اعصابی که داده های درد را انتقال می دهند کاربردی جدید پیدا کرده اند..
این اعصاب یا به ما نشان می دهند که باید از چیزی جلوگیری کنیم زیرا باعث صدمه می شود ، یا به ما می گویند که یک مشکل عملکردی در یک منطقه از بدن وجود دارد.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ در پنسیلوانیا دریافتند که این اعصاب عملکردی دیگر نیز دارند.
مطالعات عصب پوستی با استفاده از موش ها نشان داد که این اعصاب برای کمک به مبارزه با عفونت های پوستی و جلوگیری از انتشار آنها نیز عمل می کنند. این نشان می دهد که آنها نوعی عملکرد دارند که دانشمندان قبلاً آن را مشاهده نکرده اند.
محققان یافته های خود را در مجله Cell منتشر کردند.
نورون های پوستی و ضد عفونی!
نویسنده ارشد مطالعه دکتر دانیل کاپلان ، دکتری – استاد پوست و ایمنی دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ – با دکتر جاناتان کوهن برای کشف این یافته ها همکاری کرد. آنها همچنین با اساتید نوروبیولوژی ، کتی آلبرز ، و برایان دیویس ، همکاری داشتند.
برای این مطالعه ، محققان از یک مدل موش استفاده کردند که در آن می توانند نورون های درد را با یک نور آبی تحریک کنند (به کمک اپتوژنتیک). در ابتدا ، آنها نشان دادند که هنگام فعال بودن ، این سلولهای عصبی پروتئینی به نام CGRP را منتشر می کنند که به نوبه خود ، انواع سلولهای ایمنی بدن را به منطقه جذب می کند.
آنها می گویند ، این بدان معنی است که نورونها سریعتر از سلولهای ایمنی بدن در همان نزدیکی ، پاسخ ایمنی را شروع می کنند.
در مرحله بعد ، این گروه موشها را به هر دو کاندیدا آلبیکنس ، قارچی که باعث ایجاد کاندیازیس یا استافیلوکوکوس اورئوس می شود ، باکتری متداول که در بعضی شرایط می تواند کشنده باشد ، آلوده کرد.
آنها دریافتند که سلولهای موشهای دارای عفونت قارچی پاسخ جالبی از خود نشان دادند.
اعصاب نه تنها یک پاسخ ایمنی را در محل عفونت به وجود آوردند بلکه پیام هایی به نخاع فرستادند. با این عمل این امکان فراهم می شود تا دیگر قسمت های بدن آمادگی یک عفونت احتمالی را داشته باشند.
این عمل باعث کاهش گسترش عفونت می شود، که محققان آن را “مصونیت پیش بینی شده” نامیدند.
“مزیت درگیر شدن سیستم عصبی این است که می تواند اطلاعات را در حد میلی ثانیه با دیگر نقاط بدن در میان گذارد ، در مقایسه با ساعت ها یا روزها برای اینکه سلول های ایمنی بدن همان عملکرد را انجام دهند.”
جاناتان کوهن
عفونتهای قارچی می توانند مشکل ساز باشند
بسیاری از انواع قارچ ها می توانند روی افراد تأثیر بگذارند ، اما C. albicans یکی از معروف ترین آنهاست.عفونت ناشی از آن (کاندیدیازیس) به عنوان برفک شناخته می شود.
این نوع عفونت به چند شکل مختلف دیده می شود اما غالباً بر روی غشاهای مخاطی دهان و گلو ، سینه ها تأثیر می گذارد (در مورد والدین شیرده ، عفونت را با شیرخوار خود به اشتراک می گذارند) .
علائم عفونت C. albicans در دهان ، گلو یا مری شامل موارد زیر است:
- تکه های سفید روی زبان ، گونه ها ، سقف دهان یا گلو
- قرمزی یا درد
- کاهش توانایی درک طعم
- درد هنگام غذا خوردن یا بلع
- دهان خشک
- ترک خوردگی و قرمزی در گوشه دهان
این تحقیق چگونه به انسان مرتبط است؟
دکتر کپلان می گوید: اگرچه این تحقیق موش ها را درگیر می کند ، اما ممکن است در آینده روش هایی برای استفاده از آن در انسان وجود داشته باشد.
وی خاطرنشان می کند: “درک این نوع ایمنی جدید ، این سؤال جالب را بوجود می آورد که آیا ما می توانیم یک داروی برای سرکوب انتخابی التهاب بیش از حد در یک بافت خاص تولید کنیم ، و از عوارض جانبی منفی ناشی از استفاده از یک سرکوب کننده سیستم ایمنی بر کل بدن جلوگیری کنیم؟ “
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).