عوارض داروهای اعصاب در دراز مدت با هم بشنویم:
قرار نیست یک جا رو درست کنیم، بزنیم صد جای دیگه رو خراب کنیم! اختلالات اعصاب و روان به اندازه کافی آزاردهنده است و کیفیت زندگی افراد را به طرز نامطلوبی تحت تاثیر قرار خواهد داد. بنابراین بسیار مهم است که از عوارض داروهای اعصاب در دراز مدت مطلع باشیم و بتوانیم بهترین گزینه درمانی که ممکن است حتی غیر دارویی باشد را انتخاب و اجرا کنیم. در صورتی که با یکی از اختلالات اعصاب و روان دست و پنجه نرم می‌کنید مطالب زیر می‌تواند کمک کننده و آموزنده باشد. این مقاله بطور کامل به تمامی عوارض جانبی داروهای اعصاب در ارگان‌های مختلف بدن دراز مدت خواهد پرداخت.
ارائه خدمات درمانی غیردارویی در انیستیتو سلامت مغز دانا
در صورتی که به دنبال درمان موفق و اصولی اختلالات اعصاب باروش‌ها و تکنولوژی‌های هستید میتوانید با همکاران ما در ارتباط باشید. همین امروز زمان ویزیت خود را تنظیم کنید! با ما در تماس باشید.
07136476172-09172030360
آدرس: شیراز بلوار بعثت (حدفاصل چهارراه خلدبرین و فلکه سنگی) مجتمع پزشکی مریم طبقه پنجم – انستیتو سلامت مغز
ایمیل: [email protected]
اینستاگرام: danabrain.ir@
در این مقاله چه میخوانیم؟
هر داروهای اعصاب عوارض جانبی احتمالی خود را دارد. همه کسانی که داروهای ضد روان پریشی مصرف می کنند عوارض جانبی را تجربه نمی کنند، اما بسیاری از افراد این عوارض را تجربه می کنند.
در این مقاله جدی ترین عوارض جانبی که ممکن است با هر داروی ضد روان پریشی همراه باشد فهرست شده است که برخی از این عوارض نادر هستند.
- اثرات ضد موسکارینی
- شب ادراری
- اختلالات خونی
- مشکلات دمای بدن
- اثرات عاطفی
- مشکلات چشمی
- مشکلات قلبی
- اختلالات کبدی
- سندرم متابولیک
- سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS)
- عوارض عصبی عضلانی
- آرام بخش (خواب آلودگی)
- تشنج (تشنج)
- مشکلات جنسی و هورمونی
- مشکلات پوستی
- احساسات و رفتار خودکشی
- دیسکینزی دیررس (TD)
- روان پریشی دیررس
- افزایش وزن
اثرات ضد موسکارینی
اثرات ضد موسکارینی عوارض جانبی ناشی از تغییر سطح ماده شیمیایی استیل کولین (یک انتقال دهنده عصبی در مغز) در بدن شما است. این اثرات گاهی اوقات اثرات آنتی کولینرژیک نامیده می شوند.
اگر سطح استیل کولین تغییر کند، این می تواند در سراسر بدن تأثیر بگذارد. این اثرات عبارتند از:
- تاری دید
- سردرگمی و آشفتگی
- یبوست، که در صورت عدم درمان ممکن است تهدید کننده زندگی باشد
- مشکل در ادرار کردن
- خواب آلودگی
- خشکی دهان، که می تواند در طولانی مدت باعث پوسیدگی دندان شود
- اختلال در نعوظ
- توهمات
- پوست گرم یا خشک و کاهش تعریق
- افزایش فشار در چشم
- فشار خون پایین (حمام آب گرم این خطر را افزایش می دهد)
- حالت تهوع (احساس بیماری)
- ضربان قلب سریع و اختلال در ریتم قلب.
اثرات ضد موسکارینی در برخی از داروهای داروهای اعصاب بیشتر از سایرین است. به طور خاص، کلوزاپین ممکن است بیشتر از سایر انواع داروهای اعصاب باعث ایجاد یبوست شدید شود.
این اثرات همچنین می تواند با انواع دیگر داروها مانند داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و داروهای ضد پارکینسون نیز رخ دهد .
شب ادراری
خیس کردن تخت می تواند یکی از عوارض جانبی داروهای داروهای اعصاب باشد. در برخی از داروهای داروهای اعصاب بیشتر از سایرین دیده می شود.
