در قسمت اول این مقاله درخصوص مصرف مواد از قبیل الکل، هروئین، کوکائین و ماری جوانا صحبت کردیمو در ادامه بحث درخصوص مواد باشگاهی و روش های درمان و ترک اغتتیاد صحبت خواهیم کرد.
موادهای “باشگاهی”.
این دسته به طیف گسترده ای از مواد اشاره دارد که مردم اغلب در مهمانی های رقص، کلوپ ها و بارها استفاده می کنند.
آنها شامل موارد زیر است:
- گاما هیدروکسی بوتیرات (GHB). همچنین به عنوان آسیب زننده شدید بدنی، G و اکستازی مایع شناخته می شود.
- کتامین. کتامین با نام های K، K خاص، ویتامین K و والیوم گربه نیز شناخته می شود.
- متیلن دی اکسی مت آمفتامین (MDMA). MDMA با نام های اکستازی، ایکس، ایکس تی سی، آدام، شفافیت و مولی نیز شناخته می شود.
- لیسرژیک اسید دی اتیل آمید (LSD). LSD به نام اسید نیز شناخته می شود.
- فلونیترازپام (روهیپنول). فلونیترازپام همچنین به عنوان R2 یا به عنوان قرص فضا برنده یا فراموشی دهنده نیز شناخته می شود.
موادهای باشگاهی می‌توانند منجر به احساس سرخوشی، جداشدگی یا آرام‌بخشی شوند. با توجه به ویژگی های آرام بخش خود، این داروها به طور خاص برای ارتکاب تجاوز جنسی در افراد بی خبر استفاده شده است.
آنها می توانند باعث شوند:
- مشکلات جدی سلامت روان کوتاه مدت، مانند هذیان
- مسائل مربوط به سلامت جسمانی، مانند ضربان قلب سریع ، تشنج ، و کم آبی بدن
- مرگ
خطرات این عوارض جانبی زمانی که با الکل مخلوط می شوند افزایش می یابد .
سایر ترکیبات
مواد دیگری که معمولاً مورد استفاده نادرست قرار می گیرند وجود دارند که در دسته های بالا قرار نمی گیرند.
استروئیدهای آنابولیک
استروئیدهای آنابولیک معمولاً به نام های زیر نیز شناخته می شوند:
- آب میوه
- آب نبات سالن بدنسازی
- پمپ کننده ها
استروئیدها مواد ساخته شده در آزمایشگاه هستند. آنها تستوسترون ، هورمون جنسی مردانه را برای بدن تداعی می کنند. و به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف می شوند.
در ایالات متحده، آنها با نسخه قانونی هستند. با این حال، برخی از ورزشکاران برای افزایش عملکرد و افزایش قدرت از آنها سوء استفاده می کنند .
استفاده نادرست از استروئید می تواند باعث مشکلات جدی و مزمن سلامتی شود، از جمله:
- رفتار خشونت آمیز
- آسیب کبدی
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- ناباروری
زنانی که از استروئیدها سوء استفاده می کنند با علائم دیگری مانند:
- رشد موهای صورت
- تغییر چرخه قاعدگی
- طاسی
- صدای عمیق و مردانه
نوجوانانی که از استروئیدها سوء استفاده می کنند ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:
- اختلال در رشد
- بلوغ تسریع شده
- آکنه شدید
مواد استنشاقی
عمل استفاده از مواد استنشاقی گاهی اوقات به عنوان هافینگ شناخته می شود.
مواد استنشاقی بخارات شیمیایی هستند که افراد برای تجربه اثرات تغییردهنده ذهن آنها را تنفس می کنند. آنها شامل محصولات رایج مانند:
- چسب
- اسپری مو
- رنگ
- مایع فندکی
اثرات کوتاه مدت باعث ایجاد احساسی مشابه مصرف الکل می شود.
استفاده از موادهای استنشاقی با خطراتی همراه است. آنها می توانند منجر به:
- از دست دادن حس
- از دست دادن هوشیاری
- اسپاسم
- از دست دادن شنوایی
- ضربه مغزی
- نارسایی قلبی
NSDUH 2018 نشان داد که حدود 2 میلیون نفر در سنین 12 سال و بالاتر در سال گذشته از مواد استنشاقی استفاده کرده اند. این نشان دهنده 0.7 درصد از آمریکایی ها در این گروه سنی است.
موادهای تجویزی
برای بسیاری از افراد برای کنترل درد و سایر بیماری ها مواد تجویز می شود. سوء استفاده از موادهای تجویزی زمانی اتفاق می افتد که شما موادیی را مصرف می کنید که برای شما تجویز نشده است، یا آن را به دلایلی غیر از مواردی که پزشک شما تجویز کرده است مصرف می کنید.
برخی از افرادی که این موادها را مصرف می کنند ممکن است دچار اختلال مصرف مواد شوند، حتی زمانی که مواد را دقیقاً طبق تجویز مصرف می کنند.
