بروز دیابت نوع 2 در چند دهه اخیر به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
با افزایش موارد دیابت نوع 2، بروز نوروپاتی دیابتی نیز به طور چشم گیری افزایش یافته است. این مشکل منجر به درد پیشرونده، از دست دادن حس (عمدتاً در پاها)، ضعف و ناتوانی می شود. درمان مرسوم، عمدتاً شامل تلاش برای کنترل دیابت و تعدیل درد است.
درمان با میدان الکترومغناطیسی پالسی (PEMF) روشی ایمن و غیر تهاجمی برای کاهش درد و التهاب است. می توان از آن برای تکمیل و تقویت روش های مراقبت های بهداشتی موجود استفاده کرد.
دستگاه PEMF شامل بخش های مختلفی از جمله تشک‌های کامل ، اپلیکاتورهای پد موضعی، و پروب‌های دقیق یا اپلیکاتورهای نقطه‌ای است. یکی از سوالات مراجعین این است که بهترین مرکز درمان نوروپاتی دیابتی در شیراز کجاست؟
میدان الکترومغناطیسی پالسی یا PEMF
PEMF را می توان به عنوان یک شارژر باتری برای کل بدن (100 تریلیون سلول) در نظر گرفت. به گفته Bryant A. Meyers، میدان الکترومغناطیسی پالسی با “بهبود تولید آدنوزین تری فسفات [ATP]، افزایش اکسیژن رسانی، افزایش گردش خون، ارتقاء هیدراتاسیون، تسهیل سم زدایی” و بهبود جذب کلی بهتر مواد مغذی کار می کند. که این خود می تواند به درمان نوروپاتی دیابتی کمک کند.
میدان الکترومغناطیسی پالسی چگونه کار می کند؟
PEMF از فرکانس‌های الکترومغناطیسی در بازه سالم، برخلاف فرکانس‌های تلفن همراه، برای افزایش سلامت و تندرستی کلی استفاده می‌کند. هر سلول بدن دارای بار منفی بر روی دیواره سلولی است. برای سلول های عصبی، این تقریبا 60 میلی ولت است. سلول های دیگر ممکن است در بار منفی خالص متفاوت باشند. برای حفظ سطح سالم این بار منفی، پتاسیم و منیزیم باید در داخل سلول ها وجود داشته باشد. در حالی که کلسیم و سدیم به طور ایده آل در خارج از سلول ها باقی می مانند.
بدیهی است که تعداد زیادی از عناصر اساسی وجود دارد. ویتامین ها، مواد معدنی، هورمون ها – که باید برای سلامت سلول در سطح مطلوبی حفظ شوند.
PH خون که معمولاً 7.4 است. البته ضروری است. همچنین کمبود قابل توجه مواد مغذی مهم است. سموم متعددی نیز باید دور نگه داشته شوند. در حالی که همه این عوامل نقش مهمی در سلامت سلول ایفا می کنند. سلامت الکتریکی سلول ها یکی از مهم ترین عناصر حیاتی است.
تحریک مغز
با شروع در دهه 1960، محققین مفهوم تحریک بخش‌های بدن (مغز، عصب، نخاع یا پوست) را برای کنترل درد معرفی کردند. یا طب سوزنی الکتریکی برای TENS از فرکانس های 1 تا 100 هرتز استفاده می شود. برای تحریک جمجمه، حداکثر 15000 هرتز بهینه است. Liss CES که اکنون با نام Fisher-Wallace فروخته می شود، فرکانس های 15000 هرتز، 500 هرتز و 15 هرتز را منتشر می کند. Alpha-Stim تا 12000 هرتز را پخش می کند.
اولین استفاده گزارش شده از چنین فرکانس هایی در ایالات متحده برای ترمیم دهیدرواپی آندروسترون (DHEA) در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی بود.»
