میدانیم که میگرن یک نوع سردرد عمیقا دردناک و اغلب ناتوان کننده است. افرادی که حملات میگرنی را تجربه می کنند اغلب برای مقابله با علائم خود نیاز به تجویز دارو یا درمان پزشکی دارند. یک قرص ساده سردرد بدون نسخه به ندرت برای درمان میگرن موثر است.

میگرن می تواند اپیزودیک یا مزمن باشد. یک میگرن اپیزودیک معمولی (EM) می تواند ساعت ها باقی بماند. سپس، ممکن است چند هفته یا حتی چند ماه بین اپیزودهای میگرن بگذرد. از سوی دیگر، میگرن مزمن (CM)، بیشتر طول می کشد و به دفعات  بیشتر اتفاق می افتد.

طبق یک مطالعه آمریکایی شیوع و پیشگیری از میگرن (AMPP)، 17.1 درصد از زنان آمریکایی و 5.6 درصد از مردان آمریکایی به میگرن اپیزودیک مبتلا هستند که بسیار شایع تر از میگرن مزمن است. برخی از افرادی که میگرن اپیزودیک را تجربه می کنند، در نهایت به میگرن مزمن مبتلا می شوند، اما نه همه. فقط 1.3 درصد از زنان آمریکایی و 0.5 درصد مردان آمریکایی CM را تجربه می کنند.

علائم میگرن مزمن حداقل 15 روز در هر ماه و حداقل برای سه ماه متوالی رخ می دهد. میگرن مزمن باید حداقل هشت روز در ماه شامل دو مورد از ویژگی های میگرنی زیر باشد:

• باعث درد متوسط ​​تا شدید می شود
• عمدتاً یک طرف سر را تحت تأثیر قرار می دهد
• باعث ایجاد احساس ضربان دار  در سمتی از مغز که تحت تأثیر سردرد قرار گرفته است
• به دلیل فعالیت بدنی معمول مانند پیاده روی شروع می شود یا بدتر می شود

میگرن توسط پزشکان و محققان به خوبی درک نشده است. علل احتمالی شناسایی شده است، اما پاسخ قطعی هنوز کشف نشده است. برخی از نظریه ها در مورد علت ایجاد میگرن عبارتند از:

اختلال سیستم عصبی مرکزی:

یک بیماری عصبی زمینه ای ممکن است باعث میگرن مزمن شود.

عدم تعادل شیمیایی:

عملکرد صحیح مغز مستلزم آن است که همه مواد شیمیایی به طور مساوی با هم مطابقت داشته باشند و همه مسیرهای عصبی شفاف باشند. در صورت قطع هر یک از این موارد، سردردهای میگرنی ممکن است رخ دهد.

عوامل ژنتیکی:

اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده، مانند والدین یا خواهر یا برادر، سردردهای میگرنی را تجربه کرده باشد، شانس شما برای ابتلا به میگرن افزایش می‌یابد.

اختلال و بی‌نظمی‌های عروقی:

مشکلات در شکل، اندازه یا جریان خون در عروق  داخل مغز ممکن است باعث سردردهای میگرنی شود.

در برخی موارد، میگرن مزمن ممکن است یکی از علائم زمینه‌ای یک بیماری جدی دیگر باشد. شرایطی که می تواند باعث میگرن مزمن شود عبارتند از:

• آسیب تروماتیک مغز
• التهاب یا سایر مشکلات عروق خونی در مغز، از جمله سکته مغزی
• عفونت هایی مانند مننژیت
• تومورهای مغزی
• فشار داخل جمجمه ای که خیلی کم یا خیلی زیاد است

وقتی پزشک شما را مبتلا به میگرن مزمن تشخیص داد، احتمالاً آزمایشاتی را برای شما توصیه کند..

محرک های میگرن با علل میگرن متفاوت است. افرادی که مستعد ابتلا به میگرن هستند ممکن است متوجه شوند که موقعیت‌ها، رفتارها یا محیط‌های خاصی باعث ایجاد یک دوره جدید میگرن می‌شوند. این عوامل محرک نامیده می شوند.

محرک ها برای هر فردی متفاوت است. آنها همچنین ممکن است هر بار که در معرض آنها قرار می گیرند روی یک فرد متفاوت تأثیر بگذارند. برای افراد مبتلا به میگرن مزمن، اجتناب از محرک های رایج میگرن ممکن است به کاهش احتمال تشدید علائم کمک کند.

محرک های رایج برای دوره های میگرن عبارتند از:

اضطراب و استرس:

افرادی که سابقه میگرن دارند ممکن است متوجه شوند که سردردهای دردناک در زمان افزایش استرس و اضطراب شعله ور می شوند.

حالت نامناسب بدنی:

نحوه نشستن شما ممکن است بر احساس شما تأثیر بگذارد. وضعیت نامناسب می تواند جریان خون را در گردن شما کاهش دهد. این کاهش جریان خون ممکن است باعث سردرد میگرنی نیز شود.

