افراد مبتلا به اکولالیا صداها و عباراتی را که می شنوند تکرار می کنند. آنها ممکن است نتوانند به طور مؤثر ارتباط برقرار کنند، زیرا در بیان افکار خود تلاش می کنند. به عنوان مثال، فردی که مبتلا به اکولالیا است ممکن است فقط بتواند یک سوال را به جای پاسخ دادن به آن تکرار کند. در بسیاری از موارد، اکولالیا تلاشی برای برقراری ارتباط، یادگیری زبان یا تمرین زبان است.
اکولالیا با سندرم تورت متفاوت است. جایی که یک گوینده ممکن است به طور ناگهانی فریاد بزند یا چیزهای تصادفی را به عنوان بخشی از تیک خود بگوید. در این حالت، گوینده هیچ کنترلی بر آنچه می گویند یا زمان بیان آن ندارد.
گفتار تکراری بخش بسیار رایج رشد زبان است. و معمولا در کودکان نوپا که در حال یادگیری برقراری ارتباط هستند دیده می شود. در سن 2 سالگی، اکثر کودکان شروع به مخلوط کردن گفته های خود و تکرار آنچه می شنوند می کنند. تا سن 3 سالگی، اکوالالی اکثر کودکان حداکثر به حداقل می رسد.
برای کودکان اوتیستیک یا تأخیر در رشد، اکولالیا در دوران کودکی شایع است. به خصوص اگر آنها با تاخیر در رشد گفتار مواجه شوند. شناسایی چرایی و چگونگی استفاده فرزندتان از اکولالیا به شما کمک می کند تا یک برنامه درمانی برای آن تهیه کنید. مشاوره با آسیب شناس زبان می تواند کمک کننده باشد.
علائم
علامت اصلی اکولالیا تکرار عبارات و صداهایی است که شنیده شده است. این می تواند فوری باشد و گوینده بلافاصله پس از شنیدن آن چیزی را تکرار کند. همچنین می‌تواند به تأخیر بیفتد و گوینده چند ساعت یا چند روز پس از شنیدن آن چیزی را تکرار کند.
سایر علائم اکولالیا ممکن است شامل ناامیدی در طول مکالمه، افسردگی و لال شدن باشد. یک فرد مبتلا به اکولالیا ممکن است به طور غیرمعمولی تحریک پذیر باشد. به خصوص وقتی از آنها سؤال می شود.
علل و عوامل خطر
همه کودکان زمانی که یک زبان گفتاری را یاد می گیرند، اکولالیا را تجربه می کنند. اکثراً با بالا رفتن سن افکار مستقلی را توسعه می دهند. اما برخی همچنان آنچه را که می شنوند تکرار می کنند. کودکان دارای ناتوانی های ارتباطی برای مدت طولانی تری عبارات تکراری را حفظ می کنند. کودکان اوتیستیک به ویژه مستعد ابتلا به اکولالیا هستند.
برخی از افراد تنها زمانی که مضطرب هستند این مشکل را تجربه می کنند. دیگران دائماً آن را تجربه می کنند، که ممکن است در نهایت باعث بی صدا شدن آنها شود زیرا نمی توانند خود را بیان کنند.
بزرگسالان مبتلا به فراموشی شدید یا ضربه به سر ممکن است در تلاش برای بازیابی توانایی های گفتاری خود، اکولالیا را تجربه کنند.
انواع اکولالیا
دو دسته اصلی اکولالیا وجود دارد: اکولالیای کاربردی (یا تعاملی) و اکولالیای غیرتعاملی، که در آن صداها یا کلمات ممکن است فقط برای استفاده شخصی به جای ارتباط باشند.
اکولالیای تعاملی
اکولالیای عملکردی، تلاشی برای برقراری ارتباط متقابل است که به عنوان ارتباط با شخص دیگر عمل می کند. مثالها عبارتند از:
نوبت گیری: فرد مبتلا به اکولالیا از عباراتی برای پر کردن یک تبادل کلامی متناوب استفاده می کند.
