اختلال دوقطبی یک اختلال خلقی است. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی سطوح بالایی از سرخوشی و افسردگی را تجربه می کنند. خلق و خوی آنها می تواند از یک افراط به دیگری برود. رویدادهای زندگی، داروها و سوء استفاده از داروها می توانند باعث شیدایی و افسردگی شوند. هر دو حالت می توانند از چند روز تا چند ماه ادامه داشته باشند. اختلال دوقطبی همچنین می تواند بر روی جنسی و فعالیت جنسی شما تأثیر بگذارد.
در طول دوره شیدایی، ممکن است بیش از حد دارای فعالیت جنسی تجربه کنید یا این میزان بسیار کاهش یابد. ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای اقداماتی قرار دهد که ممکن است اثرات منفی داشته باشند، مانند ابتلا به یک عفونت مقاربتی (STI) .
در طول یک دوره افسردگی، ممکن است علاقه خود را به رابطه جنسی از دست بدهید. این مسائل جنسی می تواند مشکلاتی را در روابط ایجاد کند و ممکن است عزت نفس شما را کاهش دهد.
- اپیزودهای جنسی و جنون
- مطالعات چه میگوید؟
- اپیزودهای جنسی و افسردگی
- آنچه تحقیقات می گوید
- به مصرف داروهای خود ادامه دهید
- چه کاری می توانید برای کمک به مدیریت مسائل جنسی ناشی از اختلال دوقطبی انجام دهید
- علائم و محرک های خود را بشناسید
- عوارض جانبی داروهای خود را بیاموزید
- استفاده از مواد مخدر بدون برچسب
- مسائل مربوط به سلامت جنسی را درک کنید
- رفتار درمانی یا رابطه جنسی را در نظر بگیرید
اپیزودهای جنسی و جنون
در طول یک دوره شیدایی، میل جنسی و تکانه های جنسی شما اغلب می تواند منجر به رفتار جنسی شود که برای شما غیر معمول است. این رفتار غیر معمول در قیاس با زمانی است که دوره های شیدایی را تجربه نمی کنید.
نمونه‌هایی از بیش‌جنس‌گرایی در طول یک دوره شیدایی میتواند شامل موارد زیر باشد:
- فعالیت جنسی را بدون احساس رضایت جنسی به شدت افزایش دادن
- رابطه جنسی با چندین شریک، از جمله غریبه ها
- خودارضایی بیش از حد
- روابط جنسی مستمر، علیرغم خطر احتمالی در روابط
- رفتار جنسی که احتمال اعمالی را افزایش می دهد که می تواند منجر به اثرات منفی شود، مانند ابتلا به STI
- اشتغال به افکار جنسی
- افزایش استفاده از فیلم های پورنوگرافی
اگر اختلال دوقطبی دارید، بیش‌جنس‌گرایی میتواند یک علامت چالش برانگیز باشد.
مطالعات بیشتری برای بررسی شیوع این بیماری مورد نیاز است.
مطالعات چه میگوید؟
یک مطالعه در سال 2016 که در مجله روانپزشکی منتشر شد، رفتار جنسی دو گروه را مقایسه کرد:
- افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که به عنوان مراجعه کننده سرپایی در مطب خصوصی تحت درمان قرار گرفتند
- افرادی که به عنوان بیماران سرپایی تحت درمان قرار می گیرند و اختلال عاطفی یا اسکیزوفرنی ندارند
در ابتدای مطالعه، نویسندگان همچنین داده‌های موجود در مورد افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و بیش‌جنس‌گرایی را برجسته کردند.
محققان دریافته‌اند که بین 25 تا 80 درصد افراد مبتلا به دوره‌های شیدایی، بیش‌جنس‌گرایی دوقطبی را تجربه می‌کنند. علاوه بر این، این بیماری در زنان بیشتر از مردان ظاهر می شود.
برخی از بزرگسالان مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است برای مدیریت میل جنسی خود مشکل داشته باشند.
نوجوانان و کودکان کوچکتر مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است رفتار جنسی نامناسبی را نسبت به بزرگسالان به عنوان نشانه ای از بیماری خود نشان دهند. این می تواند شامل معاشقه نامناسب، لمس نامناسب و استفاده زیاد از کلمات جنسی باشد.
