علائم و نشانه های اوتیسم در بزرگسالان را بشناسیم

علائم و نشانه های اوتیسم در بزرگسالان با هم بشنویم:

اختلال طیف اوتیسم (ASD)

اغلب به عنوان اوتیسم شناخته می شود، یک ناتوانی رشدی است که بر مهارت های اجتماعی و همچنین ارتباطات کلامی و غیرکلامی تأثیر می گذارد. به طور معمول، علائم اختلال طیف اوتیسم قبل از سه سالگی ظاهر می شود. نوزادان و کودکان خردسال اغلب از نظر اوتیسم غربالگری می شوند. تشخیص اوتیسم در بزرگسالان می تواند چالش برانگیزتر باشد.

بسیاری از علائم اوتیسم در بزرگسالان مشابه علائم در کودکان است. به عنوان مثال می توان به چالش در خواندن و پاسخ به نشانه های اجتماعی، مشکل در برقراری ارتباط به روشی که دیگران آن را درک می کنند، رفتارهای تکراری و علایق محدود اشاره کرد.

در این مقاله، علائم اوتیسم در بزرگسالان و همچنین زمان تماس با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی را بررسی خواهیم کرد.

علائم اجتماعی

بسیاری از بزرگسالان مبتلا به اوتیسم برقراری ارتباط با دیگران و برقراری ارتباط با آنها به روشی که در جامعه “معمولی” تلقی می شود، چالش برانگیز است. علائم اوتیسم مربوط به تعاملات اجتماعی، روابط و ارتباطات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عدم برقراری تماس چشمی
• هنگام صحبت کردن دیگران در گوش دادن مشکل دارند
• بیان احساسات از طریق کلمات، زبان بدن یا حالات چهره برایشان مشکل است
• همدلی کم
• مشکل در دوست یابی و حفظ آنها
• مشکل در درک ارتباط غیرکلامی
• خواندن نشانه های اجتماعی در دیگران، مانند حالات چهره یا لحن صدا، دشوار است
• عدم درک هنجارهای اجتماعی، مانند “قوانین آداب معاشرت”
• داشتن لحن «یکنواخت» هنگام صحبت کردن
• لغات و عبارات را به معنای واقعی کلمه در نظر می گیرند. (برای مثال، فردی که مبتلا به اوتیسم است ممکن است برای درک کنایه مشکل داشته باشد).
• عدم تطابق یا مشکل در سازگاری با موقعیت های مختلف اجتماعی
• اضطراب اجتماعی

رفتارهای محدود و تکراری

بزرگسالان مبتلا به اوتیسم اغلب درگیر رفتارهای تکراری و/یا محدود هستند. اینها ممکن است بر حرکات فیزیکی، گفتار، علایق و عادات روزانه آنها تأثیر بگذارد.

علائم اوتیسم مربوط به تکرار و محدودیت ممکن است شامل:

• اکولالیا (تکرار کلمات یا عبارات)
• مشکل در تغییر تمرکز از یک موضوع یا فعالیت به موضوع دیگر
• علایق محدود یا وسواسی
• حرکات تکراری مانند تکان دادن دست ها و حرکات به جلو و عقب
• علاقه بیشتر به اشیا تا افراد
• پیروی از یک روال سخت و احساس استرس در هنگام تغییر

مسائل حسی

برخی از بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ورودی های حسی (مانند لمس، مزه ها، بوها، صداها و مناظر) را به روش های غیر معمول تجربه می کنند و به آنها پاسخ می دهند.

علائم حسی مرتبط با اوتیسم در بزرگسالان عبارتند از:

• تحمل درد کم یا زیاد
• کم یا بیش از حد حساس بودن به محرک های حسی مانند نورها یا صداها
• بیش از حد توسط نورها، شلوغی ها و/یا سر و صدا تحریک می شوند
• حساسیت به گرما و/یا سرما
• پرهیز از تماس فیزیکی
• احساس ترس کمتر یا بیشتر از حد معمول در اثر صداها
• بیزاری از غذا (بیزاری شدید از غذاهای خاص)
• خوردن فقط غذاهای خاص
• حساسیت بیشتری نسبت به طعم، بو و بافت غذاهای خاص

سایر علائم

اوتیسم می تواند به طرق مختلف و به درجات مختلف ظاهر شود (که به عنوان طیف اوتیسم نیست). برخی از بزرگسالان مبتلا به اوتیسم تقریباً همه علائم “معمولی” را نشان می دهند. در حالی که برخی دیگر فقط تعداد کمی از علائم را دارند.

