خلاصه:یک پژوهش جدید نشان می دهد خواب نامناسب و وجود وقفه ها در خواب می تواند به افزایش ریسک افسردگی در نوجوانان منجر شود.
منبع: دانشگاه اوتاوا
وقفه های مزمن در زمان خواب، در نوجوانی می تواند به افسردگی هم در زنان و هم در مردان منجر شود و فرایند بازفعال سازی استرس در زنان را تغییر دهد. این موضوع در یک پژوهش جدید در دانشگاه اوتاوا توسط پژوهشگران بررسی شده است. نتایج این پژوهش در مجله ی ” Behavioral Brain Research” چاپ شده است.می دانیم سلامت روان نوجوانان در زمان قرنطینه، تحریک پذیراست.
در ادامه مصاحبه ای با نفسیه اسماعیل، از پژوهشگران این تحقیق آمده است:
چرا شما و تیمتان تصمیم گرفتید روی خواب در نوجوانان و ارتباط آن با افسردگی مطالعه کنید؟
بیش از 246 میلیون نفر در جهان از افسردگی رنج می برند.این یک اختلال شایع است که کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد.
افرادی که افسرده تشخیص داده می شوند علائم گوناگونی از جمله کاهش حس لذت، مشکلات خواب، افکار خودکشی و بی قراری و ناراحتی را تجربه می کنند.
زنان دوبرابر مردان دچار افسردگی می شوند. شواهد اولیه نشان می دهد که در اثر تغییرات ایجاد شده با همه گیری ویروس کرونا، افراد امسال بیشتر از سال های دیگر، دچار افسردگی شده اند.
افراد بزرگسال دچار افسردگی معمولا اولین علائم افسردگی را در سنین اولیه ی نوجوانی تجربه می کنند. اما به هر حال، عوامل دخیل در افسردگی نوجوانی و تفاوت های جنسیتی هنوز برای ما نامشخص هستند.
یک فرضیه می گوید که افسردگی، ریشه در نوجوانی پر استرس دارد و تفاوت های بین دو جنس باعث می شود زنان در معرض استرس بیشتری قرار بگیرند.
مشکلات خواب یکی از عوامل استرس شایع در رشد نوجوانی است. ادامه یافتن این مشکل می تواند خطر افسردکی در دختران نوجوان را بالا ببرد.
با کمک یک مدل پیاده سازی شده روی موش ها، ما بررسی کردیم که آیا تاخیر های تکرار شونده در خواب؛ مردان و زنان را متفاوت از هم تحت تاثیر قرار می دهد؟ و تغییر پاسخ آن ها به استرس را بررسی کردیم.
این پژوهش به چه شکل انجام شد؟
ما روی 80 موش نوجوان و بزرگسال ( 40 نر و 40 ماده) در ساعت اول خوابشان، وقفه می انداختیم، یا اجازه می دادیم خواب طبیعی خود را دنبال کنند. سپس در برابر یک استرسور قرار داده می شدند تا رفتار مشابه افسردگی در آن ها ارزیابی شود.
چه چیزی کشف کردید؟
نتایج ما نشان می داد که چه موش های نر و چه موش های ماده، پس از تنها 7 روز وقفه در خواب، به شدت رفتار افسرده واری از خود نشان می دادند.
در مقایسه، رفتار افسرده وار افرادی که مورد وقفه ی خواب قرار نگرفته بودند، بسیار کمتر بود.
پس از در معرض استرسور قرار گرفتن، تنها موش های نوجوان افزایش فعالیت در کورتکس پریلیمبیک مغز را نشان دادند- نه بزرگسالان.
این ناحیه از مغز با استراتژی های مقابله با استرس ارتباط دارد و در اثر کمبود خواب ممکن است آسیب ببیند.
همچنین جنس ماده، افزایش هورمون استرس بیشتری در مقایسه با جنس نر نشان داد.
چرا این مسئله اهمیت دارد؟
شواهد ما نشان میدهد که تاخیر در خواب در دوران نوحوانی می تواند هم در زنان و هم در مردان خطر افسردگی را بالا ببرد.
شرایط جدید ناشی از ویروس کرونا، برای مثال یادگیری از راه دور و اقزایش ساعت های استفاده از موبایل، احتمال به هم ریختن برنامه ی خواب را بالا برده است و این موضوع روی نوسانات خلقی تاثیر دارد
منبع: