افراد سالمندی که احساس جوانی می کنند یا کمتر از سن بیولوژیکی خود نشان می دهند عملکرد شناختی بهتری دارند ، استرس کمتری دارند و التهاب کمتری نسبت به همسالان خود دارند که سن واقعی خود را احساس می کنند.
افرادی که احساس جوانی می کنند احساس رفاه ، عملکرد شناختی بهتر ، التهاب کمتری ، خطر بستری شدن در بیمارستان و حتی طولانی تر از همسالان با احساس مسن تر هستند.
یک مطالعه منتشر شده توسط انجمن روانشناسی آمریکا یک دلیل بالقوه برای ارتباط بین سن ذهنی و سلامتی را نشان می دهد: احساس جوانی می تواند به محافظت از بزرگسالان میانسال و سالمند در برابر اثرات مخرب استرس کمک کند.
در این مطالعه ، محققان مرکز جراحی شناسی آلمان سه سال از داده های 5،039 شرکت کننده در نظرسنجی پیری آلمان ، یک بررسی طولی از ساکنان آلمان افراد 40 ساله و بالاتر را تجزیه و تحلیل کردند.
این نظرسنجی شامل سوالاتی در مورد میزان استرس درک شده در زندگی مردم و سلامت عملکرد آنها – چقدر آنها در فعالیت های روزانه مانند راه رفتن ، لباس پوشیدن و استحمام محدود بودند. شرکت کنندگان همچنین با پاسخ به سوال “چند سالگی احساس می کنید؟” سن ذهنی خود را نشان دادند.
محققان دریافتند ، به طور متوسط ، مشارکت کنندگانی که استرس بیشتری در زندگی خود گزارش کرده اند ، در طی سه سال با کاهش شدید سلامت کار مواجه شده اند و این ارتباط بین استرس و کاهش سلامت کارکردی برای شرکت کنندگان از نظر سالمندی قوی تر بوده است.
با این حال ، به نظر می رسد سن ذهنی یک محافظت را فراهم می کند. در میان افرادی که احساس سن کمتر از سن تقویمی خود داشتند ،
ارتباط بین استرس و کاهش سلامت عملکرد ضعیف تر بود. این اثر محافظتی در بین قدیمی ترین شرکت کنندگان قوی ترین بود.
به طور کلی ، ما می دانیم که سلامتی عملکردی با افزایش سن کاهش می یابد ، اما همچنین می دانیم که این سیرهای بهداشتی عملکردی مربوط به سن بسیار متنوع هستند. در نتیجه ، برخی از افراد با منابع بهداشتی کاملاً خوب و دست نخورده وارد سن پیری و پیری می شوند ، در حالی که برخی دیگر کاهش قابل توجهی در عملکرد عملکردی دارند که حتی ممکن است نیاز به مراقبت طولانی مدت داشته باشد.
یافته های ما از نقش استرس به عنوان یک عامل خطر برای کاهش عملکرد سلامت ، به ویژه در افراد سالمند ، و همچنین نقش حمایت کننده سلامت و کاهنده فشار روانی در یک سن ذهنی جوان تر حمایت می کند. ”
به گفته محققان ، نتایج نشان می دهد که مداخلاتی که به منظور کمک به احساس جوانی در افراد می توانند آسیب ناشی از استرس را کاهش دهند و سلامت افراد مسن را بهبود ببخشند – هرچند که برای تعیین اینکه بهترین نوع مداخلات چه نتیجه ای خواهد داشت ، مطالعه بیشتر لازم است.
به عنوان مثال ، وتشتاین گفت ، فعالیت های مثبت برای مقابله با سن گرایی و کلیشه های منفی سنی و ترویج دیدگاه های مثبت در مورد پیری می تواند به افراد در احساس جوانی کمک کند. علاوه بر این ، طبق گفته وتشتاین ، مداخلات کلی کاهش استرس و آموزش مدیریت استرس می تواند از کاهش سلامت عملکردی در افراد سالمند جلوگیری کند.
سرانجام ، به گفته وتشتاین ، برای کشف فاصله ایده آل بین سن ذهنی و تقویمی ، تحقیقات بیشتری لازم است ، زیرا تحقیقات قبلی نشان داده است که احساس جوانی تا حدی مفید است اما با افزایش فاصله بین سن سوژه و تقویمی ، مزایا کاهش می یابد .
وی گفت: “احساس جوانی تا حدی ممکن است برای نتایج عملکردی سازگار باشد ، در حالی که” احساس خیلی جوان بودن “ممکن است کمتر سازگار یا حتی ناسازگار باشد.”
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!