استفاده بیش از اندازه از کافئین:

کافئین محرکی است که ممکن است باعث ایجاد یک دوره میگرن شود. نوشابه های حاوی قند بالا یا نوشیدنی های حاوی کافئین نیز می توانند باعث میگرن شوند.

غذاها و نوشیدنی‌های خاص:

غذاهای شور، تند، و کهنه (مانند گوشت‌ها و پنیرها) و شیرین‌کننده‌های مصنوعی ممکن است محرک باشند. مونوسدیم گلوتامات (MSG) یک نگهدارنده رایج غذایی است که ممکن است باعث سردردهای میگرنی شود.

هورمون ها:

میگرن اپیزودیک و مزمن در زنان بیشتر از مردان است. این ممکن است به این دلیل باشد که زنان در نتیجه قاعدگی تغییرات هورمونی منظمی را تجربه می کنند. زنان همچنین تغییرات هورمونی قابل توجهی را قبل و در طول یائسگی تجربه می کنند. داروهای هورمونی، از جمله کنترل بارداری نیز می‌توانند CM را تحریک کنند.

داروها:

گشادکننده‌های عروق بر سیستم عروقی شما (رگ‌های خونی) تأثیر می‌گذارند. یک مشکل عروقی می تواند باعث ایجاد میگرن یا بدتر شدن آن شود. از آنجایی که داروهای گشادکننده عروق بر رگ‌های خونی شما تأثیر می‌گذارند، ممکن است CM را تحریک کنند.

داروهای سردرد:

اگر داروهای سردرد بدون نسخه را بیش از سه روز در هفته یا بیش از نه روز در ماه برای درمان میگرن مصرف کنید، ممکن است دچار مشکل میگرن برگشتی شوید.  پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا بهترین راه برای درمان میگرن شما با دارو را توصیه کند.

تحریک حسی:

چراغ‌های چشمک زن، موسیقی بلند، و بوهای تند ممکن است باعث سردرد میگرنی شود.

مشکلات خواب:

نداشتن خواب معمولی کافی و خواب زیاد ممکن است هر دو باعث ایجاد یک دوره میگرن مزمن شود.

آب و هوا:

تغییر دما، رطوبت و فشار هوا می‌تواند بر وضعیت میگرن شما تأثیر بگذارد.

درمان میگرن مزمن ممکن است شامل ترکیبی از داروها، تغییرات سبک زندگی و درمان های جایگزین باشد.

دارو

اگر میگرن مزمن را تجربه می کنید، پزشک احتمالاً توصیه می کند که یک داروی تجویزی مصرف کنید. بسته به شرایط شما، ممکن است داروهایی به شما داده شود که به هنگام شروع میگرن مصرف می‌کنید یا برای پیشگیری یا کاهش شدت حملات میگرنی روزانه مصرف می‌کنید.

داروهای تریپتان مانند آلموتریپتان و التریپتان داروهای میگرنی حاد هستند که در اوایل حمله میگرن برای کاهش شدت درد مصرف می شوند. همچنین ممکن است برای شما داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج برای کاهش فعالیت میگرن تجویز شود.

تغییر سبک زندگی

برخی تغییرات سبک زندگی نیز می تواند به پیشگیری از میگرن کمک کند. کاهش استرس و افزایش آرامش می تواند به پیشگیری از میگرن در بسیاری از افراد کمک کند. مراقبه ذهنی می تواند به این امر کمک کند.

درمان های جایگزینی که ممکن است برای کمک به درمان میگرن استفاده شود. اینها شامل ماساژ، طب سوزنی و افزایش ویتامین B-2 است. بیوفیدبک نوع دیگری از درمان جایگزین است که ممکن است به پیشگیری از میگرن کمک کند. این به شما می آموزد که چگونه عضلات خاصی را برای کاهش سردرد آرام کنید.

افراد مبتلا به میگرن مزمن در معرض خطر بیشتری از عوارضی مانند:

• اضطراب
• افسردگی
• اختلالات خواب
• مشکلات جسمی یا روانی مرتبط

خطر این عوارض و شرایط با فراوانی میگرن افزایش می یابد.

اگر برای اولین بار حملات میگرنی را تجربه می کنید یا با شدت یا دفعات افزایش یافته، با پزشک خود صحبت کنید. می توانید به پزشک عمومی خود مراجعه کنید، که ممکن است شما را به متخصص مغز و اعصاب یا متخصص سردرد ارجاع دهد. اگر همراه با میگرن علائم جدیدی را تجربه کردید، باید با پزشک خود نیز تماس بگیرید.

میگرن ناگهانی یا غیرمعمول می تواند نشانه یک اورژانس پزشکی باشد. اگر سردرد شدید و ناگهانی با علائم زیر ظاهر شد، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید:

• استفراغ شدید و حالت تهوع
• تنگی نفس، به خصوص همراه با تب، بثورات پوستی و سفتی گردن
• ضعف، سرگیجه یا از دست دادن تعادل
• بی حسی یا گزگز در سراسر بدن
• تاری دید، دوبینی یا نقاط کور
• سردرد پس از ضربه به سر
• تغییرات شخصیتی، رفتار نامناسب یا مشکل در گفتار
• گیجی
• تشنج