تکمیل کلامی: گفتار برای تکمیل روال های کلامی آشنا که توسط دیگران آغاز می شود استفاده می شود. به عنوان مثال، اگر از افراد مبتلا به اکولالیا خواسته شود تا کاری را انجام دهند، ممکن است بگویند “کار خوب است! در حالی که آن را تکمیل می کنند، آنچه را که به شنیدن عادت کرده اند بازتاب می دهند.
ارائه اطلاعات: از گفتار ممکن است برای ارائه اطلاعات جدید استفاده شود. اما ممکن است اتصال نقطه ها دشوار باشد. یک مادر ممکن است از فرزندش بپرسد که مثلاً برای ناهار چه می‌خواهد. و او آهنگ تبلیغاتی گوشت ناهار را بخواند و بگوید که ساندویچ می‌خواهد.
درخواست ها: فرد مبتلا به اکولالیا ممکن است بگوید “آیا ناهار می خواهید؟ و ناهار خودشان را بخواهند
اکولالیای غیر تعاملی
اکولالیای غیرتعاملی معمولاً به عنوان ارتباط در نظر گرفته نمی شود. و برای استفاده شخصی مانند برچسب زدن شخصی یا خود تحریکی در نظر گرفته شده است. مثالها عبارتند از:
گفتار غیر متمرکز: فرد مبتلا به اکولالیا چیزی می گوید که هیچ ارتباطی با زمینه موقعیتی ندارد. مانند خواندن بخش هایی از یک برنامه تلویزیونی در حین راه رفتن در کلاس درس. این رفتار ممکن است خود تحریک کننده باشد.
ارتباط موقعیت: گفتار توسط یک موقعیت، بصری، شخص یا فعالیت تحریک می شود و به نظر نمی رسد تلاشی برای برقراری ارتباط باشد. به عنوان مثال، اگر شخصی یک محصول با نام تجاری را در فروشگاه ببیند، ممکن است آهنگی را از تبلیغات بخواند.
تمرین: گوینده ممکن است قبل از اینکه با صدای معمولی پاسخ دهد، چند بار همان عبارت را به آرامی با خود به زبان بیاورد. این ممکن است تمرینی برای تعامل آینده باشد.
خود هدایتی: افراد ممکن است از این جملات برای گذراندن یک فرآیند استفاده کنند. مثلاً اگر در حال درست کردن ساندویچ هستند، ممکن است به خود بگویند: «آب را روشن کن. از صابون استفاده کنید. دست ها را بشویید. آب را خاموش کنید. دست های خشک نان را بگیر . نان را در بشقاب قرار دهید. گوشت ناهار را دریافت کنید، و به همین ترتیب تا زمانی که فرآیند تکمیل شود.
اکولالیای تعاملی در مقابل غیرتعاملی
اکولالیا منعکس کننده چگونگی پردازش اطلاعات توسط گوینده است. گاهی اوقات، تشخیص تفاوت بین اکولالیای تعاملی و غیرتعاملی دشوار است تا زمانی که گوینده و نحوه برقراری ارتباط آنها را بشناسید. در برخی موارد، اکولالیا کاملاً خارج از زمینه به نظر می رسد.
این مثال عالی از سوزان استوکس را در نظر بگیرید. اگر کودک مبتلا به اکولالیا پس از اتمام تعطیلات از دست معلم خود عصبانی شود، ممکن است ناگهان بگوید “برو به جهنم، ستوان!” معلم ممکن است بعداً متوجه شود که کودک در حال تماشای «چند مرد خوب» بوده و از عبارتی استفاده کرده است که می‌دانست با خشم مرتبط است تا احساسات خود را در آن لحظه منتقل کند. در حالی که پاسخ او خارج از متن به نظر می رسید. او دلیلی برای استفاده از این عبارت برای برقراری ارتباط داشت.
