اگر با خستگی دست و پنجه نرم کرده اید- نوعی خستگی که با خوردن غذا یا کمی خواب اضافی برطرف نمی شود – ممکن است دلیل آن دیابت نوع 2 باشد.
به هر حال، طبق مطالعه ای که روی بزرگسالان مبتلا به این بیماری انجام شده است، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در مقایسه با افراد فاقد این بیماری مزمن تقریباً 10 برابر بیشتر احساس خستگی می کنند.
“گلوکز منبع اصلی انرژی برای تمام سلول های بدن ما، به ویژه مغز است.” “با وجود دیابت نوع 2، سطح گلوکز در خون زیاد است و گلوکز قادر به ورود به سلول نیست، به این معنی که سلولها انرژی کمتری برای عملکرد خود دارند. در نتیجه، فرد خستگی عمومی را تجربه می کند. ”
هم سطح بیش از حد زیاد و هم سطح پایین قند خون می تواند باعث خستگی بیشتر شود.
در حقیقت، تحقیقات نشان می دهد که استرس، افسردگی، افزایش شاخص توده بدن (BMI) و کمبود ورزش می توانند از عوامل مهم خستگی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 باشند.
همه این عوامل می توانند به طور مستقل، از حساسیت به انسولین بکاهند، و رساندن گلوکز از جریان خون به بافتها از جمله در قلب، مغز و عضلات را برای انسولین دشوارتر کند.
در همین حال، بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز دارای شرایط مشترک مانند بیماری قلبی، آسیب کلیه و کمبود آب هستند. اینها می توانند خستگی را بیشتر کنند. بسیاری از داروها برای فشار خون بالا شناخته شده اند که باعث خستگی می شوند.
خستگی دیابت: چگونه انرژی خود را پس بگیریم
با رفع علائم و نگرانی های خود با ارائه دهندگان خدمات مراقبت های بهداشتی و تیم پشتیبانی، رویکردی پیشگیرانه برای مقابله با خستگی در پیش بگیرید. دنبال کردن این مراحل می تواند کمک کند:
سطح قند خون خود را ارزیابی کنید و با پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص غدد درون در ارتباط باشید تا قند خون را در محدوده سالم قرار دهد. اگر قند خون شما در یک محدوده سالم است، مهم است که با دکتر خود کار کنید تا دقیقاً متوجه شوید.
برای پیگیری علائم خود یادداشت تهیه کنید: چند بار شب بیدار می شوید تا به دستشویی بروید؟ آیا به دلیل خستگی بیش از حد برای ایستادن و تهیه وعده های غذایی، از آنها صرف نظر می کنید؟ یادداشت های مفصلی در مورد عادت های روزمره خود داشته باشید و از یادداشت خود استفاده کنید تا با پزشک یا مربی دیابت در مورد نگرانی هایی که زندگی با دیابت نوع 2 را برای شما دشوارتر می کند صحبت کنید.
تا آنجا که ممکن است فعال باشید. “یکی از راهکارهای اصلی مراقبت در مقابل دیابت ورزش است، با این وجود افراد دیابتی ممکن است بیش از حد برای ورزش خسته باشند.”
خوشبختانه، برای لذت بردن از انرژی و تقویت روحیه ناشی از ورزش، نیازی به انجام تمرینات شدید نیست: بر اساس مطالعه ای که در ژوئن 2018 در مجله توانبخشی ورزش منتشر شد، هر نوع فعالیت بدنی منظم، صرف نظر از محدودیت های ورزشی، استرس را کاهش می دهد. اهداف فعالیتی کوچک و قابل دستیابی مانند پیاده روی روزانه یا حرکات کششی را تعیین کنید و اهداف حرکتی خود را هرچه احساس کردید افزایش دهید.
افسردگی می تواند منجر به خستگی و کمبود انرژی شود. طبق مطالعه 90686 نفری که در مجله Psychosomatic Medicine در فوریه-مارس 2016 منتشر شده است، افراد دیابتی در مقایسه با افراد فاقد این بیماری 2 تا 3 برابر بیشتر دچار افسردگی می شوند.
اگر به دلیل ابتلا به دیابت احساس فشار و افسردگی می کنید، به دنبال کمک حرفه ای باشید. یک درمانگر که در زمینه درمان افسردگی آموزش دیده است می تواند به شما در بهبود سلامت روان کمک کند.
با همسالان خود ارتباط برقرار کنید. گفتگو با سایر افراد مبتلا به دیابت نیز می تواند تا حدی تسکین دهنده باشد. انجمن دیابت آمریکا پیشنهاد می کند بحث در مورد چالش های روزمره، نگرانی ها و احساسات با همسالانی که شرایط مشابهی را تجربه کرده اند، می تواند به شما در مدیریت استرس و استراتژی های مقابله با طوفان مغزی کمک کند.
هدف، خواب با کیفیت باشد. تقریباً نیمی از افراد دیابتی ممکن است در خواب مشکل داشته باشند. استرس، اضطراب و افسردگی همگی می توانند در بی خوابی نقش داشته باشند، در حالی که بیدار شدن مکرر برای دفع ادرار می تواند کیفیت کلی خواب را نیز بدتر کند.
اگر شب خوب نمی خوابید، در طول روز خسته خواهید شد. تغییر در برنامه شبانه و محیط خواب می تواند به شما کمک کند تا بیشتر استراحت کنید. هر روز در یک ساعت مشخص بخوابید و بیدار شوید، حتی آخر هفته ها. اتاق خواب خود را خنک و تاریک نگه دارید. بنیاد ملی خواب توصیه می کند وسایل الکترونیکی (کامپیوتر و تلویزیون) را قبل از خواب خاموش کنید. اگر نگران هستید که ممکن است دچار اختلال خواب باشید، در مورد ارزیابی خواب خود با پزشک خود صحبت کنید.
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع: