آسیب دوران کودکی
آسیب دوران کودکی رویدادی است که توسط کودک تجربه می‌شود. او را می ترساند و معمولاً خشونت‌آمیز، خطرناک یا تهدیدکننده زندگی است. همچنین گاهی اوقات به عنوان تجربیات نامطلوب دوران کودکی شناخته می‌شود. بسیاری از تجربیات مختلف می‌توانند منجر به آسیب دوران کودکی شوند.
نکته قابل ذکر این است که متأسفانه، این مشکل بسیار رایج است. تخمین زده می شود که 46 درصد از کودکان در مقطعی از زندگی جوانی خود تروما را تجربه می کنند. در حالی که بچه ها انعطاف پذیر هستند، اما خب از سنگ هم ساخته نشده اند.
بزرگسالان اغلب جملاتی از این قبیل می گویند: “آنها وقتی این اتفاق افتاد آنقدر جوان بودند که حتی در بزرگسالی آن را به خاطر نمی آورند.” با این حال، مهم است که بدانیم آسیب دوران کودکی می تواند یک اثر مادام العمر داشته باشد. «هنگامی که مغز کودکان رشد می‌کند، آنها از طریق تجربیات خود می‌آموزند که جهان چقدر ایمن یا ناامن است.
“کودک باید راهی برای محافظت از خود در برابر آنچه ناامن می‌داند ایجاد کند. اینکه چگونه کودک از خود محافظت می‌کند شخصیت بزرگسالی او را شکل می‌دهد.” به همین دلیل، تشخیص اینکه چه زمانی ممکن است یک کودک برای مقابله با آسیب به کمک حرفه ای نیاز داشته باشد، مهم است. مداخله زودهنگام همچنین می تواند از اثرات مداوم آسیب در بزرگسالی جلوگیری کند.
چه چیزی به عنوان آسیب دوران کودکی در نظر گرفته می شود؟
برای مثال آزار جسمی یا جنسی می تواند برای کودکان آسیب زا باشد. رویدادهای یکباره مانند تصادف رانندگی، بلایای طبیعی (مثل طوفان)، از دست دادن یکی از عزیزان، یا یک حادثه پزشکی بزرگ می‌توانند آسیب‌های روانی بر کودکان نیز وارد کنند.
استرس مداوم، مانند زندگی در یک محله خطرناک یا هدف قلدری قرار گرفتن، می تواند برای کودک آسیب زا باشد. حتی اگر برای یک بزرگسال مانند زندگی روزمره باشد. آسیب دوران کودکی حتی نباید شامل تجربیاتی باشد که مستقیماً برای کودک رخ می دهد. به عنوان مثال، تماشای یکی از عزیزان در حال تحمل یک مشکل سلامتی بزرگ، می تواند برای کودکان بسیار آسیب زا باشد. رسانه های خشونت آمیز نیز می توانند این تأثیر را داشته باشند.
آسیب دوران کودکی و PTSD
حدود 15 درصد از دختران و 6 درصد از پسران به دنبال یک رویداد آسیب زا دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) می شوند. آنها همچنین ممکن است از هر چیزی که آنها را به یاد آسیب می اندازد اجتناب کنند یا تروما را در بازی خود دوباره اجرا کنند.
گاهی اوقات کودکان بر این باورند که علائم هشدار دهنده پیش بینی رویداد آسیب زا را از دست داده اند. برای جلوگیری از آسیب های آینده، آنها در جستجوی نشانه هایی هستند که نشان می دهد اتفاق بدی دوباره رخ خواهد داد.
کودکان مبتلا به PTSD همچنین ممکن است:
- کودک تر از آنچه هستند عمل کنند (مثلاً با مکیدن انگشت شست خود)
- مشکل تمرکز را تجربه کنند
- بیشتر احساس افسردگی یا اضطراب کنند
- دوستی با دیگران برایشان سخت است
- افزایش خشم و پرخاشگری
- مشکلات در مدرسه
- مشکل خواب دارند
- علاقه خود را به فعالیت هایی که زمانی از آنها لذت می بردند از دست می دهند
- ارتباط خود را با واقعیت قطع کنند
- بی‌حس به نظر برسند
- نگران جوان مردن اند
- حتی کودکانی که دچار PTSD نمی شوند ممکن است پس از یک تجربه آسیب زا مشکلات عاطفی و رفتاری را از خود بروز دهند.
