بر اساس مطالعه ای جدید ، افزودن ماده مغذی سلنیوم به رژیم های غذایی از چاقی محافظت می کند و فواید متابولیکی را برای موش ها فراهم می کند.
نتایج می تواند منجر به مداخلاتی شود که بسیاری از اثرات ضد پیری مرتبط با محدودیت رژیم غذایی را باعث می شود و در عین حال به افراد اجازه می دهد تا به صورت طبیعی غذا بخورند.
نشان داده شده است که چندین نوع رژیم غذایی باعث افزایش سلامت می شوند – یعنی دوره طول عمر سالم. یکی از روشهای ثابت شده برای افزایش سطح بهداشت در بسیاری از ارگانیسمها ، از جمله پستانداران غیر انسان ، محدود کردن مصرف رژیم غذایی یک اسید آمینه به نام متیونین است.
مطالعات اخیر حاکی از آن است که اثرات محدودیت متیونین بر سطح بهداشت احتمالاً در انسان حفظ می شود. اگرچه ممکن است برای برخی از افراد امکان استفاده از محدودیت متیونین وجود داشته باشد ، به عنوان مثال ، با پیروی از رژیم گیاهخواری ، ممکن است چنین رژیمی برای همه عملی یا مطلوب نباشد.
در مطالعه حاضر ، یک تیم تحقیقاتی از بنیاد پیشرفت علوم Orentreich (OFAS) ، کلد اسپرینگ ، نیویورک ، ایالات متحده با هدف ایجاد مداخله ای تولید شد که همان اثرات محدودیت متیونین را ایجاد می کند ، در حالی که به فرد اجازه می دهد غذا بخورد یک رژیم طبیعی و بدون محدودیت.
یک سرنخ مهم برای ایجاد چنین درمانی این است که محدودیت متیونین باعث کاهش مقادیر هورمون تنظیم کننده انرژی به نام IGF-1 می شود. اگر درمانی یافت شود که باعث کاهش IGF-1 شود ، این ممکن است اثرات مفیدی نیز بر سلامت داشته باشد. تحقیقات قبلی نشان داده است که مکمل سلنیوم سطح IGF-1 در گردش خون در موش ها را کاهش می دهد ، که نشان می دهد این می تواند یک کاندیدای ایده آل باشد.
این تیم ابتدا بررسی کرد که آیا مکمل سلنیوم همان محافظت از متیونین را در برابر چاقی ارائه می دهد یا خیر. آنها موشهای جوان و نر بالغ را به یکی از سه رژیم غذایی پرچرب تغذیه کردند: یک رژیم غذایی کنترل حاوی مقادیر معمول متیونین ، رژیم محدود متیونین و رژیم حاوی مقادیر معمول متیونین و همچنین منبع سلنیوم.
برای موشهای ماده در هر سنی ، نویسندگان دریافتند که مکمل سلنیوم به همان اندازه ی محدود کردن متیونین، کاملاً در برابر
افزایش چشمگیر وزن و تجمع چربی در موثر است.
بعد ، آنها اثرات سه رژیم غذایی را بر تغییرات فیزیولوژیکی که به طور معمول با محدودیت متیونین همراه است ، کشف کردند. برای انجام این کار ، آنها مقادیر چهار نشانگر متابولیک را در نمونه های خون موشهای قبلا تحت درمان اندازه گیری کردند. همانطور که امید بود ، آنها میزان IGF-1 را به طور چشمگیری در موش های ماده کاهش دادند.
آنها همچنین شاهد کاهش سطح هورمون لپتین بودند که مصرف غذا و انرژی را کنترل می کند. نتایج آنها نشان می دهد که مکمل سلنیوم بیشتر ، اگر نه همه ، از مشخصات برجسته محدودیت متیونین را تولید می کند ، که نشان می دهد این مداخله ممکن است تأثیر مثبت مشابهی بر سلامت داشته باشد.
محققان برای درک بیشتر از اثرات مفید مکمل سلنیوم ، از ارگانیسم دیگری – مخمر استفاده کردند. دو اندازه گیری که به طور گسترده در مورد مخمر استفاده می شود ، طول عمر زمانی است ، که به ما می گوید چه مدت مخمر خاموش زنده مانده و طول عمر تکراری ، که تعداد دفعات تولید سلول جدید مخمر را اندازه گیری می کند.
این تیم قبلاً نشان داده بود که محدودیت متیونین باعث افزایش طول عمر مخمر می شود ، بنابراین آنها
آزمایش کردند که آیا مکمل سلنیوم ممکن است همین کار را انجام دهد یا خیر.
همانطور که مشخص شد ، مخمرهایی که تحت شرایط مکمل سلنیوم رشد کرده اند دارای 62٪ طول عمر بیشتر (از 13 روز به 21 روز) و یک عمر تکراری نسبت به گروه شاهد با نه نسل افزایش یافته اند. این نشان می دهد که مکمل سلنیوم با آزمایش های متعدد پیری سلول فوایدی برای سلامتی ایجاد می کند.
جی جانسون ، نویسنده ارشد ، دانشمند ارشد در OFAS ، خاطرنشان می کند: “یکی از اهداف عمده تحقیقات پیری ، شناسایی مداخلات ساده ای است که باعث سطح سلامت انسان می شود.”
“در اینجا ما شواهدی ارائه می دهیم که تجویز کوتاه مدت منابع ارگانیک یا غیر آلی سلنیوم مزایای سلامتی متعددی را برای موش
ها فراهم می کند ، مهمترین آنها جلوگیری از چاقی ناشی از رژیم غذایی است.”
در دراز مدت ، ما انتظار داریم که مکمل با این ترکیبات همچنین از بیماری های مرتبط با افزایش سن جلوگیری کرده و بقای موش ها را افزایش دهد.
امید است که بسیاری از مزایای مشاهده شده برای موش ها برای انسان نیز صادق باشد.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!