آیا ممکن است به قرص خواب اعتیاد داشته باشید؟

آیا ممکن است به قرص خواب اعتیاد داشته باشید؟با هم بشنویم:

اگر شما به مصرف قرص خواب اعتیاد دارید و درواقع بدون داروی خواب نمی توانید به خواب بروید این مطلب را از دست ندهید. اعتیاد به قرص خواب به میزان زیادی کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

داروهای خواب آور مانند ملاتونین و قرص های خواب آور ممکن است در صورت استفاده به صورت گهگاهی مفید باشند. اما بهتر است زیاد به آنها اعتماد نکنید. زیرا استفاده مکرر می تواند به طور بالقوه منجر به وابستگی یا حتی اعتیاد به قرص های خواب آور شود. در اینجا چند نشانه وجود دارد که نشان می دهد ممکن است با قرص های خواب آور مشکل داشته باشید یا در حال ایجاد مشکل باشید.

بر اساس داده های نظرسنجی که توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) گردآوری شده است، تقریباً 4 درصد از بزرگسالان بالای 20 سال در برخی مواقع از داروهای خواب با نسخه استفاده کرده اند.

وابستگی به قرص به ویژه در مورد انواع قدیمی‌تر قرص‌های خواب موسوم به بنزودیازپین‌ها صادق است.

این داروها شامل والیوم یا زاناکس هستند و معمولاً برای اختلالات اضطرابی نیز تجویز می شوند. به نظر می‌رسد که قرص‌های خواب جدیدتر از نظر جسمی کمتر اعتیادآور هستند، اگرچه ممکن است اعتیاد روانی را تقویت کنند.

اعتیاد فیزیکی که در آن بدن با یک دارو سازگار می شود و اگر مصرف آن را متوقف کنید، از نظر فیزیولوژیکی واکنش نشان می دهد – با داروهای جدید نادر است. اما این مشکل هم می تواند اتفاق بیفتد، مانند اعتیاد روانی، یا زمانی که فکر می کنید بدون دارو نمی توانید بخوابید.

علائم اعتیاد یا وابستگی به قرص های خواب آور

برخی از افراد می توانند برای سال ها هر شب قرص خواب مصرف کنند که ممکن است نشان دهنده اعتیاد باشد یا نباشد. «این سوال مطرح می‌شود که درمان یک بیماری مزمن در مقابل سوء استفاده چیست، و این قابل بحث است.»

در اینجا پنج علامت وجود دارد که نشان می دهد ممکن است به داروهای خواب با نسخه اعتیاد داشته باشید:

به طور پیوسته دوز مصرفی خود را افزایش می دهید

به گفته مؤسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر (NIDA)، افزایش دوز مصرفی یک نشانه کلاسیک از اکثر اعتیادها است. با گذشت زمان، مقدار دارویی که برای شما تجویز شده است دیگر اثر نمی گذارد و شما برای دریافت همان اثر به داروی بیشتر و بیشتر نیاز دارید.

گزارشی در سال 2019 در مجله British Journal of General Practice چاپ شده که نشان می دهد که بنزودیازپین ها به شدت اعتیادآور هستند. با داروهای جدیدتر، وابستگی ممکن است بیشتر روانی باشد تا فیزیکی. یعنی شما فکر می کنید که برای به خواب رفتن به مواد بیشتری نیاز دارید، بنابراین بیشتر دارو مصرف می کنید.

ماه ها یا سال ها از داروهای خواب آور استفاده کرده اید و نمی توانید آن را ترک کنید. ترک نکردن سیگار، علیرغم تلاش، نشانه دیگری است که ممکن است معتاد باشید. استفاده طولانی مدت از قرص های خواب در هر دوزی توصیه نمی شود.

علائم ترک را تجربه می کنید.

مصرف قرص‌های خواب‌آور، به‌ویژه بنزودیازپین‌ها، به‌اندازه کافی برای مدت زمان کافی، می‌تواند منجر به علائم ترک شود. اینها شبیه علائم ترک الکل است. شما شروع به عرق کردن می کنید، فشار خون و ضربان قلبتان بالا می رود، و شروع به لرزیدن و اضطراب می کنید.

 تعهدات اجتماعی و حرفه ای خود را زیر پا می گذارید.