در اینجا مواردی وجود دارد که باید در طول هفته ها و ماه ها پس از یک رویداد ناراحت کننده مراقب آنها باشید:
- خشم
- مشکلات توجه
- تغییرات در اشتها
- ایجاد ترس های جدید
- افزایش نگرانی در مورد مرگ یا ایمنی
- تحریک پذیری
- از دست دادن علاقه به فعالیت های عادی
- مشکلات خواب
- غمگینی
- امتناع از مدرسه
- شکایات جسمی مانند سردرد و معده درد
آسیب دوران کودکی چه تاثیری بر شما به عنوان یک کودک و بزرگسال دارد؟
رویدادهای آسیب زا می توانند بر نحوه رشد مغز کودک تأثیر بگذارند. این مورد می تواند عواقب مادام العمری برای آنها از نظر جسمی، ذهنی و اجتماعی داشته باشد. اثرات سلامت جسمانی هنگامی که کودک یک رویداد آسیب زا را تجربه می کند، می تواند رشد فیزیکی او را مختل کند.
استرس می تواند رشد سیستم ایمنی و سیستم عصبی مرکزی آنها را مختل کند و دستیابی به پتانسیل کامل آنها را دشوارتر کند. مطالعه ای در سال 2015 که در مجله آمریکایی طب پیشگیری منتشر شد، گزارش می دهد که هر چه کودک تجارب نامطلوب بیشتری داشته باشد، خطر ابتلا به بیماری های مزمن در سنین بالاتر بیشتر می شود.
این مطالعه به طور خاص، اشاره می کند که قرار گرفتن در معرض آسیب های مکرر خطر ابتلای کودک را افزایش می دهد:
آسم
بیماری عروق کرونر قلب
دیابت
سکته
بررسی سال 2019 از 134 مقاله مختلف مبتنی بر تحقیق اضافه می‌کند که قرار گرفتن در معرض تجربیات نامطلوب در دوران کودکی خطر ابتلا به چندین بیماری مختلف مانند بیماری‌های خودایمنی، بیماری‌های ریوی، بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان را در بزرگسالی افزایش می‌دهد و همچنین سطح درد این بیماری را افزایش می‌دهد.
تاثیرات آسیب دوران کودکی بر سلامت روان
آسیب های دوران کودکی نیز می تواند بر سلامت روان تأثیر بگذارد. اثرات روانشناختی تجارب آسیب زا می تواند شامل موارد زیر باشد:
کنترل خشم
افسردگی
پریشانی احساسی
سطوح بالای استرس
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
اختلالات روان پریشی
کودکانی که در معرض آسیب‌های پیچیده قرار می‌گیرند حتی ممکن است از واقعیت جدا شوند. جدایی شامل جدایی ذهنی خود از تجربه است. آنها ممکن است تصور کنند که خارج از بدن خود هستند و آن را از جایی دیگر تماشا می کنند یا ممکن است حافظه خود را از دست بدهند و در نتیجه شکاف حافظه ایجاد شود. تحقیقات منتشر شده در Psychiatric Times همچنین اشاره می‌کند که شیوع اقدام به خودکشی در بزرگسالانی که در کودکی آسیب‌هایی مانند آزار فیزیکی، آزار جنسی و خشونت خانگی والدین را تجربه کرده‌اند، به‌طور قابل‌توجهی بیشتر است.
تاثیرات بر رابطه
رابطه کودک با مراقبان خود – چه والدین، پدربزرگ و مادربزرگ، یا سایر بزرگسالان خانوادگی یا غیر خانوادگی – برای سلامت عاطفی و جسمی آنها حیاتی است. دلبستگی کودکان به مراقبانشان می تواند به آنها کمک کند تا یاد بگیرند به دیگران اعتماد کنند. یاد می گیرند که احساسات خود را مدیریت کنند و با دنیای اطراف خود تعامل مثبت داشته باشند.
وقتی کودک آسیبی را تجربه می‌کند که به او می‌آموزد نمی‌تواند به آن مراقب اعتماد کند یا به او تکیه کند، احتمالاً باور می‌کند که دنیای اطراف او مکانی ترسناک است و افراد خطرناک هستند. این درس ایجاد روابط را در دوران کودکی و بزرگسالی آنها بسیار دشوار می کند.
کودکانی که آسیب‌های روحی را تجربه می‌کنند نیز احتمالاً در بزرگسالی با مشکلاتی در روابط عاشقانه دست و پنجه نرم می‌کنند. یک مطالعه در سال 2017 در مجله روانشناسی خانواده نشان داد که همسرانی که سابقه کودک آزاری دارند، ازدواج های رضایت بخش کمتری دارند، حتی زمانی که هنوز در مرحله تازه ازدواج هستند.
اثرات ماندگار تروما اغلب به ماهیت و شدت رویداد بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است منجر به احساس اضطراب یا اجتناب از مقابله شود که برخی از شرکا ممکن است ناامید کننده یا گیج کننده باشند.
صحبت با یک متخصص سلامت روان نیز می تواند به شما در شروع بهبودی کمک کند. برای درمان آسیب دوران کودکی، همین حالا با ما در کلینیک سلامت مغز دانا در تماس باشید.
منبع: Childhood Trauma: Understanding the Signs and Getting Help (verywellmind.com)
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.