دانستن اینکه به کسی که افسرده است چه بگویید همیشه آسان نیست. سعی کنید با ابراز نگرانی از گفتن چیز «اشتباه» منصرف نشوید. بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی بالینی احساس تنهایی می کنند – حالتی که فقط وضعیت آنها را بدتر می کند.
این مقاله به این موضوع می‌پردازد که وقتی می‌خواهید بیشتر بگویید، چه کاری می‌توانید انجام دهید، اما برای بیان احساسات خود مشکل دارید. همچنین جملاتی را پوشش می‌دهد که شنیدن آنها برای فردی که افسرده است مفید است.
1.به آنها بگویید که اهمیت می دهید.
این دو کلمه ساده – “من اهمیت می دهم” – می تواند برای فردی که ممکن است احساس کند تمام دنیا با آنها مخالف است معنی زیادی داشته باشد. یک در آغوش گرفتن یا لمس ملایم دست حتی می تواند این پیام را منتقل کند. نکته مهم این است که به آن شخص بگویید که برای شما مهم است
در حالی که ممکن است در ابتدا احساس ناخوشایندی و نامطمئن داشته باشید، بدانید که هر چیزی که می گویید لزوما نباید عمیق یا شاعرانه باشد. این باید به سادگی چیزی باشد که از محل شفقت و پذیرش ناشی شود.
2.به آنها یادآوری کنید که هر وقت بخواهند در کنارشان خواهید بود.
افسردگی ممکن است به گونه‌ای باشد که انگار هیچ‌کس نمی‌داند چه احساسی دارید یا حتی به اندازه کافی برای درک آن اهمیت ندارد، که می‌تواند منزوی و طاقت‌فرسا باشد.
تحقیقات نشان داده است که افراد زمانی که افسرده هستند تمایل به کناره گیری دارند، بنابراین تماس گرفتن با یک دوست نیازمند اولین قدم مهم است. اگر دوستتان آمادگی صحبت کردن را ندارد، با صرف وقت با او، به حمایت خود ادامه دهید و سعی کنید به طور منظم حضوری، تلفنی یا پیامکی به او مراجعه کنید.
وقتی با یک دوست تماس می گیرید، این که به او بفهمانید که در هر مرحله از راه خواهید بود، می تواند بسیار اطمینان بخش باشد.
ممکن است در ابتدا کاملاً ندانید که چگونه به نظر می رسد، اما بدانید که فقط یادآوری به دوستتان که شما فردی هستید که می تواند به او تکیه کند، می تواند به معنای دنیا باشد.
3.بپرسید چگونه می توانید کمک کنید
افسردگی وزن زیادی بر روی فردی که آن را تجربه می کند، چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی، وارد می کند، بنابراین احتمالاً کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کاهش بار در زمان بهبودی دوست خود انجام دهید.
ممکن است دوستتان از ترس اینکه سربارتان شود، از پذیرش پیشنهاد شما امتناع کند، بنابراین به وضوح بگویید که برایتان مهم نیست و می‌خواهید به همان روشی که می‌دانید در شرایط مشابه به شما کمک می‌کنند، کمک کنید.
همچنین ممکن است افسردگی دوست شما را چنان خسته و افسرده کند که حتی نداند از چه نوع کمکی بخواهد. با چند پیشنهاد خاص آماده باشید، که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دوست داری برای کارهای خانه یا خرید مواد غذایی کمک کنم؟
- مایل هستی برای مدتی در کارهایت شرکت داشته باشم؟
- آیا می خواهی من، تو را به نوبت دکترتان برسانم؟
مشخص بودن از نظر زمان و فعالیت می تواند مفید باشد. به عنوان مثال، به جای گفتن “آیا کاری وجود دارد که بتوانم برای شما
انجام دهم؟” شاید بپرسید، “آیا می توانم شنبه صبح بیایم و برای شما کارهای حیاط انجام دهم؟”
همچنین به خاطر داشته باشید که کمکی که فکر می‌کنید دوستتان ممکن است به آن نیاز داشته باشد ممکن است با چیزی که واقعاً از نظر او مفید است مطابقت نداشته باشد. پیشنهاد دهید – و گوش دهید.
4. از آنها بخواهید که با یک پزشک صحبت کنند
درمان‌های افسردگی بخش بسیار مهمی در بهبود افسردگی هستند، اما مردم اغلب از وضعیت خود احساس شرم می‌کنند یا نسبت به اینکه آیا درمان واقعاً کمک می‌کند یا خیر، بدبین هستند.
