سیکلوتیمیا یا اختلال سیکلوتیمیک یک اختلال خلقی خفیف با علائمی شبیه اختلال دوقطبی II است. هم سیکلوتیمیا و هم اختلال دوقطبی باعث فراز و نشیب های عاطفی می شوند، از اوج شیدایی تا چاه های عمیق افسردگی.
سیکلوتیمیا با نوسان علائم افسردگی در سطح پایین همراه با دوره های شیدایی خفیف (هیپومانیا) مشخص می شود. علائم باید حداقل به مدت دو سال قبل از تشخیص سیکلوتیمیا (یک سال در کودکان) وجود داشته باشد. این تغییرات در خلق و خوی معمولاً در چرخه ها رخ می دهد. و فرد فراز و فرو عاطفی دارد. بین این اوج و فرودها، ممکن است احساس کنید خلق و خوی شما ثابت است.
تفاوت بین سیکلوتیمیا و اختلال دوقطبی
تفاوت اصلی بین این دو اختلال در شدت آن است. نوسانات خلقی مرتبط با سیکلوتیمیا به اندازه موارد همراه با اختلال دوقطبی شدید نیست: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی علائم شدیدی را تجربه می‌کنند که از نظر بالینی معیارهای تشخیص شیدایی و افسردگی اساسی را برآورده می‌کنند. در حالی که افراد مبتلا به سیکلوتیمیا “بالا و پایین” خلق را بصورت خفیف‌تری تجربه می‌کنند. این علائم به عنوان هیپومانیا و افسردگی خفیف توصیف می شود. در صورت عدم درمان، سیکلوتیمیا می تواند خطر ابتلا به اختلال دوقطبی را افزایش دهد.
این بیماری معمولا در نوجوانی ایجاد می شود. افراد مبتلا به این اختلال اغلب به نظر می رسد که عملکرد طبیعی خود را دارند. اگرچه ممکن است برای دیگران “خوش خلق” یا “بد خلق” به نظر برسند. مردم اغلب به دنبال درمان نمی روند زیرا نوسانات خلقی شدید به نظر نمی رسد. افراد مبتلا به سیکلوتیمیا ممکن است گاهی اوقات بیش از حد فعال باشند.
بر اساس جدیدترین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-V)، سیکلوتیمیا از اختلال دوقطبی متمایز می شود. زیرا فاقد معیارهای کامل افسردگی اساسی، شیدایی یا اختلال دوره مختلط است. با این حال، برخی از افراد مبتلا به سیکلوتیمیا در مراحل بعدی زندگی دچار اختلال دوقطبی I یا Bipolar II می شوند.
تفاوت اصلی بین سیکلوتیمیا و سایر اختلالات دوقطبی، شدت علائم و الگوی تغییرات خلقی است. سیکلوتیمیا با علائم مزمن هیپومانیا و افسردگی مشخص می شود که به شدت علائم مورد نیاز برای تشخیص افسردگی اساسی یا اختلال دوقطبی نیست.
بر خلاف اختلالات دوقطبی I و II، سیکلوتیمیا معمولاً در روزهای بیشتری علائم ایجاد می‌کند، و در بین دوره‌های افت خلق و خوی خنثی وجود دارد.
علائم سیکلوتیمیا چیست؟
افراد مبتلا به سیکلوتیمیا معمولاً چندین هفته افسردگی سطح پایین را تجربه می‌کنند. و به دنبال آن یک دوره شیدایی خفیف که چندین روز طول می‌کشد را تجربه می‌کنند.
علائم افسردگی سیکلوتیمیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تحریک پذیری
- پرخاشگری
- بی خوابی یا پرخوابی (خوابیدن بیش از حد)
- تغییرات در اشتها
- کاهش یا افزایش وزن
- خستگی یا انرژی کم
- میل و عملکرد جنسی کم
- احساس ناامیدی، بی ارزشی یا گناه
- بی توجهی، عدم تمرکز، یا فراموشی
- علائم فیزیکی غیر قابل توضیح
علائم شیدایی سیکلوتیمیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عزت نفس فوق العاده بالا
- زیاد صحبت کردن یا صحبت کردن خیلی سریع، گاهی اوقات خیلی سریع دیگران در پیگیری حرف های شخص مشکل دارند
- افکار مسابقه ای (درهم و بی نظم)
- عدم تمرکز
- بی قراری و بیش فعالی
- افزایش اضطراب
- روزها با کم خوابی یا بدون خواب (بدون احساس خستگی)
- استدلالی بودن
- بیش از حد رابطه جنسی برقرار کردن
- رفتار بی پروا یا تکانشی
برخی از بیماران «دوره‌های مختلط» را تجربه می‌کنند، که در آن ترکیبی از علائم شیدایی و افسردگی در مدت زمان بسیار کوتاهی رخ می‌دهد – یکی بلافاصله بعد از دیگری.
سیکلوتیمیا چگونه تشخیص داده می شود؟
محققان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث یا ایجاد علائم سیکلوتیمیا می شود. با این حال، این بیماری در خانواده ها دیده می شود.
