مقدمه
تشخیص ابتلا به بیماری آلزایمر (AD) یک تجربه بسیار بزرگ است. هم برای افراد مسن و هم برای اعضای خانواده آنها. تعدادی توصیه متداول وجود دارد که پزشکان در Lee Physician Group Memory Care در جنوب غربی فلوریدا برای بیمارانی که به تازگی تشخیص داده اند ارائه می کنند.
موضوع کلی آماده سازی است. آلزایمر یک اختلال عصبی پیشرونده است. بنابراین برنامه ریزی برای آینده کلیدی است. هر بیمار مبتلا به زوال عقلی که هنوز از توانایی ذهنی برخوردار است باید در اسرع وقت بر آماده سازی پزشکی، قانونی و مالی با عزیزان خود تمرکز کند.
برای سازماندهی، اولویت بندی زندگی سالم و اطمینان از رسیدگی به مسائل مهم، این هفت مرحله را پس از تشخیص انجام دهید.
7 قدم بعد از تشخیص آلزایمر
شروع درمان
مهمترین مرحله پس از دریافت این تشخیص، شروع درمان است. داروهایی وجود دارد که برای درمان آلزایمر استفاده می شود که در به حداقل رساندن علائم برای مدت زمان محدودی مؤثر بوده است. (در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد).
سه مورد از این نسخه ها، Aricept (دونپزیل)، اکسلون (rivastigmine) و Razadyne (گالانتامین)، متعلق به دسته ای از داروها به نام مهارکننده های کولین استراز هستند. چهارمین دارو نامندا (ممانتین) نام دارد. برای استفاده در مراحل متوسط تا شدید آلزایمر تایید شده است.
مهم است بدانید که این داروها نمی توانند حافظه فرد را به طور چشمگیری بهبود بخشند. یا از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند. اما می توانند به کاهش شدت علائم کمک کنند.
یک برنامه مراقبتی تهیه کنید
مشکلات شناختی ناشی از آلزایمر می‌تواند باعث شود بیماران در مصرف داروها اشتباه کنند. مدیریت مالی خود را نادرست کنند یا با انجام فعالیت‌های روزمره دچار مشکل شوند. بیماران زوال عقل باید یک برنامه مراقبت جامع داشته باشند. که اطمینان حاصل کند از کمک و نظارت مورد نیاز برخوردار می شوند.
یک مراقب خانواده می‌تواند برای کمک کردن یا پیدا کردن یک ارائه‌دهنده مراقبت از سالمندان وارد عمل شود. آماده باشید تا با افزایش نیازهای مراقبتی، برنامه مراقبت را به طور منظم مرور کنید.
مراقبت از فرد مبتلا به آلزایمر در خانه چالش برانگیز اما ممکن است.
در مراحل اولیه، مراقبان خانواده می‌توانند روال‌های روزمره را اتخاذ کنند. مراقبت‌های خانگی را استخدام کنند و تغییرات ایمنی را انجام دهند که به یک سالمند اجازه می‌دهد در جامعه بماند. با این حال، اگر نیازهای مراقبتی بیمار از توانایی‌های مراقبان خانوادگی او فراتر رود، مراقبت در منزل دیگر گزینه مناسبی نیست.
رفتارهای دشوار مرتبط با زوال عقل، مانند سرگردانی، توهم و بی قراری می تواند ارائه تمام مراقبت های تخصصی مورد نیاز بیماران زوال عقل را برای اعضای خانواده غیرممکن کند.
داشتن یک برنامه مراقبت بلندمدت به شما اطمینان می‌دهد که برای مقابله با این پیشرفت‌های چالش‌برانگیز، اغلب با انتقال یکی از عزیزان به یک واحد مراقبت حافظه یا یک خانه سالمندان، آماده هستید.
مهارت های رانندگی را ارزیابی کنید
بیماری آلزایمر بر حافظه، قضاوت و توانایی تمرکز فرد تأثیر می‌گذارد. همه مهارت‌های حیاتی برای رانندگی ایمن با خودرو هستند. در مراحل اولیه بیماری، رانندگی ممکن است همچنان یک گزینه باشد. اما عاقلانه است که بیماران مبتلا به زوال عقل تحت ارزیابی منظم رانندگی قرار گیرند. تا مطمئن شوند که هنوز پشت فرمان امنیت دارند.
انجمن های مختلف همگی می توانند راهنمایی هایی را در مورد چگونگی و مکان یافتن برنامه های ارزیابی بالینی رانندگی ارائه دهند. با پیشرفت آلزایمر، زمانی فرا می رسد که شکی نیست که فرد مبتلا به زوال عقل دیگر نباید در جاده باشد.
مراقبان باید آماده باشند:
سالمندان معمولاً بدون دعوا کلید ماشین را رها نمی کنند. پرداختن به این موضوع بسیار مهم است. اما، رانندگان ناایمن خطر جدی برای خود و دیگران در جوامع خود دارند.
امور حقوقی و مالی را به ترتیب انجام دهید
بیماری آلزایمر یک اختلال پیشرونده است. در نهایت افراد مبتلا به آن را از مدیریت زندگی خود ناتوان می کند. بنابراین، برای بیماران زوال عقل بسیار مهم است که مقدمات قانونی را برای تصمیم گیری های پزشکی و مالی از طرف آنها انجام دهند.