اگر دوست شما هنوز به پزشک مراجعه نکرده است، او را تشویق کنید که به دنبال کمک باشد و به او اطمینان دهید که درخواست کمک مشکلی ندارد. افسردگی یک بیماری واقعی و قابل درمان است.
اگر دوست شما در حال حاضر به پزشک مراجعه کرده است، در برداشتن داروها و به موقع بودن برای قرار ملاقات، به او کمک کنید.
5. به آنها فقط گوش دهیم
گاهی اوقات مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای یک دوست افسرده انجام دهید این است که فقط با دلسوزی به آنها گوش دهید، در حالی که درباره چیزی که او را آزار می‌دهد صحبت می‌کند و به او اجازه می‌دهد فشار احساسات فروخورده را کاهش دهد.
حتما بدون وقفه گوش کنید. همه ما آرزو داریم برای کسانی که به آنها اهمیت می‌دهیم، چیزهایی را اصلاح کنیم و اغلب راه‌حل‌هایی سریع برای مقابله با احساس درماندگی خود ارائه می‌کنیم. گاهی اوقات افرادی که افسرده هستند فقط نیاز به صحبت دارند بدون اینکه صحبت را با نصیحت های خیرخواهانه به عهده بگیرند.
6. به آنها یادآوری کنید که اهمیت دارند
یک احساس رایج در بین افرادی که افسرده هستند این است که زندگی آنها اهمیتی ندارد و حتی اگر آنها رفته باشند هیچ کس اهمیتی نخواهد داد. اگر بتوانید صمیمانه به دوستتان درباره همه راه هایی که برای شما و دیگران اهمیت دارد بگویید، این می تواند به او کمک کند تا بفهمد که ارزش و ارزش دارد.
هنگامی که فردی با احساس افسردگی و بی ارزشی دست و پنجه نرم می کند، به آنها بفهمانید که آنها شخص مهمی در زندگی شما هستند، می تواند معنی زیادی داشته باشد.
به آنها بگویید که درک می کنید (اگر واقعاً درک می کنید)
من می فهمم
قبل از اینکه به کسی بگویید “من می فهمم”، باید مطمئن باشید که واقعاً این کار را می کنید. آیا تا به حال افسردگی قابل توجه بالینی را تجربه کرده اید؟ اگر دارید، ممکن است برای دوستتان مفید باشد که بشنود احساس او را تجربه کرده اید و می تواند بهتر شود.
با این حال، به خاطر داشته باشید که انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد، و حتی اگر افسردگی بالینی را تجربه کرده باشید، ممکن است با آنچه دوست شما تجربه می کند بسیار متفاوت باشد.
از طرف دیگر، اگر آنچه شما از سر گذرانده اید، موردی از افسردگی بوده است، از طرف دیگر، دوست شما ممکن است احساس کند که تجربه آنها را با مقایسه آن با تجربه خود بی اهمیت جلوه می دهید.
در این مورد، بهتر است به سادگی اعتراف کنید که دقیقاً متوجه نمی‌شوید که آنها چه می‌گذرند، اما به آنها اهمیت می‌دهید و می‌خواهید تلاش کنید. اغلب بهترین کلمات برای گفتن این است: «نمی‌فهمم، اما واقعاً می‌خواهم».
به آنها یادآوری کنید که اشکالی ندارد که همان طور که احساس می کنند احساس کنند
حواستان باشد
حتی اگر ممکن است مشکلات دوستتان برای شما جزئی به نظر برسد، در مقابل میل به قضاوت کردن یا ارائه راه حل های ساده مقاومت کنید. عدم تعادل بیوشیمیایی مرتبط با افسردگی چیزی است که باعث احساس بدی دوست شما نسبت به موقعیت‌های خاص می‌شود – نه لزوماً خود موقعیت‌ها.
درعوض، به آنها بگویید که از این که احساس بدی دارند متاسفید و نگرش پذیرشی را اتخاذ کنید که افسردگی آنها بر آنها تأثیر می گذارد. اگر دوست شما اخیراً شروع به مصرف داروها یا شرکت در مشاوره کرده است، ممکن است زمان ببرد تا آنها احساس بهتری داشته باشند.
همانطور که یک آنتی بیوتیک برای گلودرد استرپتوکوکی مدتی طول می کشد تا اثر کند، داروهای ضد افسردگی نیز ممکن است مدتی طول بکشد تا مواد شیمیایی در مغز را تغییر دهند (گاهی تا هشت هفته یا بیشتر).