تشخیص اکولالیا
یک متخصص می تواند اکولالیا را با گفتگو با فرد مبتلا به اکولالیا تشخیص دهد. اگر آنها برای انجام کاری غیر از تکرار آنچه گفته شده تلاش کنند، ممکن است دچار اکولالیا شوند. برخی از کودکان اوتیستیک در طول درس گفتار خود به طور منظم برای این مورد آزمایش می شوند.
اکولالیا از جزئی تا شدید متغیر است. پزشک می تواند مرحله اکولالیا را شناسایی کرده و درمان مناسب را تجویز کند.
رفتار
اکولالیا را می توان با ترکیبی از روش های زیر درمان کرد:
گفتار درمانی
برخی از افراد مبتلا به اکولالیا به جلسات گفتار درمانی منظم می روند. تا یاد بگیرند که چگونه به آنچه فکر می کنند بگویند.
یک مداخله رفتاری به نام “نقطه نشانه-مکث” اغلب برای اکولالیای متوسط استفاده می شود. در این درمان، گفتاردرمانگر از فرد مبتلا به اکولالیا می‌خواهد به سؤالی به درستی پاسخ دهد. و به آنها می‌گوید که زمانی که زمان پاسخ دادن است به او اشاره می‌کند. سپس، درمانگر سؤالی می پرسد، مانند “اسم شما چیست؟” پس از مکث کوتاهی از گوینده می خواهند که پاسخ دهد. آنها همچنین یک کارت نشانه با پاسخ صحیح نگه می دارند.
دارو
پزشک می تواند داروهای ضد افسردگی یا داروهای اضطراب را برای مبارزه با عوارض جانبی اکولالیا تجویز کند. این خود این بیماری را درمان نمی کند، اما به آرام نگه داشتن فرد مبتلا به اکولالیا کمک می کند. از آنجایی که علائم اکولالیا ممکن است در هنگام استرس یا اضطراب افزایش یابد، اثر آرام بخش می تواند به کاهش شدت بیماری کمک کند.
مراقبت در منزل
افراد مبتلا به اکولالیا ممکن است با افراد دیگر در خانه کار کنند تا مهارت های ارتباطی خود را توسعه دهند. برنامه‌های آموزشی متنی و آنلاین برای کمک به والدین برای دریافت پاسخ‌های مثبت از فرزندانشان وجود دارد. تشویق کودک به استفاده از واژگان محدود ممکن است یادگیری برقراری ارتباط موثرتر را برای او آسان تر کند.
چشم انداز اکولالیا و پیشگیری
اکولالیا بخشی طبیعی از رشد زبان است. همیشه پیشگیری کامل از آن ایده خوبی نیست. برای جلوگیری از اکولالیای دائمی در کودکان، والدین باید سایر اشکال ارتباط را تشویق کنند. کودک را در معرض طیف گسترده ای از کلمات و عبارات قرار دهید. با گذشت زمان، بیشتر کودکان می توانند به طور طبیعی بر اکولالی خود غلبه کنند.
- هفنر، جی جی (nd). اکولالیا – گفتار تکراری
autism-help.org/communication-echolalia-autism.htm - Neely, L., Gerow, S., Rispoli, S., Lang, R., Pullen, N. (2016, مارس). درمان اکولالیا در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم: یک بررسی سیستماتیک مجله مروری اوتیسم و اختلالات رشدی، 3(1)
link.springer.com/article/10.1007/s40489-015-0067-4 - استوکس، اس. (nd). افزایش مهارت های بیانی برای کودکان مبتلا به اوتیسم. برگرفته از
cesa7.org/sped/autism/verbal/verbal11.html - Vicker, B. (2009). دسته های عملکردی اکولالیای فوری
iidc.indiana.edu/?pageId=535 - تورت چیست. (nd)
tourette.org/about-tourette/overview/what-is-tourette/
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.