یک مطالعه منتشر شده در ژورنال پزشکی خواب بالینی نشان داد که افزایش فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به آپنه خواب انسدادی، یک اختلال تنفس مرتبط با خواب همراه است. این مطالعه بر رابطه بین آپنه خواب و میزان فعالیت بدنی در جامعه عمومی متمرکز شده است.
محققان داده های مربوط به شیوه زندگی، پزشکی، اجتماعی، جمعیت شناختی و سلامت خواب را که از بیش از 155000 بزرگسال شرکت کننده در مطالعه بهداشت انتاریو جمع آوری شده است، بررسی کردند. با توجه به فعالیت بدنی شرکت کنندگان چه با آپنه خواب و چه بدون آپنه خواب، محققان مشخص کردند که افزایش متوسط فعالیت بدنی از جمله راه رفتن، با کاهش 10 درصدی خطر ابتلا به آپنه خواب همراه است.
“نتایج ما اهمیت فعالیت بدنی را به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در برابر ایجاد آپنه خواب برجسته می کند.”
“یک یافته شگفت آور این بود که نه تنها فعالیت بدنی شدید، بلکه فقط پیاده روی به تنهایی با کاهش خطر ابتلا به آپنه خواب همراه است.”
نویسندگان دریافتند که افزودن 20 دقیقه ای پیاده روی به برنامه روزانه و افزایش فعالیت های جدی روزانه به میزان 8 دقیقه، برای دستیابی به کاهش ریسک آپنه خواب لازم می باشد. این یافته مستقل از سایر عوامل خطرناک شناخته شده در مورد آپنه خواب مانند جنس، سن، قومیت و چاقی است.
تخمین زده می شود که بیش از 29 میلیون بزرگسال آمریکایی دچار آپنه خواب هستند که بسیاری از آنها تشخیص داده نشده اند. آپنه خواب درمان نشده با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا و سایر شرایط بالقوه جدی همراه است.
“میزان آپنه خواب در کودکان و بزرگسالان همچنان رو به افزایش است. بنابراین، درک نقش عوامل قابل اصلاح در بروز آپنه خواب بسیار مهم است. ” “ورزش یکی از این عوامل محافظت کننده است و تأثیرات مثبت بسیاری بر سلامت عمومی دارد. متخصصین خواب باید تلاش کنند تا بیماران خود را به ورزش بیشتری تشویق کنند. ”
مطالعه مقطعی، مبتنی بر جمعیت، داده های پرسشنامه پایه را از 155448 ساکن بزرگسال در انتاریو، کانادا (60٪ زنان و 40٪ مردان) تجزیه و تحلیل کرد. میانگین سنی آنها 46 سال و حدود 75٪ آنها سفید پوست بودند. در حدود 6.9٪ از شرکت کنندگان گزارش کردند که پزشک آپنه خواب را در آن ها تشخص داده است. افراد مبتلا به آپنه خواب بی تحرک بودند و در هفته 4.4 ساعت بیشتر از افراد بدون آپنه خواب تحرک نداشتند.
با توجه به ماهیت مقطعی مطالعه، نویسندگان نتوانسته اند در مورد ارتباطات مشاهده شده بین فعالیت بدنی و آپنه خواب، استنتاج زمانی انجام دهند. با این حال، آنها گزارش می کنند که مطالعات قبلی همچنین نشان می دهد که فعالیت بدنی می تواند شدت آپنه خواب را کاهش دهد.
در یک تفسیر مرتبط، دکتر جویس لی-ایانوتی و دکتر جیمز پریش می نویسند که یافته های این مطالعه برای پزشکان خواب، ابزاری دیگر برای درمان آپنه خواب خفیف تا متوسط مهیا می کند که ممکن است برای بیماران نیز جذاب تر باشد.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
“Physical Activity is Associated With Reduced Prevalence of Self-Reported Obstructive Sleep Apnea in a Large, General Population Cohort Study”. by Kelly A. Hall, MBiostats, Mandeep Singh, MD, MSc, Sutapa Mukherjee, MBBS, PhD, Lyle J. Palmer, PhD.
Journal of Clinical Sleep Medicine
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.