برونگرایی و مهارت های اجتماعی، یکی نیستند.من به عنوان یک روانشناس اجتماعی، تا به حال پژوهش های زیادی در مورد ویژگی های شخصیتی مختلف انجام داده ام، که از جمله ی این ویژگی ها، درونگرایی و برونگرایی است.
اما تا قبل از قرنطینه های مربوط به کرونا به ویژگی های خودم کمتر فکر کرده بودم و آزمونی برای تشخیص درونگرایی یا برونگرایی خودم نداده بودم. اما زمان هایی که بحثش پیش می آمد دوستانم به من می گفتند :” تو خیلی برونگرا هستی” و من این را به عنوان ویژگی خود پذیرفته بودم.
اما دوران قرنطینه و کرونا باعث شد بیشتر به این جنبه فکر کنم. در روز های قرنطینه من بیشتر روز ها را در محل کارم، تنها و بدون هیچ ارتباط انسانی ای می گذارندم، و اتفاقا از شرایط نیز لذت می بردم.حتی در این دوره کارایی ام هم افزایش یافت!
این اتفاق باعث شد در مورد برداشت ما و آنچه درونگرایی یا برونگرایی می نامیم، دقیق شوم.
تشخیص شخصیِ ویژگی های شخصیتی دشوار است!
پژوهش ها نشان می دهند افراد، قضاوتگر های مناسبی برای شخصیت نیستند. به همین دلیل است که روانشناسان از روش های کیفی و تایید شده ای در پژوهش ها یا تشخیص های خود استفاده می کنند.
به دلیل خطاهای شناختی، ما در تشخیض ویژگی های شخصیتی خود خیلی خوب عمل نمی کنیم. و گاهی تکیه بر تشخیص و برداشت دیگران نیز با خطا همراه است.
من این حالت را بسیار در کلاس های درسم مشاهده می کنم که تصور دانشجویان از خود، با وافعیتی که آزمون ها میگویند متفاوت است.
درونگرا یا برونگرا؟! بیشتر ما هیچکدام نیستیم.
پژوهش جدید انجام شده توسط آدام گرنت( و دیگران) نشان می دهد بیشتر افراد نه درونگرای کامل و نه برونگرای کامل هستند بلکه حالتی در میانه قرار دارند.
درونگرا ها در تنهایی خود راحت تر هستند و برونگراها ترجیح می دهند در جمع باشند. درحالیکه اکثر افراد در بعضی اوقات تنهایی و در بعضی اوقات در جمع بودن را ترجیح می دهند.
بهتر آن است که درونگرایی-برونگرایی را یک طیف در نظر بگیریم. در این صورت دو سوم افراد در میانه ی طیف قرار می گیرند.
داشتن مهارت های اجتماعی با برونگرایی تفاوت دارد.
پژوهش ما روی مهارت هاین اجتماغی تمرکز کرده بود.
برونگرا ها معمولا در گروه ها، مهارت اجتماعی بیشتری از خود نشان می دهند. این موضوع منطقی است زیرا برونگراها علاقه ی بیشتری به حضور در اجتماعات دارند در نتیجه فرصت بیشتری برای یادگیری مهارت های اجتناعی در اختیار دارند.
اما با وجود این ارتباط، مهارت های اجتماعی و برونگرایی دو مفهوم متفاوت هستند.
در پژوهش های ما، همچنین رهبران بیشتر از افراد برونگرا بودند.
بنابراین به طور کلی ما موارد زیر را در مورد درونگرایی و برونگرایی می دانیم:
شخصیت به راحتی قابل ارزیابی نیست و زمانی که خودتان بخواهید شخصیت خودتان را ارزیابی کنید این کار دشوار تر نیز می شود.
تشخیص دیگران از شخصیت شما نیز ممکن است ناقص باشد.
شخصیت شما، سرنوشت حتمی شما نیست. ما می توانیم با یادگیری مهارت هایی، شرایط را تغییر دهیم.
منبع:
برای مطالعه ی مطالب مرتبط با درونگرایی و شخصیت به لینک های زیر مراجعه کنید:
همه گیری احساس تنهایی و هفت راه برای مقابله
از “نظریه ی بازی ها” تا پژوهش های جدید در مورد “شخصیت قربانی”