اپیزودهای جنسی و افسردگی
ممکن است در طول یک دوره افسردگی، عکس تمایل بیش از حد جنسی را تجربه کنید. این مورد میتواند شامل میل جنسی کم که به آن هیپوجنسی می گویند، یاشد. افسردگی معمولاً باعث عدم علاقه به رابطه جنسی می شود.
تزویر جنسی اغلب می تواند مشکلاتی در رابطه ایجاد کند زیرا ممکن است شریک زندگی شما به طور کامل مسائل میل جنسی شما را درک نکند.
این امر به ویژه در صورتی صادق است که شما شیدایی شدید با رفتارهای بیش از حد جنسی داشته باشید. و سپس ناگهان افسردگی را تجربه کنید و علاقه خود را به رابطه جنسی از دست بدهید. شریک زندگی شما ممکن است احساس سردرگمی، ناامیدی یا طرد شدن کند.
افسردگی دوقطبی همچنین ممکن است باعث اختلال در عملکرد جنسی شود. این شامل اختلال نعوظ (ED) در مردان و سطوح بالای ناراحتی جنسی برای زنان است.
بر اساس یک مطالعه کوچک در سال 2017 که در آن محققان به بررسی پریشانی جنسی و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به اختلال خلقی پرداختند، پریشانی جنسی ممکن است باعث شیدایی یا افسردگی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی شود.
چگونه داروهای اختلال دوقطبی می توانند بر فعالیت جنسی تأثیر بگذارند
داروهای تجویز شده برای درمان اختلال دوقطبی نیز ممکن است میل جنسی را کاهش دهد. ممکن است عوارض جنسی ایجاد کنند.
نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- داروهای ضد افسردگی ، از جمله دولوکستین (Cymbalta)، فلوکستین (پروزاک)، و سرترالین (Zoloft)
- بنزودیازپین ها ، از جمله آلپرازولام ( زاناکس ) و کلونازپام (کلونوپین)
- لیتیوم
آنچه تحقیقات می گوید
یک مطالعه اخیر بر روی 114 فرد مبتلا به اختلال دوقطبی و خلق و خوی پایدار مورد بررسی قرار گرفت. همه شرکت کنندگان در این مطالعه با داروهای تثبیت کننده خلق و خو به جای داروهای ضد روان پریشی یا ضد افسردگی تحت درمان قرار گرفتند.
محققان دریافتند افرادی که از داروهای ضد تشنج والپروات یا لاموتریژین (لامیکتال) استفاده می‌کنند، نسبت به افرادی که لیتیوم یا ترکیبی از لیتیوم و بنزودیازپین مصرف می‌کنند، عملکرد جنسی بهتری دارند.
در مقایسه با افرادی که به تنهایی داروهای ضد تشنج مصرف کردند:
- افرادی که لیتیوم یا ترکیبی از لیتیوم و بنزودیازپین مصرف کردند، میل جنسی بدتری داشتند.
- افرادی که لیتیوم مصرف کردند، تحریک جنسی بدتری داشتند.
- اکسانی که ترکیبی از لیتیوم و داروهای ضد تشنج یا لیتیوم و بنزودیازپین ها را مصرف کردند، ارگاسم جنسی بدتری داشتند .
به مصرف داروهای خود ادامه دهید
داروی دوقطبی خود را به دلیل عوارض جانبی میل جنسی قطع نکنید. قطع داروی دوقطبی می تواند باعث ایجاد یک دوره مانیک یا افسردگی شود.
اگر فکر می کنید داروی شما میل جنسی شما را بیش از حد کاهش می دهد، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند دوز مصرفی شما را تنظیم کنند یا به شما در انتخاب داروی دیگری کمک کنند.
چه کاری می توانید برای کمک به مدیریت مسائل جنسی ناشی از اختلال دوقطبی انجام دهید
کارهایی وجود دارد که می توانید برای درک بهتر و مقابله با مسائل فعالیت جنسی که اختلال دوقطبی می تواند ایجاد کند انجام دهید.
مدیریت عوارض جانبی فعالیت جنسی اختلال دوقطبی شامل روش های متعددی از جمله تغییر سبک زندگی، روان درمانی و داشتن یک سیستم حمایتی است.