علاوه بر مسائل حسی، رفتارهای محدود و/یا تکراری، و چالش های اجتماعی و ارتباطی، سایر علائم ASD ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در خوابیدن
• تحریک پذیری
• مشکلات گوارشی، مانند یبوست
• ناتوانی شناختی و/یا یادگیری
• تکانشگری
• مشکل در تمرکز
• بیش فعالی
• حالات غیرمعمول
• اضطراب
• بسیار ترسو بودن یا به طور غیرعادی نترس بودن
• مشکلات با تخیل
• همچنین، تعداد نامتناسبی از تشنج های ASD را تجربه می کنند. تا 30 درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم در طول زندگی خود به صرع، یا یک اختلال تشنجی مبتلا می شوند.

چه زمانی باید یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید؟

در حالی که علائم اوتیسم اغلب در اوایل دوران کودکی ظاهر می شود، بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم تا سن نوجوانی یا بزرگسالی تشخیص داده نمی شوند. منابع زیادی برای بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در دسترس است. از گروه‌های حمایت همسالان گرفته تا گزینه‌های درمانی، در صورت لزوم.

اگر فکر می کنید علائم ASD را دارید، مانند:

• در خواندن، درک، و/یا پاسخ دادن به نشانه های اجتماعی و عاطفی مشکل دارد
• در برقراری ارتباط به روشی که دیگران آن را درک می کنند مشکل دارد
• پیدا کردن و حفظ دوستان سخت است
• با ورودی حسی، مانند صداهای بلند یا نورهای روشن، بیش از حد تحریک می شوند
• تمایل به تمرکز شدید روی علایق خاص دارید
• اگر در حال تغییر روتین روزانه هستند، بسیار مضطرب می شوند

یک بررسی سریع

علائم اختلال طیف اوتیسم در بزرگسالان ممکن است شامل چالش‌هایی در تعاملات اجتماعی و ارتباطات، رفتارهای تکراری و/یا محدود، و حساسیت‌های حسی باشد. بزرگسالان مبتلا به اوتیسم همچنین ممکن است در خوردن، خوابیدن و مدیریت اضطراب دچار مشکل شوند.

اوتیسم یک بیماری مزمن است و قابل درمان نیست. با این حال، می توان آن را به طور موثر مدیریت کرد. اگر فکر می کنید ممکن است ASD داشته باشید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید. آنها می توانند شما را به یک متخصص مانند روانشناس عصبی یا روانپزشک ارجاع دهند. تا یک ارزیابی کامل انجام دهند و شما را با درمان و منابع مناسب مرتبط کنند. برای اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره رایگان چند تخصصی با ما در کلینیک سلامت مغز دانا تماس بگیرید.

سوالات پرتکراری که از ما می پرسید:

چگونه می توانم بفهمم که اوتیسم دارم؟

علائم اوتیسم ممکن است شامل حرکات تکراری، حساسیت به برخی محرک‌های حسی، تثبیت بیش از حد علایق خاص و مشکلات در خواندن زبان بدن و نشانه‌های اجتماعی باشد. همچنین ممکن است با ایجاد و حفظ دوستان با چالش هایی روبرو شوید. با این حال، بدون ارزیابی از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی نمی توانید به طور قطعی تعیین کنید که آیا اوتیسم هستید یا خیر.

آیا من اوتیسم هستم یا ADHD؟

علائم متعددی وجود دارد که افراد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) و اوتیسم ممکن است مشترک داشته باشند. مانند بی قراری. همچنین، اوتیسم و ADHD می توانند با هم رخ دهند. با این حال، افراد مبتلا به ASD به جای اینکه به راحتی حواسشان پرت شود و به طور کلی بیش فعال باشند، بیشتر در تغییر تمرکز خود از یک چیز به چیز دیگر مشکل دارند. اوتیسم همچنین به احتمال زیاد با مشکلات در موقعیت های اجتماعی و ارتباطات همراه است.

چه چیزی را می توان با اوتیسم اشتباه گرفت؟

چندین تشخیص مختلف سلامت روان وجود دارد که می توان آنها را با اوتیسم اشتباه گرفت. به عنوان مثال می توان به ADHD، اختلالات اضطرابی و اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) اشاره کرد. علائم سایر اختلالات رشدی نیز ممکن است با علائم اوتیسم همپوشانی داشته باشد.

پزشکان چگونه اوتیسم را در بزرگسالان بررسی می کنند؟

روند دقیق غربالگری اوتیسم در بزرگسالان هنوز در حال توسعه است. معمولاً متخصصی مانند عصب شناس، عصب‌روان‌شناس، روان‌پزشک یا متخصص مغز و اعصاب، بزرگسالان مبتلا به ASD را تشخیص می‌دهند. آنها ممکن است از معیارهای ASD در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) و همچنین مشاهدات رفتاری برای تشخیص استفاده کنند.

منبع: https://www.health.com/autism-symptoms-adults-7965213