خلاصه: محققان بیومارکر خونی را شناسایی کرده اند که خطر خودکشی را در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی پیش بینی می کند. این نشانگر زیستی همچنین می تواند به محققان در درک تغییرات مولکولی در قربانیان خودکشی کمک کند.
منبع: UC Irvine
تیمی از محققان دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، همراه با اعضای کنسرسیوم تحقیقاتی پریتزکر، رویکردی را برای شناسایی نشانگرهای زیستی خون ایجاد کرده اند که می تواند خطر خودکشی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی (MDD) را پیش بینی کند.
این مطالعه با عنوان “شناسایی نشانگرهای زیستی بالقوه مرتبط با خودکشی در اختلال افسردگی اساسی” در Translational Psychiatry منتشر شد.
یک پژوهش
نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که خون حفظ نشده می‌تواند برای کشف نشانگرهای زیستی خاص خودکشی با استفاده از رویکرد بیان ژن جدید و رویکرد کمی‌سازی بیان ژن کمتر به اثرات تخریب RNA (NanoString) حساس باشد.
نتایج علاوه بر شناسایی افرادی که در معرض بالاترین خطر خودکشی هستند، می تواند به محققان در درک تغییرات مولکولی در قربانیان خودکشی کمک کند.
آدولفو سکویرا، محقق مرتبط در بخش روانپزشکی و رفتار انسانی در دانشکده UCI گفت: «این بیومارکرهای خون گام مهمی به سوی توسعه آزمایش‌های خون برای شناسایی بیمارانی هستند که خطر پایان زندگی‌شان قریب‌الوقوع است.» دارو.
اولین مطالعه
طبق دانش ما، این اولین مطالعه ای است که نمونه های خون و مغز را در یک جمعیت کاملاً تعریف شده از MDD ها تجزیه و تحلیل می کند که تفاوت های قابل توجهی را در بیان ژن مرتبط با خودکشی کامل نشان می دهد.
پس از تجزیه و تحلیل داده‌های نمونه‌های خون و مغز قربانیان خودکشی، محققان به تغییرات بیان ژنی در پاسخ استرس، از جمله متابولیسم پلی‌آمین، ریتم شبانه‌روزی، اختلال در تنظیم ایمنی و حفظ تلومر پی بردند.
محققان از داده‌های به‌دست‌آمده با همکاری کنسرسیوم تحقیقاتی اختلالات عصبی پریتزکر از نمونه‌های خون غیرقابل حفظ (RNA) در ترکیب با داده‌های بیان ژن از نمونه‌های خون و مغز از همان افراد استفاده کردند. افراد بدون تشخیص روانپزشکی (همه افراد غیر خودکشی) و افراد مبتلا به افسردگی اساسی که به دلیل خودکشی یا به دلایل طبیعی فوت کرده بودند در این مطالعه وارد شدند.
خودکشی
خودکشی یک مشکل جدی بهداشت عمومی جهانی است که حدود 800000 مرگ در سال را شامل می شود. تنها در ایالات متحده، نرخ خودکشی بیش از 35 درصد در طول 20 سال گذشته افزایش یافته است و تنها در سال گذشته بیش از 48000 نفر افزایش یافته است.
راهبردهای پیشگیری از خودکشی و داروهای فعلی، اگرچه مفید هستند، اما مانع از افزایش مرگ و میرهای خودساخته نشده‌اند. بسیاری از افراد با وجود تماس مکرر با متخصصان مراقبت های بهداشتی، قصد خودکشی را فاش نمی کنند
تخمین زده می شود که 30 درصد از کسانی که بر اثر خودکشی جان خود را از دست می دهند، ظرف یک ماه پس از خودکشی به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه می کنند. افزایش چشمگیر خودکشی نیز طی روزها تا هفته های پس از ترخیص از بیمارستان های روانی رخ می دهد.
بنابراین، فرصتی حیاتی برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی وجود دارد تا افراد در معرض خطر را با آزمایش بیومارکر خون برای ارزیابی قصد خودکشی جدی ارزیابی کنند.
ریشه های مغزهای خودکشی
بر اساس گزارشی که در اکتبر توسط دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ منتشر شد، نرخ خودکشی در ایالات متحده برای اولین بار در یک دهه گذشته افزایش یافته است. اما چه چیزی یک فرد را به سمت خودکشی سوق می دهد؟
سه مطالعه جدید نشان می دهد که تغییرات عصبی در مغز قربانیان خودکشی به طور قابل توجهی با سایر مغزها متفاوت است و این تغییرات در طول زندگی ایجاد می شود.
