط یک ابزار یادگیری ماشین که از طریق اسکن مغزی افراد مبتلا به آلزایمر “آموزش دیده”، به دست آمد. محققان همچنین اطلاعاتی راجع به محل زندگی 998 زن و همچنین داده های زیست محیطی از آن مکان ها برای ارزیابی میزان قرار گرفتن در معرض آلودگی ذرات ریز، جمع آوری کردند.
هنگامی که تمام این اطلاعات با هم جمع شدند، محققان توانستند ارتباط بین قرار گرفتن بیشتر در معرض آلودگی، تغییرات مغزی و مشکلات حافظه را مشاهده کنند – حتی پس از تنظیم برای در نظر گرفتن تفاوت در درآمد، تحصیلات، نژاد، منطقه جغرافیایی، سیگار کشیدن و سایر عوامل.
Petkus اذعان داشت: “این مطالعه با شناسایی برخی از تغییرات مغز مربوط به آلودگی هوا و کاهش حافظه، قطعه دیگری از پازل بیماری آلزایمر را ارائه می دهد.” “هر مطالعه تحقیقاتی ما را یک قدم به حل چالش های مرتبط با درمان بیماری آلزایمر، نزدیک می کند.”
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
University of Southern California
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).