اگر فردی بیش از دو ماه احساس عاری از علائم داشته باشد، سیکلوتیمیا ندارد. برای تشخیص سیکلوتیمیا از بدخلقی معمولی، پزشک علائم شما را با معیارهای بالینی زیر مقایسه می کند:
- بسیاری از دوره های خلق و خوی بالا (هیپومانیا) و افسردگی برای حداقل دو سال (یک سال در کودکان و نوجوانان) که حداقل نیمی از مواقع رخ می دهد.
- علائمی که از نظر اجتماعی بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد – در مدرسه، محل کار و غیره.
- دوره های خلق و خوی پایدار کمتر از دو ماه
- علائمی که معیارهای اختلال دوقطبی، افسردگی اساسی یا اختلال روانی دیگر را ندارند
- علائمی که ناشی از سوء مصرف مواد یا شرایط پزشکی دیگر نیست
پزشک علائم و سابقه پزشکی شما را با شما در میان خواهد گذاشت. او همچنین ممکن است در مورد مصرف مواد مخدر یا الکل از شما سوالاتی بپرسد.
آزمایشات آزمایشگاهی نیز ممکن است برای رد سایر شرایط پزشکی که ممکن است باعث ایجاد علائم شوند انجام شود.
درمان سیکلوتیمیا چیست؟
سیکلوتیمیا یک بیماری مزمن است که نیاز به درمان مادام العمر دارد. اگر مصرف داروها را متوقف کنید – حتی در دوره های بهبودی – علائم شما باز خواهند گشت.
از آنجایی که سیکلوتیمیا ممکن است به اختلال دوقطبی تبدیل شود، دریافت درمان های مناسب بسیار مهم است. مصرف الکل و مواد مخدر ممکن است علائم شما را نیز افزایش دهد.
انواع اصلی داروهای مورد استفاده برای درمان سیکلوتیمیا عبارتند از:
- تثبیت کننده های خلق و خو مانند لیتیوم
- داروهای ضد تشنج (همچنین به عنوان ضد تشنج شناخته می شوند) شامل دیوالپروکس سدیم (دپاکوت)، لاموتریژین (لامیکتال) و والپروئیک اسید (دپاکن) است.
- داروهای ضد سایکوتیک غیر معمول مانند اولانزاپین (Zyprexa)، کوتیاپین (Seroquel) و ریسپریدون (Risperdal) ممکن است به بیمارانی که به داروهای ضد تشنج پاسخ نمی دهند کمک کند.
- داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپین
- داروهای ضدافسردگی فقط باید همراه با یک تثبیت کننده خلق و خو استفاده شوند. زیرا ممکن است در صورت مصرف خود به خود باعث بروز دوره های شیدایی بالقوه مضر شوند.
روان درمانی بخشی حیاتی از درمان سیکلوتیمیا در نظر گرفته می شود. دو نوع اصلی روان درمانی که برای درمان سیکلوتیمیا استفاده می شود، درمان شناختی رفتاری و بهزیستی درمانی است.
درمان شناختی رفتاری بر شناسایی باورها و رفتارهای منفی یا ناسالم و جایگزینی آنها با باورهای مثبت یا سالم متمرکز است. همچنین ممکن است به شما در مدیریت استرس و توسعه تکنیک های مقابله کمک کند.
بهزیستی درمانی به جای رفع علائم روانشناختی خاص، بر بهبود کیفیت کلی زندگی تمرکز دارد. یک مطالعه بالینی اخیر نشان داد که ترکیبی از درمان شناختی رفتاری و بهزیستی درمانی باعث بهبود قابل توجهی در زندگی بیماران مبتلا به سیکلوتیمیا می شود.
سایر انواع درمانی که ممکن است برای بیماران مفید باشد عبارتند از گفتگو، خانواده یا گروه درمانی.
چشم انداز سیکلوتیمیا چیست؟
هیچ درمانی برای سیکلوتیمیا وجود ندارد، اما درمان هایی وجود دارد که به شما در مدیریت علائم کمک می کند. پزشک به شما کمک می کند تا یک برنامه درمانی ایجاد کنید که به احتمال زیاد شامل ترکیبی از دارو و درمان باشد.
قطع مصرف دارو یا شرکت در جلسات درمانی در طول دوره های هیپومانیا می تواند وسوسه انگیز باشد. اما بسیار مهم است که به برنامه درمانی خود پایبند باشید.
از آنجایی که علائم شیدایی سیکلوتیمیا خفیف‌تر از سایر اختلالات دوقطبی است، این وضعیت اغلب با بدخلقی عمومی اشتباه گرفته می‌شود.
برای مشاوره با همکاران ما در انیستیتو سلامت مغز دانا تماس بگیرید.
منابع:
- سیکلوتیمیا
http://whatmeds.stanford.edu/diagnoses/cyclothymia.html - GA Fava, Rafanelli, C., Tomba, E., Guidi, J., & Grandi, S. (2011, 3 مارس). ترکیب متوالی درمان شناختی رفتاری و بهزیستی درمانی در اختلال سیکلوتایمیک [چکیده]. روان درمانی و روان تنی. 80(3)، 136-43
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21372621 - کارکنان کلینیک مایو (2015، 4 ژوئن). سیکلوتیمیا (اختلال سیکلوتمیک)
mayoclinic.org/diseases-conditions/cyclothymia/basics/definition/con-20028763
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.