شبه پارکینسونیسم یا پارکینسونیسم شبه واکنشی به داروهایی است که علائم و ظاهر بیماری پارکینسون را تقلید می کند. قابل تشخیص ترین علائم شامل کند شدن حرکات، سفتی ماهیچه ها و راه رفتن درهم می شود.
این وضعیت به طور کلی قابل برگشت است و با قطع داروهایی که باعث واکنش می شوند قابل درمان است. برای یادگیری نحوه تشخیص تفاوت بین شبه پارکینسونیسم و بیماری پارکینسون و آنچه که می توان برای تعبیر علائم انجام داد، ادامه مطلب را بخوانید.
| شبه پارکینسونیسم | بیماری پارکینسون | |
| علائم رایج | حرکات آهسته، سفتی عضلانی، راه رفتن درهم.گاهی اوقات مشکلات شناختی و لرزش. | لرزش، کندی حرکات، سفتی عضلانی، راه رفتن درهم، مشکلات شناختی، مشکلات خواب، مشکلات روده و مثانه، و مشکل در تمرکز. |
| علت | یک واکنش دارویی که گیرنده های دوپامین را مسدود می کند | سلول های عصبی دوپامین کافی تولید نمی کنند. |
| رفتار | قطع دارو باعث ایجاد واکنش می شود.گاهی اوقات به درمان های دیگری نیاز است. | داروها برای افزایش تولید دوپامین، فیزیوتراپی و کاردرمانی، سایر درمان ها در صورت نیاز. |
| چشم انداز | به طور معمول قابل برگشت است | مزمن، با پیشرفت علائم در طول زمان |
علائم شبه پارکینسونیسم چیست؟
علائم شبه پارکینسون به راحتی با علائم بیماری پارکینسون اشتباه گرفته می شود. این شامل تغییراتی در عملکرد شناختی است، مانند توانایی شما برای به یاد آوردن جزئیات یا تکمیل وظایف.
این همچنین می تواند شامل علائم حرکتی باشد، مانند:
- وقتی راه رفتن دارای تکان در اندام ها
- کند کردن حرکات شما
- سفتی عضلات
- ضعف و بی ثباتی در وضعیت شما
- لرزش عضلانی زمانی که آرام و بی حرکت هستید
لرزش عضلانی می تواند هم در پارکینسون شبه و هم در بیماری پارکینسون رخ دهد. اما در بیماری پارکینسون بسیار شایع تر است.
سایر علائم بیماری پارکینسون که در شبه پارکینسون شایع نیستند عبارتند از:
- مشکلات مثانه و روده
- خواب آلودگی بیش از حد
- خستگی
- مشکل در تمرکز و توجه
مشاهده هر یک از این علائم با شبه پارکینسون نادر است، اما در موارد بیماری پارکینسون شایع هستند.
گاهی اوقات، وجود این علائم می تواند به پزشکان کمک کند تا تشخیص دهند که آیا شما دچار شبه پارکینسونیسم هستید یا بیماری پارکیسون. اما آنها به تنهایی برای تأیید تشخیص کافی نیستند.
علل شبه پارکینسونیسم چیست؟
شبه پارکینسونیسم یک واکنش دارویی است.اغلب ناشی از داروهایی است که گیرنده های دوپامین را در مغز مسدود می کنند. دوپامین ماده شیمیایی مغزی است که بدن شما برای انجام حرکات صاف و حرکت با هدف و قصد به آن نیاز دارد.
وقفه در جریان دوپامین مشابه چیزی است که باعث بیماری پارکینسون می شود. در این مورد، سلول های عصبی تولید دوپامین کافی را متوقف می کنند. هنگامی که فردی مبتلا به پارکینسون شبه است، بدن او هنوز به اندازه کافی دوپامین تولید می کند. اما واکنش دارویی بدن او را از استفاده صحیح از آن باز می دارد.
طیف گسترده ای از داروها وجود دارد که گاهی اوقات می توانند باعث ایجاد شبه پارکینسونیسم شوند. داروها برای شرایط سلامت روان، بیماری های گوارشی، آریتمی ها و تشنج، همراه با برخی از داروهای فشار خون، می توانند منجر به شبه پارکینسونیسم شوند.
داروهایی که به احتمال زیاد باعث ایجاد شبه پارکینسونیسم می شوند عبارتند از:
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد روان پریشی
- ضد صرع
- ضد آریتمی ها
- داروهای ضد سرگیجه
- داروهایی برای درمان گلوکوم
- داروهایی برای درمان استفراغ
- مسدود کننده های کانال کلسیم
چگونه شبه پارکینسونیسم تشخیص داده می شود؟
ابتدا برای انجام معاینه فیزیکی به پزشک مراجعه کنید.
یک پزشک علائم، سابقه پزشکی و داروهای شما را در معاینه با شما در میان می گذارد. شما همچنین یک معاینه عصبی برای آزمایش علائم و عملکرد عصبی خود خواهید داشت.
پزشک همچنین فهرست داروهای شما را بررسی خواهد کرد. هر داروی جدید به دقت بررسی می شود، به خصوص اگر آن داروها بر دوپامین تأثیر بگذارند و گاهی اوقات باعث ایجاد شبه پارکینسونیسم شوند.
هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند شبه پارکینسونیسم را تایید کند. اما احتمالاً آزمایشاتی برای رد سایر شرایطی که می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند، انجام دهید، از جمله:
- تست های تصویربرداری، مانند سی تی اسکن یا ام آر آی ، برای بررسی آسیب های مغزی، عفونت ها یا تومورها
- آزمایش خون برای بررسی مشکلات کبدی، تیروئیدی یا هورمونی
- یک تست تخصصی به نام تست Dat-SPECT که می تواند حرکت دوپامین را در مغز شما ردیابی کند
همراه با بررسی کامل علائم شما، این آزمایشات می تواند به تایید تشخیص پارکینسون یا شبه پارکینسون کمک کند.
شبه پارکینسون چگونه درمان می شود؟
از آنجایی که شبه پارکینسونیسم یک واکنش دارویی است، اولین قدم در درمان شناسایی داروی ایجادکننده واکنش و قطع مصرف آن است.
پزشک می تواند به شما کمک کند دارو را به آرامی و با خیال راحت قطع کنید. به شما یک برنامه زمانی داده می شود که باید آن را دنبال کنید تا به بدن شما کمک کند تا دیگر دارو را مصرف نکند.
مهم است که به آرامی حرکت کنید و در صورت بروز علائم جدید به پزشک خود اطلاع دهید. علائم شبه پارکینسونیسم معمولاً زمانی که دارو از سیستم شما خارج شد از بین می رود.
گاهی اوقات، دارویی که باعث ایجاد شبه پارکینسونیسم می شود برای سلامت کلی شما ضروری است. و نمی توان آن را متوقف کرد. و علائم شبه پارکینسونیسم ممکن است حتی پس از قطع دارو باقی بماند. در هر یک از این شرایط، ممکن است به درمان اضافی نیاز داشته باشید. پزشک می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه درمانی را ایجاد کنید که بهترین کار را برای شما دارد.
چگونه با تشخیص کنار بیاییم
حتی اگر پزشک شما مطمئن باشد که قطع یک دارو علائم شما را تسکین می دهد. قطع آن دارو همچنان می تواند یک فرآیند طولانی و استرس زا باشد. مدیریت وضعیت اصلی شما همراه با علائم شبه پارکینسونیسم می تواند استرس زا باشد.
زمانی که تشخیص داده شد که پارکینسونیسم شبه دارید، زمان کافی را برای خودمراقبتی اختصاص دهید.به یاد داشته باشید که این وضعیت معمولا موقتی است و علائم شما را می توان با گذشت زمان و مراقبت کاهش داد.
با بهبودی و شروع به محو شدن علائم، می تواند به موارد زیر کمک کند:
- به تمرینات آهسته و قابل کنترل پایبند باشید
- فعالیت‌های روزانه‌تان را از قبل برنامه‌ریزی کنید تا تحت تأثیر قرار نگیرید
- از پزشک بپرسید که آیا فیزیوتراپی یا برنامه ورزشی می تواند به شما کمک کند قدرت خود را بازیابید
- از اعضای خانواده، دوستان یا سازمان های حمایتی جامعه برای نظافت، خشکشویی و سایر کارهای فیزیکی که ممکن است برایتان چالش برانگیز یا غیرممکن است کمک بخواهید.
- در برنامه دارویی که پزشک برای کمک به تنظیم بدنتان به شما داده است، بمانید
- در صورتی که حتی پس از قطع کامل دارو همچنان شما را آزار می دهد، به پزشک خود اطلاع دهید
علائم شبه پارکینسونیسم معمولاً زمانی از بین می روند که دارویی که باعث آن می شود از سیستم شما خارج شود.
ممکن است بین چند هفته تا چند ماه پس از آخرین دوز دارو طول بکشد تا علائم شبه پارکینسون به طور کامل برطرف شود.
برخی ممکن است متوجه شوند که حتی پس از قطع کامل دارو هنوز یک یا چند علامت دارند. در این مورد، ممکن است به درمان بیشتری نیاز باشد، و شما باید این وضعیت را برای مدت طولانی‌تری مدیریت کنید تا زمانی که علائم از بین بروند یا در زندگی روزمره قابل کنترل شوند.
منابع:
- بلانشت پی، و همکاران.(2016).پارکینسونیسم ناشی از دارو: تشخیص و مدیریت
dovepress.com/پارکینسونیسم-القای-دارو-تشخیص-و-مدیریت-مقاله-کامل-متن-بررسی-مقاله-JPRLS - گیلبرت آر (2020).پارکینسونیسم ناشی از دارو
apdaparkinson.org/article/parkinsonism-induced-drug/ - کورلان آر و همکاران (2013) شبه پارکینسونیسم: مروری بر یک اختلال حرکتی هیپوکینتیک غیرپارکینسونی شایع.
scirp.org/html/3-2620027_39069.htm - لانگ وای و همکاران (2015).استفاده از مسدود کننده کانال کلسیم و خطر ابتلا به بیماری پارکینسون: یک متاآنالیز
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25845582/ - بیماری پارکینسون در مقابل پارکینسونیسم (2018).
parkinson.org/sites/default/files/attachments/Parkinson-Disease-vs-Parkinsonisms.pdf - پارکینسون در مقابل پارکینسونیسم (2021).
davisphinneyfoundation.org/parkinsons-vs-parkinsonism/ - Shiraiwa N، و همکاران.(2018).ویژگی های بالینی پارکینسونیسم ناشی از دارو
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6322048/
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.