اختلالات خونی
برخی از اختلالات خونی می تواند از عوارض جانبی داروهای داروهای اعصاب باشد. این شامل:
- آگرانولوسیتوز
- اختلالات لخته شدن خون
- کاهش گلبول های سفید خون
آگرانولوسیتوز
آگرانولوسیتوز یک اختلال خونی است که شامل از دست دادن یک نوع گلبول سفید است. این بدان معنی است که احتمال ابتلای شما به عفونت ها بیشتر است و کمتر قادر به مبارزه با آنها هستید. این بسیار جدی است و افراد بر اثر آن می میرند.
اگر علائم زیر را دارید، ممکن است نشانه این باشد که سیستم ایمنی شما آنطور که باید کار نمی کند:
- گلو درد
- زخمهای دهان
- تب یا لرز
اگر این علائم را تجربه کردید، باید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
خطر آگرانولوسیتوز با کلوزاپین بیشتر از سایر داروهای داروهای اعصاب است. اگر کلوزاپین مصرف می کنید، برای بررسی این موضوع به طور مرتب خون خود را آزمایش می کنید.
اختلالات لخته شدن خون (ترومبوآمبولی وریدی یا VTE)
اینها شامل ترومبوز ورید عمقی (DVT) و ترومبوز ریوی (لخته شدن خون در ریه) است که می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
کاهش گلبول های سفید
مصرف داروهای ممکن است باعث کاهش گلبول های سفید شما شود.
مشکلات دمای بدن
داروهای داروهای اعصاب می توانند در تنظیم دمای بدن شما مشکل ایجاد کنند. ممکن است خیلی زیاد یا خیلی کم شود که هر دوی اینها می تواند باعث ایجاد احساس ناخوشایندی در شما شود.
اثرات عاطفی
داروهای داروهای اعصاب گاهی اوقات می توانند این احساسات را در شما ایجاد کنند:
- سرخوش
- تحریک پذیر
- آشفته
- خشن
- افسرده (اگرچه برخی از داروهای داروهای اعصاب ممکن است اثر ضد افسردگی داشته باشند و باعث می شوند کمتر احساس افسردگی کنید)
- بی قرار و عدم ثبات
- از نظر اجتماعی منزوی و جدا از اطرافیانتان.
مشکلات چشمی
برخی از داروهای اعصاب ممکن است باعث مشکلات چشمی مختلف شوند. این شامل:
- تاری دید و مشکل در خواندن
- تجمع رسوبات دانه ای در قرنیه و عدسی چشم. این امر معمولا بینایی شما را تحت تاثیر قرار نمی دهد.
- تخریب شبکیه، که بخش حساس به نور چشم است. این امر می تواند بینایی شما را تحت تاثیر قرار دهد.
- گلوکوم یا آب سیاه، که یک بیماری جدی چشم است.
- مشکلات جدی چشمی، که بر عضلات کنترل کننده حرکات چشم شما تأثیر می گذارد. این امر می تواند باعث شود که چشمان شما به طور ناگهانی بچرخند، بنابراین نمی توانید کنترل کنید که کجا نگاه می کنید.
تمام داروهای داروهای اعصاب پتانسیل ایجاد گلوکوم با زاویه باریک را نیز دارند. این مورد یک اورژانس پزشکی است. اگر تا به حال به گلوکوم یا مشکلات چشمی مبتلا بوده اید، باید در مصرف داروهای داروهای اعصاب بسیار محتاط باشید. ممکن است بخواهید از برخی از داروهای اعصاب به طور کامل اجتناب کنید، به ویژه آنهایی که دارای اثرات ضد موسکارینی هستند .
اگر در این مورد نگران هستید، می توانید با پزشک یا روانپزشک خود صحبت کنید تا بیشتر اطلاعات کسب کنید.
مشکلات قلبی
داروهای داروهای اعصاب ممکن است باعث مشکلات قلبی خاصی شوند، مانند:
- افزایش ضربان قلب
- تاکی کاردی یا تپش قلب، که ضربان قلب است که به طور ناگهانی در قفسه سینه شما قابل توجه تر می شود.
- تاثیر بر ریتم قلب شما شناخته شده است که این امر در موارد شدید باعث مرگ ناگهانی می شود. خطر این امر به ویژه با مصرف دوز بالا یا مصرف همزمان بیش از یک داروی اعصاب مرتبط است.
اختلالات کبدی
برخی از داروهای داروهای اعصاب ممکن است باعث اختلالات کبدی و زردی (زردی پوست) شوند.