شایع ترین مسیر خودکشی از طریق افسردگی است که دو سوم افرادی که خودکشی می کنند به آن مبتلا می شوند. در ماه اکتبر، محققان کانادایی دریافتند که افراد افسرده که دست به خودکشی می زنند، توزیع غیرطبیعی گیرنده های ماده شیمیایی GABA، یکی از فراوان ترین انتقال دهنده های عصبی در مغز دارند. نقش GABA مهار فعالیت نورون است. مایکل پولتر، یکی از نویسندگان این مقاله، عصب شناس در موسسه تحقیقاتی روبارتس در دانشگاه غربی انتاریو، توضیح می دهد: «اگر به پدال گاز و ترمز خودرو فکر می کنید، GABA ترمز است.
گیرنده ی GABA
پولتر و همکارانش دریافتند که یکی از هزاران نوع گیرنده گابا در قشر فروتوپلار افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی که دست به خودکشی زده اند در مقایسه با افراد غیرافسرده که به دلایل دیگر جان خود را از دست داده اند، کمتر دیده می شود. قشر فرونتوپولار در تفکر مرتبه بالاتر مانند تصمیم گیری درگیر است. دانشمندان هنوز نمی دانند که چگونه این ناهنجاری منجر به نوعی افسردگی اساسی می شود که باعث خودکشی فرد می شود، اما پولتر می گوید: «پیش بینی می شود هر چیزی که آن سیستم را مختل کند، نتیجه مهمی خواهد داشت.
جالب اینجاست که این مشکل گیرنده GABA نتیجه ژن های غیر طبیعی یا جهش یافته نیست. این تغییر بیشتر اپی ژنتیک است، به این معنی که برخی از تأثیرات محیطی بر تعداد دفعات بیان ژن‌های مربوطه تأثیر می‌گذارد – یعنی به پروتئین تبدیل می‌شوند. [برای اطلاعات بیشتر در مورد اپی ژنتیک، به «ژنتیک جدید بیماری روانی» نوشته ادموند اس. هیگینز مراجعه کنید. Science American Mind، ژوئن/ژوئیه 2008. گروه دریافتند که در قشر پیشانی قطبی مغزهای خودکشی، ژن گیرنده GABA-A اغلب دارای مولکولی به نام گروه متیل است که به آن متصل است. هنگامی که یک گروه متیل به یک ژن متصل می‌شود، آن ژن را از ماشین‌های پروتئین‌سازی سلول‌ها پنهان نگه می‌دارد – در این مورد، سلول‌ها را از ساخت گیرنده‌های GABA-A جلوگیری می‌کند.
چه اتفاقی برای گیرنده رخ می دهد؟
افزودن این تگ متیل که متیلاسیون نامیده می شود، در جوندگانی که توسط انسان جابجا می شوند بسیار بیشتر از جوندگانی رخ می دهد که چنین نیستند. در مورد عواملی که باعث متیلاسیون در مغز انسان می شود کمتر شناخته شده است، اما مطالعه اخیر دیگری نشان می دهد که می تواند با سوء استفاده در دوران کودکی مرتبط باشد. در ماه مه، محققان دانشگاه مک گیل گزارش دادند که ژن مسئول ایجاد ماشین‌های پروتئین‌ساز سلول‌ها در هیپوکامپ – ناحیه مغز مسئول حافظه کوتاه‌مدت و ناوبری فضایی – قربانیان خودکشی افسرده‌ای که از کودک آزاری رنج می‌برند، بیشتر متیله می‌شود. مغز قربانیان غیر خودکشی که مورد آزار قرار نگرفته اند.
باز هم، محققان هنوز نمی دانند که چگونه مشکلات مربوط به ماشین آلات پروتئین سازی منجر به افسردگی و خودکشی می شود. موشه اسزیف، یکی از نویسندگان داروسازی، می‌گوید: «معقول است که اگر ظرفیت محدودی برای سنتز پروتئین دارید، به تدریج خود را از ساخت سیناپس‌های حیاتی، یا ارتباطات بین نورون‌ها محروم می‌کنید، که می‌تواند برای شاد ماندن مهم باشد. مک گیل. او می‌گوید: «فرضیه ما این است که رویدادهای اجتماعی در اوایل زندگی وجود دارد که مغز را به طور اپی ژنتیکی برنامه‌ریزی می‌کند. او و همکارانش اکنون مغز قربانیان خودکشی را با مغز قربانیان خودکشی که مورد آزار قرار نگرفته‌اند مقایسه می‌کنند تا ببینند آیا الگوهای متیلاسیون آنها متفاوت است یا خیر.
https://neurosciencenews.com/mdd-suicide-blood-marker-20525/
https://www.scientificamerican.com/article/the-origins-of-suicidal-brains/#
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!