از آن زمان، این فرکانس ها را در مدارهای خاص طب سوزنی برای افزایش DHEA، اکسی توسین، نوروتانسین و کلسی تونین یا عادی سازی اعمال کرده اند. آلدوسترون و کاهش تولید رادیکال های آزاد نیز بررسی شده اند. علاوه بر این، دکتر شیلی بازسازی قابل توجه تلومر را سالانه 3 تا 4 درصد با استفاده از PEMF در کل بدن در فرکانس‌های گیگا گزارش کرد.
این فرکانس ها به طور قابل توجهی قدرتمندتر از فرکانس های پایین مورد استفاده توسط TENS هستند. اما فقط از 30 تا 60 دقیقه در روز استفاده می شوند.
علاوه بر فعال‌سازی قوی‌تر نقاط طب سوزنی، چنین استفاده‌های روزانه به جوان‌سازی تلومرها کمک می‌کند. نوک‌های DNA ما که معمولاً، حتی با داشتن عادات بهداشتی خوب، هر سال ۱٪ کوچک می‌شوند. فرکانس‌های گیگا باید حداکثر 1 ساعت در روز استفاده شوند. در صورت کاشت دستگاه الکترونیکی مانند ضربان‌ساز یا در دوران بارداری منع مصرف دارند.
PEMF در درجه اول از فرکانس هایی در محدوده 1 تا 100 هرتز در شدت های بسیار کم میکروتسلا استفاده می کند. آهنرباهای دائمی معمولاً تا 4.5 تسلا متغیر است.
مزایای کلی درمان با کمک میدان الکترومغناطیسی پالسی
PEMF به طور قابل توجهی گردش خون را افزایش می دهد. دارای طیف گسترده ای از مزایای سلامتی است. درمان ممکن است 30 دقیقه تا چند ساعت در روز طول بکشد. ممکن است در نواحی خاص یا کل بدن انجام شود. همانطور که اشاره شد، تنها موارد منع مصرف حاملگی و افرادی هستند که ضربان ساز یا دستگاه الکتریکی کاشته شده دارند.
فواید درمان با کمک میدان الکترومغناطیسی پالسی در نوروپاتی دیابتی
درد نوروپاتی، و به طور خاص نوروپاتی محیطی، از شلیک نابجا فیبرهای C بدون میلین با تجمع کانال های سدیم و کلسیم ناشی می شود. PEMF به طور ایمن جریان های فرکانس پایینی را القا می کند که می تواند نورون ها را دپولاریزه، رپولاریزه و هیپرپلاریزه کند. این انرژی را هدایت کرده و در کف یک پا می تواند به طور بالقوه درد نوروپاتیک را تعدیل کند.
در سال 2003، Musaev و همکاران مطالعه ای را شامل 121 بیمار مبتلا به پلی نوروپاتی دیابتی (DPN) قبل و بعد از دوره های درمان با PEMF با مدولاسیون پیچیده (PEMF-CM) در فرکانس های مختلف (100-10 هرتز) انجام دادند.
محققین دریافتند:
“اولین و مهم ترین علائم الکترونورومیوگرافی DPN کاهش در دامنه رفلکس H و نسبت Hmax/Mmax در عضلات ساق پا بود.” پس از درمان با PEMF-CM، «پسرفت علائم بالینی اصلی DPN، بهبود عملکرد رسانایی اعصاب محیطی، بهبود وضعیت نورون‌های آوران، و بهبود در تحریک پذیری رفلکس نورون‌های حرکتی متفاوت از نظر عملکردی در نخاع مشاهده شد.”
محققان به این نتیجه رسیدند که PEMF-CM در فرکانس 10 هرتز دارای اثربخشی درمانی است. به ویژه در مراحل اولیه نوروپاتی دیابتی و در بیمارانی که تا 10 سال دیابت داشته اند.
در سال 2004، Weintraum و Cole یک مطالعه آزمایشی انجام دادند. میخواستند دریابند که آیا 9 درمان متوالی 1 ساعته در مطب پزشک (به استثنای آخر هفته ها) با کمک PEMF می تواند نمرات درد نوروپاتی را در پاهای مقاوم در افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی کاهش دهد یا خیر. این مطالعه شامل 24 بیمار بود. با پلی نوروپاتی مقاوم و سمپاتیک با علل مختلف، از جمله دیابت. فقط دردناک ترین پا 9 ساعت درمان دریافت کرد. سپس میزان درد با مقیاس VAS، قبل، بلافاصله بعد و 30 روز پس از درمان اندازه گیری شد.
نتایج این پژوهش نشان داد:
میانگین نمرات درد 21 درصد از ابتدا تا پایان درمان (P=0.19) و 49 درصد از پایه تا پایان پیگیری کاهش یافته است (P<0.01). از 19 مورد با درد متوسط تا شدید، کاهش 28 درصدی از ابتدای شروع تا پایان درمان (P<0.05) و کاهش 39 درصدی از پایه تا پایان پیگیری (P<0.01) وجود داشت. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که «هدایت PEMF به پاهای نوروپاتیک مقاوم می‌تواند اثرات ضددردی کوتاه‌مدتی در بیش از 50 درصد افراد ایجاد کند».
پس از نتایج امیدوارکننده مطالعه آزمایشی، محققان مطالعه خود را گسترش دادند. در سال 2009، آنها نتایج یک مطالعه تصادفی و دوسوکور چند مرکزی را منتشر کردند. شامل 225 بیمار مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی مرحله II یا III (DPN) بود.
بیماران به طور تصادفی به استفاده از دستگاه های یکسان تولید کننده PEMF یا شم (دارونما) به پاها به مدت 2 ساعت در روز به مدت 3 ماه تقسیم شدند.
تقریباً 14٪ از بیماران قبل از پایان 3 ماه مطالعه را ترک کردند. از بقیه بیماران، روندی به سمت کاهش علائم DPN در مقیاس تأثیر جهانی تغییر بیمار (PGIC) وجود داشت. نتایج به نفع گروه PEMF بود (44٪ در مقابل 31٪؛ P=0.04). با این حال، تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های PEMF و شم در شدت درد نوروپاتی در مقیاس VAS یا درد نوروپاتی (NPS) وجود نداشت.
برای اندازه‌گیری اینکه آیا PEMF تأثیری بر بازسازی عصب دارد:
۲۷ بیمار نمونه‌برداری‌های پانچ ۳ میلی‌متری پوست را برای آزمایش تراکم فیبر عصبی اپیدرمی (ENFD) انجام دادند. از بین بیمارانPEMF دریافت کنندگان PEMF، به مقدار 29 درصد افزایش در ENFD دیستال پا داشتند. در حالی که هیچ یک از بیماران کنترل تغییری در ENFD نداشتند. افزایش در ENFD دیستال ران به طور قابل توجهی با کاهش نمره درد مرتبط بود. محققان خاطرنشان کردند که قصد دارند PEMF را در دزیمتر بالاتر (3000-5000 گرم) و برای مدت طولانی‌تر بررسی کنند.
خلاصه
درمان PEMF یک ابزار ایمن و غیر تهاجمی برای بهبود سلامت است. فرکانس های الکترومغناطیسی طبیعی را تحریک و تکرار می کند. اساساً به عنوان شارژر باتری الکتریکی بدن عمل می کند.
مهمترین مزایای آن عبارتند از:
- افزایش انرژی و گردش خون.
- کاهش اسپاسم عضلانی
- بهبود خواب
- بهبود شکستگی استخوان
- کاهش درد و التهاب
«بدن خود ترمیم‌کننده، خودتنظیم‌کننده و خودبازسازنده است». درمان با PEMF اساسا به تامین انرژی مورد نیاز برای انجام این کار کمک می کند.
این درمان هم اکنون در انستیتو سلامت مغز دانا با بروزترین ابزارهای مربوطه در حال انجام است. برای اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.