یک مطالعه جدید گزارش داده است که افراد تنها و منزوی اجتماعی ، صداهای با حجم بالاتر مانند موسیقی بلند یا سر و صدای پس زمینه را در مقایسه با افرادی که احساس می کنند از نظر اجتماعی پذیرفته شده اند ، ترجیح می دهند.
بر اساس تحقیقات جدید از دانشگاه جیمز کوک ، صدا می تواند برای مقابله با احساس تنهایی ، از جمله در حین قرنطینه شدن
مربوط به COVID-19 استفاده شود.
این مطالعه نشان داد افرادی که از نظر اجتماعی محروم هستند نسبت به افرادی که احساس می کنند از نظر اجتماعی پذیرفته شده اند صداهای با حجم بالاتر مانند موسیقی یا سر و صدای پس زمینه را ترجیح می دهند و حجم بالاتر می تواند به مبارزه با احساس محرومیت کمک کند.
صداهای بلند نه تنها به دنبال محرومیت اجتماعی مطلوب هستند ، بلکه در کاهش تأثیرات منفی روانی اجتماعی ، مانند درد اجتماعی ، احساس خشم ، تنهایی و بدتر شدن خلق و خو نیز موثر تر هستند. ”
“به نظر می رسد که ترجیحات برای حجم بالاتر ممکن است فقط به دلایل فیزیولوژیکی ، مانند تمایل به کسب لذت حسی بیشتر از موسیقی با صدای بلند ، بلکه به دلیل نیاز به ارتباط اجتماعی باشد. این تحقیق به ویژه در بررسی راههای تحمل ، و بهبودی از انزوای اجتماعی اجباری در نتیجه قرنطینه COVID-19 در استرالیا و سراسر جهان ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
دکتر وانگ گفت: “تنهایی هم فراگیر و هم پرهزینه است ، به عنوان مثال می توان آن را نسخه روانشناختی درد مزمن دانست که می تواند با عمل به عنوان عامل منحرف کننده ، مانع از بهره وری کار افراد شود.” “در زمان COVID ، عواقب آن می تواند شدیدتر باشد از جمله عدم تحمل تنهایی هنگام قرنطینه می تواند منجر به نقض پروتکل های فاصله اجتماعی شود.
“به نظر می رسد صدا یک گزینه بسیار مناسب و بدون هزینه است که در این شرایط می تواند کمک کند.”
دکتر وانگ گفت دلیل این امر این است که صدا حسی از نزدیکی بین فردی با دیگران را منتقل می کند.
وی گفت: “صدا نشان دهنده مجاورت جسمی و اجتماعی با افراد دیگر است.” “ما فکر می کنیم به این دلیل است که احساس می کنیم مکان های پر جنب و جوش حس بهتری نسبت به مکان های بی روح ایجاد می کنند. علاوه بر این ، افراد تمایل دارند در اطراف دوستان خود کلامی تر و در اطراف غریبه ها ساکت تر باشند ، بنابراین با گذشت زمان ، صداهای بلند می تواند ما را به یاد وقایع پر جنب و جوش و افرادی که با آنها نزدیکتر هستیم بیابید.
درمان تنهایی فقط مربوط به میزان زیاد نیست و بسیاری از افراد ممکن است در زندگی خود زمانی را تشخیص دهند که از اینکه از صدا به عنوان آسایش اجتماعی استفاده می کنند بی اطلاع باشند.
دکتر وانگ گفت: “این می تواند توضیح دهد که چرا مردم اغلب سر و صدای پس زمینه را ترجیح می دهند حتی اگر قصد توجه به
آن را ندارند.” “مانند اینکه تلویزیون را در حین انجام کارها روشن بگذارید ، یا حتی وقتی که ممکن است سر و صدایی به طور
بالقوه در کار انجام شده تداخل ایجاد کند ، مانند گوش دادن به موسیقی هنگام مطالعه.”
این مطالعه شامل 12 آزمایش با بیش از 2000 نفر در استرالیا ، سنگاپور ، انگلیس و ایالات متحده بود.
ما می دانیم که مردم به دلیل ناراحتی جسمی ، به طور غریزی از صداهای بیش از حد بلند اجتناب می کنند. ” “اما کمتر در مورد این که چرا مردم نیز از محیط های بیش از حد ساکت و آرام جاذبه می کنند شناخته شده بود.”دکتر وانگ گفت: تنهایی چیزی فراتر از یک احساس ناخوشایند است و می تواند اثرات روانی و فیزیولوژیکی طولانی مدت داشته باشد.
وی گفت: “احساس نزدیکی جسمی و اجتماعی با افراد دیگر برای زندگی روزمره بسیار مهم است و نیاز به تعلق به عنوان یک نیاز اساسی انسان در نظر گرفته می شود.” “طرد اجتماعی می تواند مواردی مانند عزت نفس ، خلق و خو ، کیفیت زندگی و طول عمر را تهدید کند.”
نهایتا
این یافته ها می تواند در سناریوهای مختلفی که خطر تنهایی یا انزوا زیاد است ، مورد استفاده قرار گیرداین امکان وجود دارد که از این تحقیق در محیط هایی مانند بیمارستان ها و خانه های بازنشستگی استفاده شود. ” “همچنین می تواند برای افرادی که مشغول کار در انفرادی هستند ، تنها زندگی می کنند یا یک دوره قرنطینه COVID-19 را تحمل می کنند ، استفاده شود. کوک کردن صدای بلند ممکن است احساسات منفی را کاهش دهد ، احتمالاً به دلیل حس همنشینی که فراهم می کند.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!