سندرم متابولیک
سندرم متابولیک نام پزشکی ترکیبی از علائم زیر است:
- افزایش وزن و چاقی
- قند خون بالا
- دیابت
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا.
برای تشخیص سندرم متابولیک لازم نیست همه این علائم را تجربه کنید.
مصرف داروهای داروهای اعصاب می تواند خطر ابتلا به سندرم متابولیک را افزایش دهد. اگر سندرم متابولیک را تجربه می کنید، به این معنی است که شما در معرض خطر ابتلا به موارد زیر هستید:
- دیابت
- سکته
- بیماری قلبی.
اگر سبک زندگی ناسالم داشته باشید، این خطر بیشتر می شود. پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند که سعی کنید رژیم غذایی سالم‌تری داشته باشید و فعالیت بدنی کافی داشته باشید که می‌تواند به کاهش این خطرات کمک کند. همچنین باید قبل و در طول درمان به طور منظم بررسی های سلامتی انجام دهید.
سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS)
NMS یک اختلال عصبی نادر اما جدی است، به این معنی که بر سیستم عصبی شما تأثیر می گذارد.
این می تواند به عنوان یک عارضه جانبی مصرف داروهای داروهای اعصاب رخ دهد. اگر مصرف داروهای اعصاب را متوقف کنید، ممکن است به عنوان یک علامت ترک نیز رخ دهد. اگر این عارضه اتفاق بیفتد، معمولاً طی 24 تا 72 ساعت به سرعت ایجاد می شود.
علائم عبارتند از:
- تعریق یا تب، با درجه حرارت بالا
- لرزش (لرزش)، سفتی (احساس سفتی و ناتوانی در حرکت دادن عضلات) یا از دست دادن حرکت
- مشکل در صحبت کردن و بلعیدن
- ضربان قلب سریع، تنفس بسیار سریع و تغییرات فشار خون
- تغییرات در هوشیاری، از جمله گیجی و بی حالی یا کما.
درجه حرارت بالا و سفتی معمولا اولین علائمی هستند که ظاهر می شوند. این بدان معناست که گاهی اوقات NMS را می توان با عفونت اشتباه گرفت. اما اگر NMS شناسایی و درمان نشود می تواند بسیار خطرناک باشد. در موارد نادر، می تواند کشنده باشد.
اگر نگران هستید که ممکن است علائم NMS داشته باشید، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا با 115 برای آمبولانس تماس بگیرید.
درمان NMS چیست؟
اگر NMS را تجربه می کنید، درمان به احتمال زیاد شامل بستری شدن شما در بیمارستان، قطع داروهای داروهای اعصاب و کاهش تب است.
برخی از روش‌های درمانی دیگر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند، اگرچه شواهدی مبنی بر استفاده از آنها چندان قوی نیست. این روش ها ممکن است شامل استفاده از:
- دارویی برای شل کردن عضلات
- دارو برای مقابله با اثرات شیمیایی که تصور می شود باعث ایجاد NMS می شود
- الکتروشوک درمانی (ECT) .
علائم ممکن است برای روزها یا حتی هفته ها پس از از بین رفتن آنتی سایکوتیک ایجاد کننده آنها ادامه داشته باشد. بسیاری از افرادی که یک بار NMS داشته اند، دوباره آن را دریافت می کنند.
اگر NMS را تجربه می کنید، فقط باید داروهای داروهای اعصاب را بعد از آن مصرف کنید که برای سلامت روان شما ضروری هستند. و شما باید کمترین دوز ممکن را داشته باشید که هنوز هم اثرات مثبت دارد.
عوارض عصبی عضلانی
داروهای داروهای اعصاب با ماده شیمیایی مغز دوپامین تداخل می کنند که در کنترل حرکت مهم است. بنابراین داروهای داروهای اعصاب ممکن است باعث اختلالات حرکتی شوند. اینها بیشتر در مورد داروهای اعصاب نسل اول (قدیمی‌تر) و کمتر در داروهای اعصاب جدیدتر دیده می‌شوند. آنها شامل موارد زیر است:
پارکینسونیسم
برخی از عوارض جانبی عصبی عضلانی مشابه عوارض بیماری پارکینسون است که در اثر از دست دادن دوپامین ایجاد می شود. این اثرات تحت عنوان پارکینسونیسم شناخته می شوند و شامل موارد زیر می شوند:
- ماهیچه های شما سفت و ضعیف می شوند.
- برای شما ایجاد حالات چهره دشوارتر است.