هر دو وکالت نامه برای مراقبت های بهداشتی و وکالت نامه برای امور مالی بسیار مهم هستند. این اسناد قانونی، یک فرد مورد اعتماد را برای نظارت بر این حوزه‌های زندگی بیمار پس از ناتوانی، منصوب می‌کند. یک وکیل حقوقی می تواند اسناد و همچنین سایر ملزومات برنامه ریزی املاک مانند وصیت نامه، دستورالعمل های پیشبرد و امانت را تنظیم کند.
تهیه این مقدمات قانونی یک موضوع فوری است. زیرا یک بیمار زوال عقل پس از اعلام عدم صلاحیت قانونی نمی تواند این کار را انجام دهد.
از نظر ذهنی و بدنی فعال بمانید
من همه بیماران آلزایمر خود را تشویق می‌کنم تا حد امکان از نظر ذهنی و جسمی فعال باشند. زیرا این عوامل ممکن است به کاهش سرعت کاهش حافظه و تأخیر در کاهش توانایی‌های عملکردی آنها کمک کند.
بیماران من اغلب از من می‌خواهند که به آنها بگویم چه فعالیت‌های خاصی را توصیه می‌کنم. اما به نظرم مهم‌تر است که فعالیتی را انتخاب کنند که از آن لذت می‌برند تا اغلب آن را انجام دهند.
یک رژیم غذایی سالم را اتخاذ کنید
رژیم غذایی همچنین ممکن است نقش مهمی در کاهش سرعت از دست دادن حافظه در بیماران آلزایمر داشته باشد. توصیه می کنم از یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی و آنتی اکسیدان ها مانند ویتامین های A، C و E استفاده کنید. این مواد مغذی ممکن است به محافظت از مغز در برابر مولکول های ناپایدار (رادیکال های آزاد) که اغلب با شرایطی مانند آلزایمر مرتبط هستند، کمک کند.
به نظر می رسد غذاهایی که دارای ویتامین های B کمپلکس مانند اسید فولیک هستند نیز از مغز در برابر آسیب محافظت می کنند. آنتی اکسیدان ها و اسید فولیک در بسیاری از میوه ها، سبزیجات و غلات کامل یافت می شود.
تحقیق خود را انجام دهید
روزی مردی خردمند گفت که دانش قدرت است. این ضرب المثل رایج در مورد افراد مبتلا به بیماری آلزایمر خفیف تا متوسط صدق می کند. زیرا هر چه بیشتر بدانید، آمادگی بیشتری برای مقابله با آن دارید.
همین امر در مورد مراقبان زوال عقل، اعضای خانواده و دوستان نیز صدق می کند. از این فرصت برای تحقیق در مورد بیماری استفاده کنید. بیاموزید که انتظار چه چیزی را داشته باشید. منابع مفیدی را که در نزدیکی خود در دسترس است بیابید. آگاهی بهتر به بیماران و مراقبان کمک می کند تا در طول این سفر دشوار، حمایت لازم را دریافت کنند.
مراحل بعدی پس از تشخیص زوال عقل با تاخیر
تشخیص زودهنگام برای برنامه ریزی صحیح بسیار مهم است. اما حقیقت این است که بسیاری از بیماران تا زمانی که علائم آنها برای دیگران آزاردهنده یا قابل توجه نباشد، آزمایش یا نتایج شناختی مناسب را دریافت نمی کنند.
تشخیص تاخیری زمانی اتفاق می‌افتد که بیمار، مراقب یا پزشک علائم را گزارش یا تشخیص ندهند. تا زمانی که وضعیت به طور قابل توجهی بدتر شود. تحقیقات نشان داده است که تشخیص فراموش شده یا تاخیری زوال عقل بسیار شایع است.
اغلب اعضای خانواده بر این باورند که تغییرات شناختی یا رفتاری بخش طبیعی پیری است. تا زمانی که علائم شدیدتر نشود به دنبال درمان نیستند. به طور مشابه، خود بیماران ممکن است درمان را به تأخیر بیندازند. یا به دلیل نداشتن بینش نسبت به میزان آسیب خود، درمان را رد کنند.
توجه به این نکته مهم است
مراحل بعدی ممکن است برای بیماران مبتلا به زوال عقل که قبلاً در تصمیم گیری آگاهانه با مشکل مواجه هستند کمی متفاوت به نظر برسد. بیماران و خانواده هایی که تا مراحل بعدی بیماری به دنبال تشخیص نیستند، ممکن است همچنان از داروهایی بهره مند شوند که علائم را کاهش داده و توانایی های عملکردی بیمار را بهبود می بخشد.
با این حال، جنبه های قانونی تشخیص دیرهنگام زوال عقل کمی پیچیده تر است. در حالت ایده‌آل، فرد مبتلا به آلزایمر باید قبلاً اسناد را تهیه کرده باشد. بنابراین نماینده خود را قادر می‌سازد تا در هر آماده‌سازی دیگری که هنوز باید انجام شود، کمک کند. با این حال، اگر اسناد وجود نداشته باشند و دیگر از نظر قانونی صلاحیت نداشته باشند، احتمالاً برای شرکت در برنامه ریزی قانونی خیلی دیر شده است.
خانواده آنها باید برای مدیریت مراقبت های بهداشتی و مالی خود به دنبال سرپرست باشند.
چنان چه از مشکلات مربوط به حافظه رنج می برید، ما در انستیتو سلامت مغز دانا در کنارتان هستیم.
منبع: 7 Steps to Take After an Alzheimer’s Diagnosis – AgingCare.com
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.