صرع یک اختلال مغزی است
در این بیماری فعالیت سلول های عصبی در مغز مختل می شود. این اختلال می تواند ژنتیکی باشد یا زمانی که فرد ضربه مغزی یا سکته مغزی را تجربه می کند، ایجاد شود. زمانی که فرد از صرع رنج می برد، تشنج های مکرر را تجربه می کند. در طول تشنج، رفتار و احساسات غیر طبیعی از جمله از دست دادن هوشیاری رخ می دهد. آیا خروپف و آپنه خواب خطر تشنج را افزایش می دهد؟
آپنه خواب
آپنه انسدادی خواب شایع ترین اختلال تنفسی مرتبط با خواب است. این مشکل باعث می شود که نفس شما در هنگام خواب مکرراً متوقف شود. با این حال، بیش از یک نوع آپنه خواب وجود دارد. اگرچه آپنه انسدادی خواب (OSA) شایع ترین است، آپنه مرکزی و آپنه پیچیده نیز از جمله موارد دیگر هستند.
آپنه انسدادی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد در خواب است و راه هوایی او به طور مکرر باز و بسته می‌شود و نفس کشیدن را برایش سخت می‌کند. راه هوایی به دلیل شل شدن عضلات گلو مسدود می شود و یکی از علائم اصلی OSA خروپف است.
درمان هایی برای آپنه انسدادی خواب در دسترس هستند. یک درمان شامل استفاده از فشار مثبت برای باز نگه داشتن راه هوایی در هنگام خواب است که به آن درمان CPAP گفته می شود.
آیا هنگام خواب ممکن است تشنج کنید؟
برخی از افراد مبتلا به صرع نیز می توانند تشنج های مرتبط با خواب داشته باشند، همچنین تشنج های غیر مرتبط با خواب. این نوع تشنج می تواند زمانی که یک فرد در خواب است، زمانی که در حال به خواب رفتن است یا در حال بیدار شدن رخ دهد. صرع لوب فرونتال نوعی صرع است که در آن تشنج معمولاً در طول دوره‌های خواب NREM و همچنین هنگام بیداری رخ می‌دهد.
ارتباط بین صرع و آپنه خواب
به نظر می رسد ارتباطی بین آپنه خواب و صرع وجود دارد. آپنه خواب می تواند باعث کاهش سطح اشباع اکسیژن خون شود که می تواند با فعالیت الکتریکی طبیعی مغز تداخل داشته باشد. در نتیجه باعث تشنج صرعی شود. آپنه خواب معمولا در افراد مبتلا به صرع تشخیص داده می شود. نزدیک به 40 درصد از بیماران صرع نیز آپنه خواب دارند.
نداشتن خواب کافی می تواند باعث تشنج در بیماران مبتلا به صرع شود. فاکتورهای خطر مرتبط با سن نیز احتمال ابتلا به آپنه خواب و صرع را افزایش می دهد. تحقیقات هفتاد و یکمین نشست سالانه انجمن صرع آمریکا نشان می دهد که درمان OSA می تواند خطر تشنج را در افرادی که از صرع رنج می برند کاهش دهد.
کسانی که در حال حاضر صرع را مدیریت می کنند باید نسبت به علائم رایج آپنه خواب هوشیار باشند. شناسایی مشکل اختلال خواب می تواند به جلوگیری از تشنج صرع و بهبود سلامت کلی و کیفیت خواب افراد مبتلا به صرع کمک کند.
مراحل مختلف خواب
خواب بدون حرکت سریع چشم که به عنوان خواب آرام نیز شناخته می شود.
مراحل اول تا سوم خواب زمانی رخ می دهد که فرد ابتدا به خواب می رود و سپس از یک خواب سبک به خواب عمیق می رود.
خواب سبک
زمانی که عضلات در یک چرخه منقبض و شل می شوند، حرکت چشم متوقف می شود. ضربان قلب و دمای بدن کاهش می یابد.
خواب عمیق
بدن شما هورمون رشد ترشح می کند، ماهیچه ها، استخوان ها و بافت ها را می سازد و ترمیم می کند. این مرحله می تواند بین 1-2 ساعت طول بکشد.
خواب حرکت سریع چشم
- چشم ها در هنگام خواب به سرعت حرکت می کنند
- فعالیت مغز افزایش می یابد
- تعداد تنفس افزایش می یابد
- ضربان قلب افزایش می یابد
- فشار خون افزایش می یابد
صرع و اختلالات خواب
بی خوابی: صرع می تواند به خواب رفتن را بدتر کند. بی خوابی می تواند بر افرادی که صرع دارند به دلیل علائم مرتبط با آنها و عوارض جانبی احتمالی دارو تأثیر بگذارد.
