بیماری آلزایمر باعث مرگ سلولهای مغزی می شود، بنابراین طبیعی است که مغز با گذشت زمان، دچار کاهش عملکرد می شود. بیماری آلزایمر نحوه رفتار و حتی شخصیت فرد مبتلا را تغییر می دهد. این مقاله پیشنهاداتی دارد که ممکن است در درک و کنار آمدن با تغییرات در شخصیت و رفتار فرد مبتلا به آلزایمر کمک کند.
تغییرات متداول در شخصیت و رفتار
تغییراتی که در شخصیت و رفتارهای معمول مشاهده می کنید شامل موارد زیر است:
- زودرنج، نگران و عصبانی می شود
- دچار افسردگی شده یا به هیچ چیز علاقه ای ندارد
- مخفی کردن اشیاء یا باور به اینکه افراد دیگر چیزهایی را پنهان می کنند
- تصور کردن چیزهایی که در آنجا حضور ندارند
- سرگردانی
- قدم زدن زیاد
- نشان دادن رفتار غیرمعمول جنسی
- ضربه زدن به خود یا افراد دیگر
- سوء تفاهم از آنچه می بیند یا می شنود
شما همچنین ممکن است متوجه شوید که شخص از مراقبت از خود دست می کشد و اهمیتی به ظاهر خود نمی دهد، حمام کردن را متوقف می کند و هر روز می خواهد همان لباس را بپوشد.
سایر عوامل مؤثر بر رفتار
علاوه بر تغییرات ایجاد شده در مغز، موارد دیگر ممکن است بر نحوه رفتار افراد مبتلا به آلزایمر تأثیر بگذارد:
- احساساتی مانند غم، ترس، استرس، گیجی یا اضطراب
- مشکلات مرتبط با سلامتی، از جمله بیماری، درد، داروهای جدید یا کمبود خواب
- سایر موارد جسمی مانند عفونت، یبوست، گرسنگی یا تشنگی یا مشکل در دیدن یا شنیدن
- سایر مشکلات در محیط اطراف آنها ممکن است بر رفتار فرد مبتلا به آلزایمر تأثیر بگذارد. بیش از حد سر و صدا، مانند تلویزیون، رادیو یا بسیاری از افراد به طور همزمان صحبت می کنند، می تواند باعث سردرگمی و سرخوردگی آن ها شوند. قدم گذاشتن از یک نوع کفپوش به نوع دیگر ممکن است باعث شود فرد فکر کند که نیاز به قدم گذاشتن به یک پله پایین تر دارد. آینه ها ممکن است باعث شود آنها فکر کنند که تصویر آینه متعلق به شخص دیگری در اتاق است.
اگر نمی دانید چه چیزی باعث ایجاد مشکل شده است، با پزشک خود تماس بگیرید. این می تواند ناشی از یک مسئله جسمی یا پزشکی باشد.
موسسه سلامت مغز دانا، با استفاده از متخصصین مجرب و ابزارهای پیشرفته، آماده ارائه خدمات در زمینه بهبود علائم بیماری آلزایمر و سایر اختلالات عصبی، می باشد.
توصیه های مورد نیاز برای نحوه برخورد با افراد مبتلا به آلزایمر
مراقبان نمی توانند تغییرات مربوط به شخصیت و رفتار آلزایمر را متوقف کنند، اما می توانند یاد بگیرند که با آنها کنار بیایند. در اینجا چند نکته در این خصوص آورده شده است:
- کارها را ساده بگیرید. یک بار یک مسئله را بپرسید یا بیان کنید.
- همه برنامه ها را طبق روال روزانه انجام دهید، در اینصورت، شخص می داند چه مواردی قرار است اتفاق بیافتد.
- به شخص اطمینان دهید که او در امان است و شما برای کمک به او در آنجا هستید.
- برای ارتباط برقرار کردن، بر احساسات او تمرکز کنید. به عنوان مثال، بگویید “به نظر می رسد شما نگران هستید.”
- با شخص بحث و گفتگو نکنید یا سعی نکنید استدلال کنید.
- سعی کنید ناامیدی یا عصبانیت خود را نشان ندهید. اگر ناراحت هستید، نفس عمیق بکشید و تا 10 بشمارید. اگر محیط امن است، چند دقیقه از اتاق خارج شوید.
- وقتی می توانید از شوخی نیز استفاده کنید.
- به افرادی که خیلی قدم می زنند، مکان امنی برای پیاده روی اختصاص دهید. کفش های راحت و محکم تهیه کنید.
- به آنها تنقلات سبک بدهید تا در هنگام راه رفتن بخورند، در این صورت وزن زیادی از دست نمی دهند، و مطمئن شوید که به اندازه کافی آب می نوشند.
- برای پرت کردن حواس شخص، از موسیقی، آواز خواندن یا رقصیدن استفاده کنید.
- از او کمک بخواهید. به عنوان مثال، بگویید ، “میز را می خواهیم جابجا کنیم” یا “من برای تا کردن لباس ها به کمک نیاز دارم.”
با پزشک فرد در مورد مشکلاتی مانند ضربه زدن، گاز گرفتن، افسردگی یا توهم صحبت کنید. داروهایی برای درمان برخی از علائم رفتاری در دسترس هستند.
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).