- برخی از حرکات کوچک، مانند نوشتن یا برداشتن اشیا با دست، دشوار است.
- شما دچار لرزش آهسته (لرزش)، به خصوص در دستان خود می شوید.
- انگشتان شما طوری حرکت می کنند که انگار یک جسم کوچک را بین آنها می چرخانید.
- هنگام راه رفتن به جلو خم می شوید، قدم های کوچک برمیدارید و شروع و توقف برایتان دشوار است.
- دهانتان باز می ماند.
از دست دادن حرکت
ممکن است حرکت کردن برای شما دشوار باشد و عضلات شما بسیار ضعیف شوند.
داشتن انرژی کم برای حرکت نیز یکی از علائم افسردگی است، بنابراین اگر این را تجربه کردید، پزشک یا روانپزشک ممکن است از شما بپرسد که آیا احساس افسردگی می کنید یا خیر.
آکاتیسیا (بی قراری)
آکاتیزیا یک احساس بی قراری است که می تواند بر بدن و احساسات شما تأثیر بگذارد. برای مثال، ممکن است:
- به شدت احساس بی قراری کنید و نمی تواند یک جا بنشیند
- پاهای خود را به طور مکرر ضربدری کنید
- احساس تنش و ناراحتی عاطفی داشته باشید.
پزشک ممکن است این علائم را اشتباه گرفته و فکر کنند که شما مضطرب یا آشفته هستید. اگر آنها نمی دانند که شما به آکاتیزیا مبتلا هستید، ممکن است مصرف دوز بالاتری از داروهای داروهای اعصاب خود را پیشنهاد کنند تا به شما کمک کند احساس آرامش کنید.
اما اگر آکاتیزیا دارید، افزایش دوز داروهای اعصاب شما کمکی نمی کند. بنابراین اگر آکاتیزیا در شما تشخیص داده شود، پزشک یا روانپزشک شما ممکن است مصرف داروی دیگری را برای کاهش اثرات آن و همچنین داروهای اعصاب شما پیشنهاد کند.
اسپاسم عضلانی
اسپاسم عضلانی زمانی است که عضله ای در بدن شما برخلاف کنترل شما منقبض می شود و شما نمی توانید عضله را شل کنید. این حالات می توانند دردناک باشند و ممکن است عوارض جدی داشته باشند. مثلا:
- اگر اسپاسم بر عضلات حنجره (جعبه صدا) شما تأثیر بگذارد، ممکن است در صدای خود مشکل داشته باشید. به این حالتدیسفونی میگویند و ممکن است برای شما مشکل باشد که به طور عادی صحبت کنید. و برای دیگران ممکن است درک شما دشوار باشد.
- اگر اسپاسم بر عضلاتی که حرکات چشم شما را کنترل می‌کنند تأثیر بگذارد، می‌تواند باعث چرخش ناگهانی چشم‌ها شود. ممکن است به این معنی باشد که شما نمی توانید کنترل کنید که کجا را نگاه کنید. به این بحران اکولوژیریک می گویند. این می تواند بسیار ناخوشایند باشد. همچنین می تواند خطرناک باشد، برای مثال اگر در هنگام عبور از جاده یا ریختن آب جوش از کتری اتفاق بیفتد.
خواب آلودگی
خواب آلودگی یکی از عوارض جانبی رایج بسیاری از داروهای داروهای اعصاب است. این بیماری با برخی از داروهای داروهای اعصاب بیشتر از سایرین مانند کلرپرومازین و اولانزاپین دیده می شود.
شل شدن و خواب الودگی می تواند در روز و همچنین در شب اتفاق بیفتد. بنابراین اگر این مورد را تجربه کردید، ممکن است برای شما سخت باشد که صبح از خواب بیدار شوید. یا ممکن است ایجاد انگیزه کردن در خود برای فعال بودن در طول روز دشوار باشد.
تشنج
بسیاری از داروهای داروهای اعصاب پتانسیل ایجاد حملات را دارند. اگر در گذشته دچار حملات شدید شده اید، باید در مصرف داروهای اعصاب محتاط باشید.
مشکلات جنسی و هورمونی
مشکلات جنسی یکی از عوارض جانبی احتمالی داروهای داروهای اعصاب خاص است. علائم برای افراد مختلف متفاوت است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آکنه (شرایطی که باعث ایجاد لکه و پوست چرب می شود)
- افزایش رشد مو در سراسر صورت و بدن
- پوکی استخوان (بیماری که در آن استخوان‌های شما ضعیف‌تر می‌شوند و احتمال شکستگی بیشتر میشود)
- کاهش میل جنسی، مشکل در برانگیختگی و ناتوانی در ارگاسم
- رشد سینه و تولید شیر مادر. این امر می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد.
