یک مطالعه جدید از ایالات متحده نشان می دهد که کمبود ویتامین D ممکن است نقش مهمی در پیشرفت بیماری ویروسی کورونا داشته باشد (COVID-19).
اگرچه 80-85٪ از بیماران مبتلا به این بیماری علائم خاصی را نشان نمی دهند، اما بقیه به منابع قابل توجهی در بیمارستان احتیاج دارند، همانطور که در ایتالیا مشهود است.
تجربه ایالات متحده در نتایج مختلف COVID-19 بسیار قابل توجه است. آمریکایی های آفریقایی تبار 70 درصد از مرگ های COVID-19 را تشکیل می دهند، حتی اگر فقط 32 درصد از جمعیت ایالات متحده باشند. از طرف دیگر، افراد بی خانمان در پناهگاه بوستون 100٪ بدون علامت بودند.
عوامل خطر مرگ و میر COVID-19 که تاکنون شناخته شده است شامل جنس مذکر، چاقی، فشار خون بالا، سن بالا و بیماری انعقادی مرتبط با COVID-19 می باشد. با این حال، به گفته محققان مرکز علوم بهداشتی دانشگاه ایالتی لوئیزیانا نیواورلئان، به زودی موارد دیگری نیز می تواند به لیست عوامل خطرزا اضافه شود.
اهمیت ویتامین D
ویتامین D مولکولی است که یک اثر فیزیولوژیکی اساسی را به نمایش می گذارد و نقش اساسی در تعدیل پاسخ های ایمنی ذاتی و سازگار دارد. از آنجا که میانگین رژیم غذایی انسان از نظر گیاهان و حیوانات سرشار از ویتامین D نیست، انسان پس از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش B (UVB) به تولید درون زای این ویتامین می پردازد.
علاوه بر این، مسیرهای ضد میکروبی وابسته به ویتامین D شناخته شده به RNA دو رشته ای پاسخ می دهد و به راحتی در طول تکثیر ویروسی SARS-CoV-2 تولید می شود. این مسیرها متعاقباً باعث از بین رفتن سلولهای آسیب دیده (اتوفاژی) و همچنین پپتیدهای مختلف ضد میکروبی و ضد ویروسی می شوند.
در نتیجه، کمبود ویتامین D مانع از توانایی میزبان در فعال کردن مسیرهای دفاعی فوق الذکر می شود، اما در مهاجرت لنفوسیت ها و ماکروفاژها نیز تأثیر دارد.
ویتامین D کمتر، بیماری COVID-19 شدیدتر؟
برای تعریف بهتر ارتباط بین کمبود ویتامین D و شدت بیماری COVID-19، یک گروه تحقیقاتی ایالات متحده با هدف تعیین شیوع کمبود ویتامین D در میان بیماران بخش مراقبت ویژه COVID-19 به یک تحقیق پرداختند.
شیوع ابتلا به نارسایی ویتامین D در بین بیماران ICU حدود 30-40٪ بود. علاوه بر این، 84.6 از بیماران ICU کمبود ویتامین D داشتند. جالب ترین یافته این بود که 100٪ بیماران ICU کم تر از 75 سال، مبتلا به کمبود ویتامین D بودند.
نویسندگان مطالعه اظهار می دارند: “با توجه به این داده ها، ما فرض می کنیم که کمبود ویتامین D شدت COVID-19 را از طریق 1) اثرات پروترومبوتیکی آن و 2) خطرناک بودن پاسخ ایمنی بدن افزایش می دهد”.
البته، ما نیاز به بینش های اضافی از کارآزمایی های کنترل شده آینده نگر و تصادفی داریم که افراد را به درستی طبقه بندی می کند. تا آن زمان، روشهای درمانی کم خطر که باعث کمبود ویتامین D می شوند، باید مورد بررسی بیشتری قرار گیرند.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
Lau, F.H. (2020). Vitamin D Insufficiency is Prevalent in Severe COVID-19. medRxiv
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).