در مورد بازی های رایانه ای مطالب زیادی نوشته شده است که بسیاری از آن ها منفی است. ما ترسیده ایم که بازی های رایانه ای باعث شود فرزندان ما کمتر اجتماعی بوده و خشونت بیشتری داشته باشند و همه ما را تحت فشار قرار دهند. تحقیقات قابل توجهی در مورد این موضوع انجام شده است که برخی از آن ها خبرهای بهتری را گزارش کرده اند: بازی های رایانه ای در واقع می توانند برای سطح استرس ما مفید باشند!
تحقیقات پیرامون ارتباط بین بازی و استرس
بیشتر گیمرها گزارش می دهند که انجام بازی های ویدئویی راهی برای کاهش استرس و لذت بردن از بازی با دوستان است.
با این حال، بسیاری از تحقیقات انجام شده در مورد بازی های ویدئویی این پیش فرض را دارند که بازی ها استرس زا هستند و یا حتی از نظر روانشناختی نیز مضر هستند. در حالی که این کل داستان نیست، شواهدی وجود دارد که می تواند این فرض را تأیید کند.
برخی از مطالعات نشان می دهد که یک وضعیت استرس زا در بازی باعث می شود بازیکنان یک واکنش استرس را در زندگی واقعی تجربه کنند. مطالعات دیگر نشان داده است که وقتی افراد بازی های خشونت آمیز انجام می دهند، در سناریوهای مبتنی بر آزمایشگاه بیشتر احتمال دارد که به صورت تهاجمی عمل کنند.
به عنوان مثال، بازیکنانی که به مدت 20 دقیقه بازی های خشونت آمیز انجام دادند، احتمال بیشتری داشت که فرصتی را به وجود آورند که فرد دیگری رامورد حمله قرار دهند، که این یک نشانه پرخاشگری محسوب می شد.
یک مطالعه دیگر نشان داد که نوجوانانی که بازی های خشونت آمیز انجام داده اند، حداقل احساسات پرخاشگری را تجربه کرده اند، اگرچه این افزایش ها به سختی قابل تشخیص بودند. دختران نوجوان افزایش اندکی در استرس را تجربه کردند.
تحقیقات درباره نحوه تأثیر بازی های ویدئویی بر تسکین استرس
بخش عمده ای از تحقیقات که پیوندی بین خشونت بازی های ویدئویی و پرخاشگری پیدا کرده است، در واقع ارتباط مستقیمی از مواجهه با خشونت درون بازی و پرخاشگری در دنیای واقعی نشان نمی دهد. (به عنوان مثال، اکثر افرادی که بازیکن بازی های ویدیویی هستند، پس از انجام بازی های خود، در اطراف انفجار با صداهای بلند قدم نمی زنند؛ این چیزی است که عمدتاً در تنظیمات آزمایشگاه یافت می شود که در آن از افراد خواسته می شود این کار را انجام دهند.)
به طور مشابه، در حالی که ممکن است برخی از واکنش های استرس ناشی از بازی ها وجود داشته باشد، ارزیابی های کلی ارایه شده توسط خود گیمرها نتوانسته اند بین مشکلات زندگی اجتماعی، رفتار دانشگاهی، رفتار شغلی یا واکنشهای جسمی (استرس) پیوند برقرار کند و نشان می دهد که در صورت وجود یک تأثیر منفی، خود گیمرها از آن و تأثیرات آن بر زندگی خود آگاه نیستند.
در یک مطالعه بازیکنان بازی های رقابتی یا مشارکتی را انجام دادند. همانطور که پیش بینی می شد، بعد از بازی اختلاف معنی داری در سطح استرس وجود داشته است، و افرادی که به طور مشارکتی بازی می کردند، کاهش بیشتری در سطح استرس را تجربه کردند، اما این تفاوت اندک است – هر دو گروه با انجام بازی، استرس را کاهش می دهند.
علاوه بر این، هر دو گروه نسبت به سایر بازیکنان احساسات مثبت داشته اند، هرچند برای افرادی که یکی بودند کمی بیشتر قابل توجه بود. این روش دیگری است که در آن بازی های ویدیویی می توانند تجربیات مثبت اجتماعی و کاهش استرس را فراهم کنند.
در مطالعه دیگری از بررسی 1614 بازیکن بازی برای بررسی استفاده از بازی های رایانه ای به عنوان ابزاری برای بازیابی استرس استفاده شده است. نتایج نشان داد که بازی ها پس از قرار گرفتن در معرض شرایط استرس زا و فشار، به عنوان ابزاری مقابله ای مورد استفاده قرار می گیرند و این “تجربه بازیابی” جنبه قابل توجهی از تجربه بازی محسوب می شود.
محققان همچنین روابط بین خستگی ناشی از کار، دردسرهای روزانه، پشتیبانی اجتماعی، سبک مقابله، تجربه بازیابی و استفاده از بازی های ویدئویی و رایانه ای را برای اهداف بازیابی پس از قرار گرفتن در شرایط استرس زا بررسی کردند و دریافتند افراد گیم را به شدت با بازیابی استرس مرتبط می دانند. همچنین مردم پس از خستگی از کارهای روزانه و شرایط استرس زا احتمال بیشتری برای رو آوردن به استفاده از بازی های کامپیوتری و رایانه ای دارند.
علاوه بر این، میزان خستگی ناشی از کار شرکت کنندگان و قرار گرفتن در معرض دردسرهای روزانه، هر دو با استفاده از بازی های رایانه ای با بهبودی همراه بودند.
رابطه بین خستگی ناشی از کار و استفاده از بازی برای اهداف بازیابی با حمایت اجتماعی تعدیل شد. عملکرد تعدیلی برای استرس در بازی های ویدئویی و رایانه ای برای شرکت کنندگان که از حمایت های اجتماعی کمتری برخوردار بودند، اهمیت بیشتری داشت.
این شرکت کنندگان رابطه قوی تری بین خستگی ناشی از کار و استفاده از بازی ها برای بازیابی جهت بهبودی نسبت به شرکت کنندگان دریافت کننده حمایت اجتماعی، نشان دادند.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منابع:
Hasan Y, Bègue L, Bushman BJ. Violent video games stress people out and make them
more aggressive. Aggress Behav. 2013;39(1):64-70. doi:10.1002/ab.21454
Ferguson CJ, Trigani B, Pilato S, Miller S, Foley K, Barr H. Violent Video Games Don’t Increase Hostility in Teens, but They Do Stress Girls Out. Psychiatr Q. 2016;87(1):49-56. doi:10.1007/s11126-015-9361-7
oy A, Ferguson CJ. Competitively versus cooperatively? An analysis of the effect of game play on levels of stress. Computers in Human Behavior. 2016;56:14-20. doi:10.1016/j.chb.2015.11.020
- Reinecke, L. (2009). Games and Recovery: the Use of Video and Computer Games to Recuperate From Stress and Strain. Journal of Media Psychology: Theories, Methods, and Applications, Vol 21(3), pp. 126-142. doi:10.1027/1864-1105.21.3.126
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.