آپنه انسدادی خواب: صرع همچنین می تواند اختلالات خواب موجود مانند آپنه خواب را بدتر کند زیرا ممکن است خواب مناسب را مختل کند و باعث الگوی خواب نامنظم شود.
چگونه آپنه خواب بر صرع تأثیر می گذارد؟
محرومیت از خواب: آپنه خواب می تواند باعث از دست دادن خواب یا کم خوابی شود که اعتقاد بر این است که هر دوی این موارد در تشنج های مرتبط با خواب نقش دارند. همچنین اگر فردی آپنه خواب نیز داشته باشد، درمان تشنج های مرتبط با خواب می تواند چالش برانگیزتر باشد.
تغییرات در مراحل خواب: افراد مبتلا به آپنه خواب دچار وقفه در خواب می شوند و تمایل دارند زمان بیشتری را در مراحل خواب سبک بگذرانند، که رایج ترین مراحل خواب هستند که در آن تشنج ممکن است رخ دهد. آپنه خواب همچنین باعث می شود فرد به طور مکرر از خواب بیدار شود، که می تواند خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد.
مشکلات قلبی عروقی: آپنه خواب می تواند باعث مشکلات یا عوارض دیگری از جمله ضربان قلب نامنظم، گردش خون ضعیف و کاهش اکسیژن رسانی به مغز شود. همچنین اعتقاد بر این است که این مسائل خطر ابتلا به تشنج را افزایش می دهد.
نکات مهم
تحریک عصب واگ: تحریک عصب واگ جریان الکتریکی را به عصب می رساند که می تواند به توقف تشنج قبل از ایجاد کامل آن کمک کند. این تحریک اعصاب و ماهیچه‌های اطراف راه هوایی را درمان می‌کند که می‌تواند منجر به سختی تنفس فرد شود. در نتیجه، تحریک عصب واگ ممکن است آپنه خواب موجود را بدتر کند، اگرچه متخصصان بهداشت ممکن است سعی کنند برای به حداقل رساندن اثرات آن بر تنفس، تنظیماتی را در محرک انجام دهند.
داروهای ضد صرع: برخی از داروها برای تشنج، ماهیچه های گلو را در نزدیکی راه هوایی فرد شل می کند. آنها همچنین می توانند بر نحوه واکنش بدن به اختلالات تنفسی تأثیر بگذارند. برخی از داروهای تشنج، داروهای ضد صرع، می توانند باعث افزایش وزن در فرد شوند که این نیز یک عامل خطر برای آپنه خواب است.
آپنه خواب و صرع – علائم
- نفس نفس زدن در نیمه شب
- خروپف با صدای بلند
- سردردهای صبحگاهی
- خشکی دهان صبحگاهی
- احساس خواب آلودگی حتی اگر تازه از خواب بیدار شده اید
- مشکل در تمرکز در طول روز
- مشکلات حافظه
- تحریک پذیری و نوسانات خلقی
آپنه خواب و صرع – درمان
درمان آپنه خواب شامل استفاده از درمان CPAP به صورت شبانه است. CPAP از هوای تحت فشار که از طریق یک لوله به داخل ماسک پمپ می شود استفاده می کند تا اطمینان حاصل کند که راه هوایی بیمار مبتلا به آپنه خواب در تمام شب باز می ماند. بدون اختلالات ناشی از آپنه، بیمار مبتلا به آپنه خواب می تواند تمام شب را خوب بخوابد.
گاهی اوقات ممکن است برای اصلاح مسائل آناتومیکی آپنه خواب نیاز به جراحی باشد. برای موارد خفیف، ممکن است یک داروی خوراکی نیز توصیه شود.
درمان صرع به بیمار بستگی دارد. می تواند شامل موارد زیر باشد:
داروهای ضد صرع (AEDs)
برداشتن بخشی از مغز که باعث تشنج از طریق جراحی می شود
قرار دادن یک دستگاه کوچک در بدن برای جلوگیری/کنترل تشنج
پیروی از یک رژیم غذایی خاص، مانند رژیم کتوژنیک، برای جلوگیری/کنترل تشنج
برخی از افراد تا پایان عمر خود نیاز به درمان دارند. با این حال، اگر فرد محرک‌های تشنج را نپذیرد و بفهمد که چگونه از آنها جلوگیری کند، می‌تواند به مرور زمان صرع را کنترل کند.
برای اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.
منبع: https://www.sleepcareonline.com/articles/are-sleep-apnea-and-epilepsy-linked/#:~:text=There%20appears%20to%20be%20a,diagnosed%20in%20people%20with%20epilepsy.
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.