“شما شروع به مشکلات عملکردی می کنید.” ” کارهایی را که معمولاً دوست دارید انجام دهید نادیده می گیرید، زیرا می خواهید مواد مخدر مصرف کنید. این مسئله روی روابط بین فردی تأثیر می گذارد. شما به تعهدات خاصی مانند روابط کاری یا مدرسه عمل نمی کنید. زمان بیشتری را صرف مصرف مواد می کنید. اینها همه نشانه ها هستند. خواه به قرص های خواب باشد، ممکن است به الکل یا حتی هروئین باشد.”

نحوه دریافت کمک حرفه ای

اگر این علائم آشنا به نظر می رسند، راه هایی برای کمک گرفتن وجود دارد – و راه های دیگری نیز برای به خواب رفتن وجود دارد. اگر عادت طولانی مدت به مصرف قرص های خواب آور دارید، خودتان قرص ها را یکباره ترک نکنید. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد چگونگی کاهش ایمن دوز داروها صحبت کنید. این روش، هرگونه علائم خطرناک را به حداقل می رساند. انواع خاصی از درمان نیز می تواند به شما کمک کند بدون دارو بخوابید.

طبق گزارشی که در سال 2015 در مجله Sleep منتشر شد، در حالت ایده‌آل، بزرگسالان باید حداقل هفت ساعت در شبانه روز خواب داشته باشند. طبق CDC، افرادی که پنج ساعت یا کمتر می‌خوابند، مستعد استفاده از وسایل کمکی برای خواب هستند. ورزش کردن (البته قبل از خواب درست نیست)، محدود کردن زمان استفاده از صفحه نمایش در شب، و پرهیز از کافئین همگی می توانند به شما کمک کنند تا خواب بهتر و بیشتر و بدون مواد مخدر داشته باشید.

اگر هر چند وقت یکبار یک شب بد خواب می شوید، نگران نباشید. «بسیاری از افراد احساس می‌کنند که برای عملکردشان باید یک خواب خوب داشته باشند. بنابراین تمایل دارند به طور مداوم از قرص‌های خواب‌آور حتی در جایی که ممکن است نیازی نداشته باشند استفاده کنند». اگر یک شب فقط چهار ساعت وقت داشته باشید، باز هم می‌توانید روز بعد کار کنید. بین کم خوابی در یک شب و کم خوابی برای یک هفته تفاوت وجود دارد.

چند نکته مهم

در میان بسیاری از درمان‌های مشکلات خواب، داروهای بی‌خوابی یکی از آنهاست. قرص‌های خواب‌آور بدون نسخه (OTC) و نسخه‌ای وجود دارد که ممکن است برای درمان‌های دیگری مانند حفظ برنامه خواب ثابت یا درمان‌های خواب توصیه شود.

قرص های خواب ممکن است عوارض جانبی مانند خواب آلودگی بیش از حد، مشکلات تمرکز و گاهی اوقات واکنش های آلرژیک داشته باشند. آنها همچنین بهترین انتخاب برای استفاده طولانی مدت نیستند.

بسیاری از قرص های خواب بدون نسخه موجود آنتی هیستامین یا حاوی آنتی هیستامین هستند. آنتی هیستامین ها داروهایی هستند که به درمان آلرژی کمک می کنند. در حالی که آنها می توانند برای مدت طولانی منجر به خواب آلودگی شوند، اما گزینه های طولانی مدت نیستند زیرا اثربخشی آنها به مرور زمان از بین می رود.

عوارض قرص های خواب آور

درست مانند هر دارویی، قرص های خواب می توانند عوارض جانبی داشته باشند. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• عکس العمل های آلرژیتیک
• مسائل مربوط به تعادل
• خواب آلودگی در طول روز – یک عارضه جانبی رایج
• مشکل در تفکر واضح
• رفتارهای عجیب شبانه مانند راه رفتن، رانندگی یا غذا خوردن در خواب

توجه: واکنش های آلرژیک و رفتارهای شبانه عوارض جانبی نادر و جدی هستند. در صورت مشاهده این اثرات به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.

درصورتی که از مشکلات مربوط به خواب رنج می برید، همین الان وقت خود را با ما رزرو کنید.

 

منبع: https://www.health.com/condition/sleep/for-how-long-should-you-take-sleeping-pills-advice-on-when-and-how-to-quit