علائم و محرک های خود را بشناسید
دریابید که کدام موقعیت ها ممکن است باعث تغییر خلق و خوی شما شود تا بتوانید در صورت امکان از آنها اجتناب کنید. به عنوان مثال، استرس و الکل ممکن است دوره های افسردگی را ایجاد کند.
عوارض جانبی داروهای خود را بیاموزید
از پزشک خود در مورد داروهایی که کمترین احتمال عوارض جانبی جنسی را دارند، بپرسید. همچنین داروهایی وجود دارد که به افراد مبتلا به اختلال دوقطبی یا بدون اختلال دوقطبی کمک می کند تا زندگی جنسی سالمی داشته باشند.
آنها عبارتند از:
- بوپروپیون ضد افسردگی (Forfivo XL، Wellbutrin SR، Wellbutrin XL)
- قرص های ED مانند سیلدنافیل ( ویاگرا ) و تادالافیل ( سیالیس )
بوپروپیون ممکن است به کاهش میل به فعالیت جنسی کمک کند. سازمان غذا و دارو (FDA) بوپروپیون را برای درمان میل جنسی کم تایید نکرده است. با این حال، پزشک شما ممکن است آن را به هر حال تجویز کند. این به عنوان مصرف مواد مخدر بدون برچسب شناخته می شود .
استفاده از مواد مخدر بدون برچسب
استفاده از داروی خارج از برچسب زمانی است که دارویی که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای یک هدف تایید شده است، برای هدفی متفاوت استفاده می شود که هنوز تایید نشده است.
با این حال، پزشک همچنان می تواند از دارو برای این منظور استفاده کند. این به این دلیل است که FDA آزمایش و تأیید داروها را تنظیم می کند. اما نه نحوه استفاده پزشکان از داروها برای درمان بیماران خود.
بنابراین پزشک شما می تواند دارویی را هر طور که فکر می کند برای مراقبت شما بهترین است تجویز کند.
داروهایی که برای رفع عوارض مربوط فعالیت جنسی اختلال دوقطبی استفاده می شوند، عوارض جانبی خاص خود را نیز دارند.
بر اساس مطالعات موردی، بوپروپیون ممکن است در برخی از افرادتمایل بیش از حد جنسی را در مردان و زنانی که از این دارو برای کمک به درمان افسردگی استفاده می کنند بدتر کند. اگر بوپروپیون برای فردی که مبتلا به اختلال دوقطبی تشخیص داده شده است و یک دوره شیدایی را تجربه می‌کند، تجویز شود، بیش‌جنس‌گرایی ممکن است تشدید شود.
عوارض جانبی قرص های ED اغلب خفیف است، اما ممکن است شامل سردرد ، گرگرفتگی و گرفتگی یا آبریزش بینی باشد.
مسائل مربوط به سلامت جنسی را درک کنید
درک آنچه می تواند در نتیجه فعالیت جنسی اتفاق بیفتد بسیار مهم است. زیرا به رویدادهایی که ممکن است ناخواسته باشند، مانند بارداری ناخواسته مربوط می شود.
داشتن شفافیت در مورد اعمال جنسی می تواند به کاهش احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی مانند HIV کمک کند.
این امر به ویژه در دوره های تمایل بیش از حد جنسی مهم است.
رفتار درمانی یا رابطه جنسی را در نظر بگیرید
رفتار درمانی یا فعالیتجنسی می تواند به شما در مدیریت مسائل جنسی ناشی از اختلال دوقطبی کمک کند. درمان انفرادی و زوج درمانی هر دو موثر هستند.
خلاصه
در طول مرحله شیدایی اختلال دوقطبی، ممکن است خطرات جنسی را متحمل شوید و کمتر نگران پیامدهای اعمال خود باشید. در طول یک دوره افسردگی، ممکن است نسبت به رابطه جنسی بی تفاوت باشید یا از کاهش میل جنسی ناراحت شوید.
مدیریت اختلال دوقطبی اولین قدم برای بهبود زندگی جنسی شماست. وقتی خلق و خوی شما ثابت است، رسیدگی به این مسائل آسانتر است.
بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی روابط سالم و زندگی جنسی رضایت بخشی دارند. نکته کلیدی این است که با پزشک خود برای یافتن درمان مناسب و صحبت با شریک زندگی خود در مورد مسائل جنسی که ممکن است تجربه کنید، همکاری کنید.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.