07136476172 - 09172030360 [email protected]


بعد از آوردن هوش مصنوعی به سطحی قابل مقایسه با هوش انسانی، گام بعدی جمع آوری این دو شکل مختلف هوش است. در حال حاضر ثابت شده است که نتایج یک همکاری انسان و ماشین به این معنا بهتر از نتایج به دست آمده توسط هر یک از این دو هوش جداگانه است. در نتیجه، فناوری بعدی که بیشتر در مورد آن خواهیم شنید فناوری عصبی است که با افزایش ظرفیت مغز ما از طریق تحریک، کاشت و بسیاری موارد دیگر سروکار دارد.

Brain Stimulation، Brain – Computer و به طور کلی ابزارهایی که ظرفیت مغز ما را افزایش می دهند تنها روش برای ادامه تعامل انسانها در دنیای تحت تسلط هوش مصنوعی خواهد بود. چندین فناوری در دست مطالعه وجود دارد، اما آنچه مسلم است این است که مغز ما پس از قرنها ثبات در اندازه، وزن و ظرفیت می تواند از طریق این فناوری ها با یک تحول جدید روبرو شود.
در اینجا توضیح داده شده که چگونه بسیاری از شرکت ها در تلاشند فناوری عصبی را برای همه با قیمتی در دسترس ایجاد کنند (بدون نیاز به کاشت).
بنابراین در اینجا هستیم: فناوری عصبی در حال آمدن است و احتمالاً ما به دلایل مختلف باید در مورد آن صحبت کنیم.

 

 

 


در اینجا یک لیست مختصر از مواردی که در حوضه فناوری عصبی، بحث برانگیز هستند، وجود دارند:


داده ها و حریم خصوصی: این نوع فناوری ها چه نوع داده و اطلاعاتی را جمع آوری و درمانی برای داده های مربوط به بیماری ها می یابد؟ ارزش این داده ها چقدر خواهد بود؟ بسیاری از محققان در تلاشند تا بفهمند چگونه ما تصمیمات اقتصادی یا تجاری را اتخاذ می کنیم، دیگران در تلاشند تا بفهمند مغز هنگام دروغگویی چگونه رفتار می کند … خط حریم خصوصی در اینجا کجاست؟


در مورد استفاده در فعالیتهای یادگیری چه می توان گفت؟ آیا آنها را می خواهیم؟ چگونه می توانند کار کنند؟


در ایالات متحده آمریکا موارد معدودی از استفاده از داده های پزشکی در مورد مغز وجود دارد تا بتواند رفتارهای خاص (به عنوان مثال تومور مغزی) را توجیه کند، زیرا می توانستند تفکر متهم را تغییر دهند. این داده ها چقدر واقعی هستند؟
بسیاری از آزمایشات در حال اصلاح و تقویت عملکرد مغز برای خلبانان و سربازها هستند، هم به وسیله ابزارهای شیمیایی و هم مهندسی.
در اینجا بسیاری از نگرانی های اخلاقی وجود دارد. اول از همه اگر این یک کاشت است، باید از خود بپرسیم که آیا خطرات مرتبط با آن وجود دارد یا خیر. 
دوم، نگرانی در مورد هزینه / عملکرد وجود دارد: آیا می تواند به ابزاری برای جدایی اجتماعی تبدیل شود؟
سوم: آیا می توان آن را دوپینگ در نظر گرفت؟ به عنوان مثال آیا باید بتوانم از چیزی استفاده کنم که توجه مرا به عملکرد شناختی در یک مسابقه جایزه در تلویزیون یا بازی شطرنج افزایش دهد؟

برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.

منبع:

Medium

به این مقاله امتیاز دهید