بازی های ویدیویی با ساختار پاداشی طراحی شده اند که کاملاً غیرقابل پیش بینی است. تنش ناشی از دانستن اینکه ممکن است گل بزنید (یا یک جنگجو را بکشید)، اما ندانستن زمان دقیق، شما را در بازی نگه می دارد. دکتر گرین‌فیلد می‌گوید: «این دقیقاً همان ساختار سیستم پاداش است.
مغز ما در بازی ها: شواهد تجربی
این یک جذب قدرتمند برای مغز در حال رشد یک نوجوان است که تأثیرپذیر است. این ناحیه از مغز تا سن 25 یا 30 سالگی به حداکثر ظرفیت خود نمی رسد، که ممکن است توضیح دهد که چرا جوانان بیشتر درگیر ساعت ها بازی هستند در حالی که نیازهای اساسی مانند غذا، خواب و بهداشت را نادیده می گیرند. بدون لوب های فرونتال بالغ ، نوجوانان و نوجوانان کمتر می توانند پیامدهای منفی را بسنجید و رفتارهای بالقوه مضری مانند بازی های ویدیویی بیش از حد را که بر رشد لوب پیشانی نیز تأثیر می گذارد، مهار کنند.
بازی های ویدئویی خشونت آمیز مورد توجه بسیاری از کارشناسان است. در مطالعه ای بر روی 45 نوجوان، انجام بازی‌های ویدیویی خشن فقط به مدت 30 دقیقه بلافاصله فعالیت در ناحیه پیشانی مغز را در مقایسه با افرادی که در یک بازی بدون خشونت شرکت می‌کردند، کاهش داد. تحقیقات قبلی نشان داد که فقط 10 تا 20 دقیقه بازی خشونت آمیز باعث افزایش فعالیت در نواحی مغز مرتبط با برانگیختگی، اضطراب و واکنش عاطفی می شود، در حالی که به طور همزمان باعث کاهش فعالیت در لوب های پیشانی مرتبط با تنظیم احساسات و کنترل اجرایی می شود.
دوپامین
به گفته محققان، ترشح دوپامینی که از بازی‌ها به دست می‌آید بسیار قدرتمند است که تقریباً می‌تواند نواحی جلوی مغز را از بین ببرد. این یکی از دلایلی است که چرا گیمرهایی مانند Rosner می توانند 18 ساعت متوالی بازی کنند. دکتر گرین‌فیلد می‌گوید: «بچه‌ها خودشان را جلوی رایانه می‌چرخانند و ۸، ۱۰، ۲۵، ۳۶ ساعت در آنجا می‌مانند».
و برای بچه‌هایی مثل روسنر، که احساس طرد شده‌های اجتماعی می‌کنند، برتری در دنیای بازی‌ها می‌تواند حس تسلط و اعتماد به نفسی که در زندگی واقعی آنها وجود ندارد را ایجاد کند. دکتر گرین‌فیلد توضیح می‌دهد:
«وقتی در بازی‌هایی مانند World of Warcraft به یکی از بازیکنان برتر تبدیل می‌شوید، ده‌ها هزار بازیکن
اساساً زیر دست شما هستند، بنابراین مانند یک خدای مجازی می‌شوید».
روسنر می گوید: “من یک Blood Elf Paladin به نام Sevrin ایجاد کردم، انجمن خودم را راه اندازی کردم – باشگاه قایق بادبانی QT – و با آن مانند یک شغل تمام وقت رفتار کردم، وب سایت را حفظ کردم، بازیکنان جدید جذب کردم، و سازماندهی و رهبری حملات را انجام دادم.” به سرعت به جایگاه مشهور در جامعه بازی دست یافت. “افرادی که نمی شناختم به من پیام می دادند و به من می گفتند که چقدر شگفت انگیز هستم. این کاملا برعکس چیزی بود که در زندگی واقعی داشتم.” به زودی World of Warcraft بر هر چیز دیگری ارجحیت یافت.
مغز یادگیری در بازی ها
تمرین مکرر هر چیزی مغز را از نظر فیزیکی تغییر می دهد. با گذشت زمان و تلاش، در کار خاصی که تمرین می‌کنید بهتر می‌شوید، چه شلیک به دشمن در یک بازی ویدیویی یا ضربه زدن به توپ بیسبال. این اعمال و افکار تکراری ارتباطات بین سلول های مغز را تحریک می کند و مسیرهای عصبی را بین بخش های مختلف مغز شما ایجاد می کند. هر چه بیشتر یک فعالیت خاص را تمرین کنید، مسیر عصبی قوی تر می شود. این اساس ساختاری یادگیری است.
«از آن استفاده کن یا آن را از دست بده»
نه تنها در مورد عضلات بدن، بلکه برای مغز نیز صدق می کند. مسیرهای عصبی که استفاده نمی شوند در نهایت هرس می شوند.
سی شاون گرین، دکتری، استادیار روانشناسی در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون، توضیح می‌دهد که برخلاف برخی دیگر از ابزارهای آموزش مغز، بازی‌های ویدیویی مراکز پاداش را فعال می‌کنند و مغز را پذیرای تغییرات می‌کنند.
مطالعات نشان می‌دهد، برای مثال، انجام بازی‌های ویدئویی اکشن توانایی‌های بصری را افزایش می‌دهد، مانند ردیابی اشیاء متعدد، چرخش ذهنی اشیا، و ذخیره و دستکاری آنها در مراکز حافظه مغز. این حتی برای بداخلاقی‌ترین بازی‌های اکشن-سرگرمی نیز صادق است.
چنین بازی هایی همچنین از بازیکنان می خواهند که به یک استراتژی کلی فکر کنند، چندین کار را به طور همزمان انجام دهند و تصمیماتی بگیرند که تأثیر فوری و بلندمدت دارند. دکتر ویلیس می گوید: «این بسیار شبیه چندوظیفه ذاتی در اکثر مشاغل امروزی است. این جوانان ممکن است برای جابجایی آسان بین وظایف، انطباق با اطلاعات جدید و اصلاح استراتژی خود با ورود ورودی جدید، مجهزتر باشند.”
مطمئناً این مهارت‌ها مفیدند، اما تمرین بیش از حد نیز می‌توانند مشکل ساز شوند. از این گذشته، وقتی بچه‌ها به انجام چند وظیفه‌ای و پردازش مقادیر زیادی اطلاعات به طور همزمان عادت می‌کنند، ممکن است در تمرکز روی یک سخنرانی در یک محیط کلاس مشکل داشته باشند.
https://neurosciencenews.com/gaming-brain-activity-21016/
https://www.brainandlife.org/articles/how-do-video-games-affect-the-developing-brains-of-children
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!