سندرم پای بیقرار (RLS)، که به عنوان بیماری ویلیس-اکبوم (WED) نیز شناخته می شود، یک وضعیت حسی است که به سیستم عصبی شما (که شامل مغز و نخاع شما می شود) مربوط می شود. به دلیل احساسات غیرمعمولی که در پاهای خود احساس می کنید، میل به حرکت بدن شما ایجاد می شود. حدود 7٪ تا 10٪ از مردم در ایالات متحده سندرم پای بیقرار یا RLS را تجربه می کنند.
علائم سندرم پای بیقراراغلب با حرکت بهبود می یابد و در دوره‌های عدم فعالیت بدتر می‌شود. مانند زمانی که در رختخواب دراز می‌کشید. ممکن است چندین شب در هفته یا بیشتر شب ها علائمی را تجربه کنید که می تواند خواب شما را مختل کند. گزینه های درمانی بر کاهش علائم و رسیدگی به علل زمینه ای بالقوه مانند کمبود آهن تمرکز دارند.
سندرم پای بی قرار را به عنوان اولیه یا ثانویه طبقه بندی کنند
سندرم پای بیقرار اولیه همچنین به عنوان RLS ایدیوپاتیک شناخته می شود. ایدیوپاتیک یعنی هیچ علت شناخته شده ای وجود ندارد. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به RLS ایدیوپاتیک، سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.
سندرم پای بیقرارثانویه وضعیتی است که به دلایلی مانند کمبود آهن، بیماری کلیوی یا بارداری رخ می دهد.
حدود 11 تا 29 درصد از افراد باردار علائم سندرم پای بیقرار را تجربه می کنند. RLS در دوران بارداری معمولاً ظرف چند هفته پس از زایمان برطرف می شود. اما ممکن است خطر ابتلا به RLS مزمن را افزایش دهد.
علائم سندرم پای بیقرار می تواند از نظر شدت متفاوت باشد
علائم اولیه:
احساسات غیرمعمول در پاها که ممکن است مانند درد، خزیدن، خارش، کشیدن یا خزش احساس شود. این احساسات ممکن است کمتر روی بازوها، قفسه سینه و سر تأثیر بگذارد.
تمایل به حرکت دادن پاهای خود در پاسخ به احساسات ناخوشایند.
اگر بیمار پایش ثابت باشد، این حس های ناخوشایند بدتر می شود. مثلا زمانی که تلویزیون تماشا می کند یا مدتی طولانی سوار ماشین می شود.
حسی که با حرکت بهبود می یابد، lمثلا زمانی که با سرعت قدم می زنید، راه می روید یا پاهای خود را در حالت نشسته یا دراز کشیده حرکت می دهید، علائم بهتر می شود.
علائم به گونه ای است که در شب بدتر می شوند و ممکن است شما را از به خواب رفتن یا خواب ماندن باز دارند.
اگر علائم متوسطی دارید، ممکن است فقط یک یا دو بار در هفته متوجه آنها شوید. اگر علائم شدید دارید، ممکن است سه بار یا بیشتر در هفته علائم داشته باشید.
برای اطلاع از درمان های جدید، با ما در انستیتو سلامت مغز دانا در تماس باشید.
کیفیت پایین خواب به دلیل سندرم پاهای بی قرار نیز می تواند بر شناخت و احساسات شما تأثیر بگذارد. برای مثال، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
اضطراب
افسردگی
مشکل در تمرکز
خستگی مفرط و خواب آلودگی در طول روز
مشکلات حافظه
تغییرات خلق و خوی
علائم شما ممکن است بهبود یابد. به این معنی که برای یک دوره زمانی کاهش یافته یا ناپدید می شوند. پس از مدتی دوباره ظاهر می شوند.حدود 70٪ از افرادی که سندرم پای بیقرار دارند به مرور زمان علائم بدتری را تجربه می کنند. علائم همچنین ممکن است به بازوها نیز منتقل شوند.
چه چیزی باعث سندرم پای بیقرار می شود؟
محققان دقیقاً نمی‌دانند چه چیزی باعث سندرم پای بیقرار می‌شود، اما این وضعیت ممکن است ناشی از شرایط دیگر باشد.
کمبود دوپامین: سطوح پایین دوپامین ممکن است بر نحوه عملکرد اعصاب شما تأثیر بگذارد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اغلب داروهایی را برای افزایش سطح دوپامین هنگام درمان علائم RLS تجویز می کنند.