ممکن است انزال خود به خود یا پریاپیسم (نعوظ دردناکی که چند ساعت طول می‌کشد) را تجربه کنید. اگر پریاپیسم را تجربه کنید، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارید. برای یک قرار اضطراری با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید .
اگر خانم هستید، ممکن است خشکی واژن را تجربه کنید. و اگر به طور معمول پریود می‌شوید، ممکن است متوقف شود یا نامنظم شود. اما این تغییرات می تواند غیرقابل پیش بینی باشد. بنابراین در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده همچنان می توانید باردار شوید.
برخی از آنتی سایکوتیک های نسل دوم ممکن است کمتر این عوارض جانبی جنسی را ایجاد کنند. اگر در مورد این اثرات نگران هستید، می توانید با پزشک، روانپزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
مشکلات پوستی
داروهای اعصاب می توانند مشکلات پوستی مختلفی ایجاد کنند، به عنوان مثال:
- بثورات آلرژیک. این علائم معمولاً در دو ماه اول شروع درمان رخ می دهند. معمولاً با قطع مصرف دارو ناپدید می شوند. اگر دچار جوش شده اید، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید تا آن را بررسی کند.
- افزایش حساسیت به نور خورشید، به ویژه در دوزهای بالا. اگر از داروهای اعصاب استفاده می کنید، ممکن است نیاز به مراقبت های بیشتری برای محافظت از خود در برابر نور خورشید داشته باشید.
- تغییر رنگ خاکستری آبیدر برخی از انواع پوست دیده میشود.
احساسات یا رفتار خودکشی
برخی از افراد هنگام مصرف داروهای اعصاب افکار و رفتارهای خودکشی را تجربه می کنند. این امر می تواند به خصوص در مراحل اولیه مصرف این دارو اتفاق بیفتد.
اگر در حین مصرف داروهای اعصاب نگران احساس خودکشی هستید، با پزشک یا روانپزشک خود صحبت کنید.
دیسکینزی دیررس (TD)
دیسکینزی دیررس (TD) عارضه جانبی برخی داروها، عمدتاً داروهای اعصاب است. این مورد شامل تجربه حرکات چرخشی ناگهانی، تند یا آهسته در صورت یا بدن شما است.
روان پریشی دیررس
سایکوز دیررس اصطلاحی است که برای توصیف علائم روان پریشی جدید که پس از مدتی مصرف داروهای داروهای اعصاب شروع می شوند، استفاده می شود. برخی از دانشمندان بر این باورند که این علائم ممکن است ناشی از داروی شما باشد، نه بازگشت بیماری اصلی شما. کلمه “تاردیو” به این معنی است که اثر تاخیری دارو است.
خطر روانپریشی دیررس یکی از دلایلی است که اگر تصمیم به قطع دارو دارید، بهتر است به آرامی دارو را کنار بگذارید. این امر به ویژه در صورتی که برای مدت طولانی آن را مصرف کرده باشید بسیار مهم است، زیرا حذف تدریجی دارو به مغز شما زمان می‌دهد تا دوباره تنظیم شود.
افزایش وزن
افزایش وزن یک عارضه جانبی بسیار رایج بسیاری از داروهای ضد روان پریشی، به ویژه برخی از داروهای نسل دوم (جدیدتر) است. این ممکن است به این دلیل باشد که داروهای اعصاب اشتهای شما را افزایش می دهند، بنابراین تمایل دارید بیشتر از حد معمول غذا بخورید. این داروها همچنین ممکن است باعث شوند که شما تحرک کمتری داشته باشید، و احساس خستگی زیادی کنند.
اگر وزن زیادی اضافه کنید، می تواند خطر ابتلا به دیابت و سایر مشکلات سلامت جسمانی را افزایش دهد. همچنین اگر از این تغییرات در بدن خود احساس ناراحتی یا ناامیدی کنید، قابل درک است.
اگر افزایش وزن را تجربه کردید، پزشک یا روانپزشک شما ممکن است مصرف یک داروی اعصاب دیگر را پیشنهاد کند. آنها همچنین ممکن است به شما پیشنهاد کنند که سعی کنید یک رژیم غذایی سالم داشته باشید و سطح فعالیت بدنی خود را افزایش دهید.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.