این موادها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مواد افیونی برای مدیریت درد، مانند فنتانیل، اکسی کدون، یا استامینوفن
- موادهای اضطراب یا خواب ، مانند آلپرازولام ( زاناکس ) یا دیازپام (والیوم)
- محرک هایی مانند متیل فنیدات (ریتالین) یا آمفتامین / دکستروآمفتامین( آدرال )
اثرات آنها بسته به مواد متفاوت است، اما استفاده نادرست از موادهای تجویزی می تواند منجر به موارد زیر شود:
- خواب آلودگی
- تنفس کند
- کند شدن عملکرد مغز
- اضطراب
- پارانویا
- تشنج
سوء استفاده از موادهای تجویزی در طول چند دهه گذشته افزایش یافته است. این تا حدی به این دلیل است که آنها به طور گسترده در دسترس هستند.
مراحل اختلال مصرف مواد
برخی از کارشناسان اختلال مصرف مواد را به مراحل زیر تقسیم می کنند:
- در مرحله استفاده آزمایشی، شما از این ماده با همسالان خود برای تفریح استفاده می کنید.
- در مرحله مصرف منظم، رفتار خود را تغییر می دهید و از ماده برای رفع احساسات منفی استفاده می کنید.
- در مرحله مشغله روزانه یا مصرف پرخطر، شما درگیر مواد هستید و به زندگی خود در خارج از مصرف مواد اهمیتی نمی دهید.
- در مرحله وابستگی، شما نمی توانید بدون استفاده از این ماده با زندگی خود روبرو شوید. مشکلات مالی و شخصی شما بیشتر می شود. همچنین ممکن است برای به دست آوردن ماده ای که منجر به مشکلات قانونی می شود، ریسک کنید.
درمان اختلال مصرف مواد
درمان برای اختلالات مصرف مواد در دسترس است. برنامه ها باید از این اصول درمان اعتیاد پیروی کنند:
- اعتیاد یک وضعیت بهداشتی پیچیده اما قابل درمان است.
- هیچ درمان واحدی وجود ندارد که برای همه مفید باشد.
- درمان به راحتی در دسترس است.
- درمان بر نیازهای چندگانه شما متمرکز است.
- ماندن در درمان برای مدت زمان کافی حیاتی است. درمان داوطلبانه و غیر ارادی می تواند موثر باشد.
- درمان به سلامت روان شما می پردازد. نیازهای درمانی شما به طور مرتب مورد ارزیابی قرار می گیرد تا اطمینان حاصل شود که درمان شما با آنها مطابقت دارد.
- مصرف بالقوه مواد در طول درمان کنترل می شود، زیرا عود ممکن است اتفاق بیفتد و اتفاق می افتد.
برنامه‌های درمانی باید همزمان با ارائه مشاوره آموزشی خطر، بیماری‌های عفونی را بررسی و ارزیابی کنند. این به شما قدرت می‌دهد تا کنترل سلامتی خود را به دست بگیرید تا به بیماری‌های عفونی مبتلا نشوید یا منتقل نکنید.
سم زدایی
بسته به نوع اختلال مصرف مواد، مرحله اول درمان ممکن است سم زدایی با کمک پزشکی باشد . در طول این فرآیند، مراقبت های حمایتی ارائه می شود زیرا ماده از جریان خون شما پاک می شود.
سم زدایی با درمان های دیگری برای تشویق به پرهیز طولانی مدت دنبال می شود. بسیاری از درمان ها شامل مشاوره فردی و گروهی است. اینها در تسهیلات سرپایی یا برنامه های بهبودی اقامتی بستری ارائه می شوند.
موادها همچنین می توانند علائم ترک را کاهش داده و بهبودی را تشویق کنند. برای مثال، در اعتیاد به هروئین ، پزشک ممکن است موادیی به نام متادون یا بوپرنورفین/نالوکسون ( Suboxone ) تجویز کند. این موادها می توانند بهبودی شما را تسهیل کند. و به شما کمک کنند تا با مرحله شدید ترک کنار بیایید.
پیشگیری از اختلال مصرف مواد
بهترین راه برای جلوگیری از اختلال مصرف مواد در وهله اول جلوگیری از مصرف آن است. با این حال، در حالی که پرهیز از مواد ایمن ترین رویکرد است، ممکن است واقع بینانه ترین نباشد. به همین دلیل، آموزش و اقدامات ایمنی بهترین ابزار برای کاهش آسیب و اجتناب از اعتیاد است.
مراقبت‌های روانی، اطلاع‌رسانی به جامعه و کاهش انگ، همگی می‌توانند به جلوگیری از ایجاد اختلالات مصرف مواد کمک کنند. برنامه های کاهش آسیب همچنین می تواند عوارض ناشی از مصرف مواد را کاهش دهد و افراد را به درمان متصل کند.
اگر شما والدین هستید و نگران مصرف مواد فرزندانتان هستید، فضای امنی برای صحبت آشکار با فرزندانتان ایجاد کنید. هر چه دانش و اعتماد بیشتر باشد، بهتر است.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.