ناهنجاری های انتقال دهنده عصبی: انتقال دهنده های عصبی موادی هستند که به اعصاب کمک می کنند تا با مغز شما ارتباط برقرار کنند. عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی مانند گلوتامات، هیستامین و گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) ممکن است منجر به علائم RLS شود.
عملکرد غیر طبیعی اعصاب محیطی: سندرم پاهای بی قرار می تواند پاسخ های اغراق آمیزی به لمس فیزیکی سبک ایجاد کند. این پاسخ نشان می دهد که اعصاب محیطی در پاها که تحریک را حس می کنند ممکن است در افرادی که RLS دارند به طور موثر عمل نکنند.
شرایط پزشکی: افرادی که شرایط پزشکی خاصی دارند، RLS را با نرخ های بالاتری تجربه می کنند. این شرایط شامل بیماری نخاع، ام اس، بیماری سلیاک و بیماری پارکینسون است.
کمبود آهن: سطوح پایین آهن خون ممکن است بر انتقال سیستم عصبی تأثیر بگذارد و منجر به علائم RLS شود. افرادی که دارای کم خونی فقر آهن هستند، پنج تا شش برابر بیشتر احتمال دارد به RLS مبتلا شوند.
برخی از داروها ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن علائم سندرم پای بیقرارشوند.
- مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای (TCAs): داروهایی که معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند.
- داروهای ضد دوپامینرژیک، مانند داروهای اعصاب: دسته ای از داروها هستند که برای درمان اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی استفاده می شوند.
- بتا بلوکرها: دسته ای از داروها که برای کاهش فشار خون (فشار خون بالا)، کنترل ریتم قلب و درمان آنژین (درد قفسه سینه) استفاده می شوند.
- مصرف الکل، نیکوتین و کافئین نیز می تواند به RLS کمک کند
احتمال ابتلا به سندرم پای بیقرار در خانم ها نسبت به آقایان بیشتر است. به نظر می رسد آنها دارای یک جزء ژنتیکی هستند. تا 65٪ از افراد مبتلا به RLS سابقه خانوادگی این بیماری را دارند و حدود 80٪ با دوقلوهای همسان همبستگی وجود دارد. به عبارت دیگر، وقتی یکی از دوقلوهای همسان RLS دارد، به احتمال 80 درصد دوقلوهای دیگر نیز علائم دارند.
تشخیص
هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص سندرم پای بیقرار وجود ندارد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی از شما در مورد علائم و سابقه خانوادگی شما می پرسد. داروهای شما را بررسی می کند و علل احتمالی را در نظر می گیرد.
پنج معیار اساسی برای تشخیص سندرم پای بیقرار وجود دارد:
نیاز یا اصرار شدید و گاهی طاقت فرسا برای حرکت دادن پاها، اغلب با احساسات ناخوشایند یا ناراحت کننده
افزایش میل به حرکت پا در طول دوره های استراحت
افزایش حرکات پا در عصر یا شب
تسکین علائم در حین حرکت
علائم بدون هیچ دلیل پزشکی یا رفتاری دیگر
ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است آزمایش‌های زیر را نیز انجام دهد:
آزمایش خون: آزمایش خون ممکن است یک دلیل زمینه‌ای بالقوه برای RLS را نشان دهد. برای مثال، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما احتمالاً سطح آهن شما را آزمایش می‌کند تا کمبود آهن را به‌عنوان علت بالقوه علائم شما رد کند.
الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعات هدایت عصبی: آزمایش‌های مربوط به عملکرد عصبی می‌تواند به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی کمک کند تا سایر علل بالقوه مانند نوروپاتی (آسیب عصبی) را رد کند. این تست ها پاسخ ماهیچه های شما به تحریک عصبی را ثبت می کنند.
مطالعات خواب: مطالعات خواب، همچنین غیر از پلی سومنوگرافی، شامل نظارت بر شما در طول شب هنگام خواب و ثبت هرگونه حرکات غیر معمول است.
برای دریافت مشاوره رایگان تخصصی با ما در انستیتو سلامت مغز دانا در تماس باشید.
منبع: https://www.health.com/restless-legs-syndrome-overview-7487684
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.