در این مدت، آنچه دوست شما بیش از همه به آن نیاز دارد، ارجاع به راه حل های سریع و آسان نیست، بلکه آگاهی از این است
که شما در درمان او در کنار او خواهید بود.
7. به آنها اطمینان دهید که ضعیف یا معیوب نیستند.
کسانی که با افسردگی کنار می آیند احساس ضعف می کنند یا مشکلی در آنها وجود دارد. در حالی که افسردگی یک بیماری است، کسانی که با آن زندگی می کنند ممکن است احساس کنند که این یک نقص شخصیتی است.
به دوست خود اطمینان دهید که افسردگی واقعاً یک بیماری ناشی از عدم تعادل بیوشیمیایی در مغز است و به این معنی نیست که آنها ضعیف هستند. در واقع، قدرت زیادی برای مبارزه می طلبد، بنابراین آنها احتمالاً بسیار قوی تر از آن چیزی هستند که فکر می کنند.
8. تاکید کنید که امیدی وجود دارد.
در حالی که به دوست خود اطمینان می دهید که او یک بیماری واقعی دارد، همچنین می توانید به او اطمینان دهید که امیدی وجود دارد، زیرا مانند هر بیماری پزشکی دیگری، افسردگی نیز قابل درمان است. از طریق استفاده از داروها و درمان، دوست شما شانس بسیار خوبی برای بازگشت دوباره به حالت عادی دارد.
9. وقتی نیت خوب اشتباه می شود
این امکان وجود دارد که بتوانید همه چیزهای “درست” را بگویید و دوستتان همچنان از دست شما ناراحت شود. هر فرد، انسانی با افکار و احساسات منحصر به فرد است و عصبانی و ناراحت بودن ماهیت افسردگی است.
گاهی اوقات مردم کسانی را که سعی در کمک به آنها دارند سرزنش می کنند زیرا آنها آسیب می بینند و نمی دانند این احساسات بد را به کجا هدایت کنند. هر کس در این نزدیکی است به یک هدف راحت تبدیل می شود.
اگر این اتفاق افتاد، سعی کنید آن را شخصی نگیرید. آرام بمانید و به انجام هر کاری که می توانید برای دوست داشتن و حمایت از دوستتان به هر طریقی که او اجازه می دهد، ادامه دهید.
10. علائم هشدار دهنده خودکشی را بشناسید
خطر خودکشی در افرادی که مبتلا به افسردگی هستند زیاد است. مهم نیست که شما چه می گویید یا چه کاری برای کمک به دوست خود انجام می دهید، ممکن است آنها همچنان افکار و احساسات خودکشی را تجربه کنند. مطمئن شوید که مراقب علائم هشداردهنده خودکشی باشید و بدانید چه زمانی باید به دنبال کمک باشید.
برخی از علائمی که باید مراقب آنها بود عبارتند از:
- صحبت کردن در مورد میل به مردن
- بیان اینکه احساس می کنند برای دیگران سربار هستند
- احساس ناامیدی و غم شدید
- کناره گیری از دوستان و عزیزان
- نوسانات خلقی ناگهانی
- بخشش مال یا وصیت کردن
- اظهارات مبهم در مورد عدم حضور در آینده
- باز کردن بحث در مورد خودکشی یا داشتن برنامه خودکشی
- تلاش های قبلی برای خودکشی
اگر علائم هشدار دهنده خودکشی را مشاهده کردید، باید با عزیزتان صحبت کنید و از او بخواهید که با یک متخصص سلامت روان صحبت کند. هنگامی که خطر فوری وجود دارد، باید وسایل خطرناک را از خانه خارج کنید، مطمئن شوید که آنها را تنها نگذارید و بلافاصله از یک متخصص پزشکی کمک بگیرید.
نهایتا
اغلب ساده ترین راه برای شروع مکالمه مستقیم بودن است: از دوست خود بپرسید که آیا افسرده است یا خیر. احساس دوستتان را متهم نکنید، تهدید نکنید، سرزنش نکنید یا آن را نادیده بگیرید. بگذارید بدانند که شما برایتان مهم است و اگر بخواهند حاضرید در مورد آن صحبت کنید.
حمایت خود را نشان دهید، به دنبال راه هایی باشید که بتوانید به آنها کمک کنید، و به آنها یادآوری کنید که درمان های موثری در دسترس هستند. آنها را تشویق کنید تا از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرند و مراقب علائم تفکر یا رفتار خودکشی باشند.
https://www.verywellmind.com/what-to-say-when-someone-is-depressed-1067474
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!