به این فکر کنید که چرا نزدیکترین خویشاوندان پستانداران ما فاقد این موهبت هستند
در حال ویرایش…
طوطی مشهور الکس دایره واژگانی بیش از 100 کلمه داشت. فیل کوسیک با استفاده از نوک خرطوم خود به شکلی که مردم با انگشتان خود سوت می زنند، یاد گرفت که کمی به زبان کره ای صحبت کند. بنابراین گیج کننده است که نزدیکترین عموزاده های نخستی ما به هق هق، غرغر محدود می شوند. برای دهه ها، آناتومی صدای میمون‌ها به دلیل ناتوانی آنها در بازتولید صداهای گفتاری انسان سرزنش می‌شد، اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که میمون‌های ماکاک – و در نتیجه، سایر نخستی‌ها – واقعاً می‌توانند صحبت کنند اگر فقط سیم‌کشی مغز برای انجام این کار را داشته باشند. . این یافته‌ها ممکن است سرنخ‌های جدیدی را در اختیار انسان‌شناسان و محققان زبان قرار دهد که به دنبال کشف زمانی هستند که انسان‌ها صحبت کردن را یاد گرفته‌اند.
جان اسلینگ، زبان شناس و متخصص آواشناسی در دانشگاه ویکتوریا در کانادا، که با این کار درگیر نبود، می گوید: «این مطمئناً نشان می دهد که دستگاه آوازی ماکاک توانایی بسیار بیشتری نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد دارد.
یک مطالعه
نویسنده اصلی این مطالعه، ویلیام تکومسه شرمن فیچ سوم، زیست‌شناس تکاملی و دانشمند شناختی در دانشگاه وین، می‌گوید این سوال که چرا میمون‌ها نمی‌توانند صحبت کنند به داروین بازمی‌گردد. (بله، فیچ نوه نبیره ژنرال جنگ داخلی ایالات متحده ویلیام تکومسه شرمن است.) داروین فکر می کرد که پستانداران غیرانسان نمی توانند صحبت کنند زیرا مغز ندارند. اما با گذشت زمان، انسان‌شناسان در عوض این ایده را پذیرفتند که مجاری صوتی نخستی‌ها مانع از آن می‌شود: آنها به سادگی فاقد انعطاف‌پذیری برای تولید طیف وسیعی از مصوت‌های موجود در گفتار انسان بودند. فیچ می‌گوید این «پاسخ کتاب درسی» امروز باقی مانده است.
او و یکی از نویسندگان مطالعه، آصف غضنفر، عصب شناس در دانشگاه پرینستون، مشکوک بودند که داروین درست می گفت. بنابراین آنها امیلیانو، یک ماکاک دم دراز در آزمایشگاه نخستی‌سانان پرینستون را آموزش دادند تا روی صندلی بنشیند در حالی که از او در حال خوردن، خمیازه کشیدن، و ساخت انواع صداها و لب‌ها با اشعه ایکس فیلم می‌گرفتند.
تیم با تجزیه و تحلیل عکس های اشعه ایکس از این ویدئو، مجموعه ای از 99 پیکربندی مختلف از مجرای صوتی امیلیانو را جمع آوری کرد، که صدای فضای باز است که از حنجره خارج می شود، سپس روی زبان جریان می یابد و از لب ها خارج می شود. فیچ می گوید: «در اصل، ما مدلی از تمام کارهای ممکنی که آناتومی صدای میمون می توانست انجام دهد، ساختیم.
مراحل کار
در مرحله بعد، محققان از مجموعه ای از ابزارهای زبانی استفاده کردند که اندازه گیری می کند که کدام پیکربندی از لب ها، زبان و حنجره می تواند فرکانس هایی را تولید کند که با صداهای صدادار مختلف مطابقت دارد. برخی از زبان‌ها کمتر از پنج مصوت دارند که رایج‌ترین عدد است، اما واکه‌ها برای گفتار انسان ضروری هستند. فیچ و غضنفر با محاسبه به اصطلاح فضای صدادار ماکاک دریافتند که – حداقل از نظر تئوری – او نیز می تواند پنج مصوت متمایز ایجاد کند که تقریباً معادل A، E، I، O و U در انگلیسی است.
در نهایت، محققان پیکربندی‌های مجرای صوتی Emiliano را در یک برنامه رایانه‌ای وارد کردند که با توجه به تنظیمات آناتومیکی مختلف، تولید مصوت و صامت را شبیه‌سازی می‌کند. آنها عبارتی را انتخاب کردند که طیف وسیعی از مصوت ها را به نمایش بگذارد، “آیا با من ازدواج می کنی؟” و آن را از طریق شبیه سازی مجرای صوتی میمون اجرا کرد. در مقایسه با یک انسان، صدای میمون شبیه سازی شده صاف و سنگریزه به نظر می رسد، اما کلمات واضح و قابل درک هستند.
محققان امروز در Science Advances گزارش می دهند که نتایج نشان می دهد که از نظر آناتومی، ماکاک ها برای گفتار انسان مانند کاملاً مجهز هستند. فیچ می‌گوید از آنجایی که آناتومی صوتی آنها تقریباً با میمون‌های دیگر – و بیشتر پستانداران دیگر – یکسان است، این حیوانات نیز “آماده گفتار” هستند.
پس چرا امیلیانو نمی تواند به خودی خود؟
فیچ نتیجه می گیرد که میمون ها فاقد کنترل عصبی بر عضلات دستگاه صوتی خود هستند تا به درستی آنها را برای گفتار پیکربندی کنند. او می‌گوید: «اگر مغز انسان کنترل می‌شد، می‌توانست حرف بزند.
فیچ می‌گوید در حدود 8 میلیون سال از زمانی که ما از شامپانزه‌ها، نزدیکترین خویشاوندان تکاملی زنده‌مان فاصله گرفتیم، مغز انسان کنترل قابل‌توجهی بر مجرای صوتی به دست آورد. او می‌گوید، انسان‌شناسانی که فسیل‌ها را برای یافتن شواهدی در مورد زمانی که اجداد انسان‌ساز ما یاد گرفته‌اند صحبت می‌کنند جست‌وجو می‌کنند، «وقت خود را تلف می‌کنند»، زیرا همه اجداد انسان دارای آناتومی صوتی قادر به تکلم بودند. در عوض، این رشته باید بر روی عوامل ژنتیکی، مانند ژن FOXP2، که برای رشد صحیح گفتار و زبان ضروری است، تمرکز کند تا بفهمد چه زمانی انسان ها موهبت گاب را به دست آورده اند.
دن ددیو، روانشناس موسسه روانشناسی ماکس پلانک در نایمگن، هلند، می گوید که نتایج این مطالعه درهای جدیدی را برای بررسی زبان های مدرن نیز باز می کند. او فکر می‌کند که تفاوت‌های جزئی در سطح جمعیت در آناتومی صدا می‌تواند توضیح دهد که چرا زبان‌های مختلف ویژگی‌های آوایی و واجی متفاوتی دارند. او می‌گوید: «حتی دستگاه صوتی میمون می‌تواند از زبان گفتاری پشتیبانی کند، اما جزئیات دقیق [آناتومیکی] آن ممکن است تعیین کند که واقعاً چه نوع زبان گفتاری پدیدار می‌شود». “حتی ممکن است به این فکر کنم که به شبیه سازی هایم یک تراکت آوازی میمون اضافه کنم و ببینم چه چیزی به دست می آید.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!