وقتی به اختلال نقص توجه و بیش فعالی یا ADHD فکر می کنید، ممکن است در تصورتان یک بچه بازیگوش در کلاس در حال دویدن باشد. اما با این که بیش فعالی اغلب در اوایل دوران کودکی شروع می شود، تخمین زده می شود که 4٪ از بزرگسالان به این عارضه مبتلا هستند. برای رفع برخی از تصورات نادرست در مورد این وضعیت، افرادی که با ADHD بزرگسالان زندگی می کنند برخی از حقایق را در مورد مقابله با این بیماری ارائه کردند.
- بیش فعالی در بزرگسالان چیست
- ADHD یا بیش فعالی در بزرگسالان ممکن است بهبود یابد، اما نه همیشه
- داروها تنها درمان نیستند
- درمان های جدید بیش فعالی یا ADHD بدون دارو
- ناسازگاری نه ناتوانی در تمرکز
- باورهای غلط درباره تنبل یا احمق بودن
- بیش فعالی در بزرگسالان می تواند احساس بیگانه بودن بدهد
- بیش فعالی در بزرگسالان می تواند یک دارایی قدرتمند باشد
- همه چیز به همدلی و درک بستگی دارد
- درمان بیشفعالی در شیراز
بیش فعالی در بزرگسالان چیست
بیش فعالی در بزرگسالان یک اختلال عصبی رشدی است. در کودکان، علائم ممکن است شامل کمبود توجه، رویاپردازی یا رفتار تکانشی باشد. به طور کامل مشخص نیست که چه چیزی باعث ADHD می شود، اما ممکن است به ژنتیک، عوامل محیطی خاص (مانند قرار گرفتن در معرض سرب) یا با علل دیگر مرتبط باشد.
برخی از بزرگسالان نیز هستند که بیش فعالی دارند اما هرگز در آن ها تشخیص داده نشده است. و در بزرگسالان، علائم ADHD ممکن است متفاوت ظاهر شود. به عنوان مثال، به جای بیش فعالی، بزرگسالان ممکن است بیقراری شدید را تجربه کنند. بیش فعالی در بزرگسالان ممکن است بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در کار یا روابط شود.
این اختلال هنوز به طور کامل درک نشده است، و این عدم درک در نهایت باعث باورهای غلط زیادی می شود.
ADHD یا بیش فعالی در بزرگسالان ممکن است بهبود یابد، اما نه همیشه
بسیاری از افرادی که در کودکی به این عارضه مبتلا شده اند، در دوران بزرگسالی نیز دارای ADHD هستند.
بریت بیشوف، 29 ساله، متخصص بازاریابی دیجیتال که در کودکی بیش فعال بود، به یاد آورد که چگونه والدین و معلمان این رفتار بیش فعالی را با تصور گذر از یک مرحله موقت نادیده گرفتند. بیشوف گفت: «مادرم همیشه این موضوع را به من گوشزد میکرد که یک خیالباف هستم. یکی از معلمان قسم خورد که من می توانم صدای وزوز چراغ ها یا تیک تاک ساعت را بشنوم و توجه من به آنجا خواهد رفت.»
امروزه برخی از علائم بیشوف از بین رفته اند، اما برخی دیگر باقی مانده اند. بی توجهی من نیز به طور قابل توجهی بهبود یافته است. من بیشتر می توانم کنترل کنم که توجهم به کجا می رود و چیزهای غیر ضروری را مشخص کنم. با این حال، بیش فعالی و افکار من با افزایش سن اندکی افزایش یافته است.
بخشی از دلیلی که بسیاری معتقدند ADHD می تواند از بین برود این است که بیشتر افراد در تنظیم شیوه زندگی برای مدیریت بهتر علائم خود بهتر می شوند. دکتر آرچر توضیح داد که با افزایش سن، افراد مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالان درک بهتری از نحوه عملکرد مغزشان دارند. این درک به آنها اجازه می دهد تا تشخیص دهند که چگونه باید تعهدات کاری یا تحصیلی خود را اصلاح کنند.
داروها تنها درمان نیستند
با وجود ADHD، مرکز توجه مغز همیشه با حداکثر کارایی کار نمی کند. داروها به مغز افراد مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالان کمک می کنند توجه و تمرکز بهتری داشته باشند.
اما برای برخی، مدیریت ADHD بدون دارو هم ممکن است. یک استراتژی، تعیین ضرب الاجل های زودهنگام و منتظر ماندن تا آخرین لحظه برای اتمام پروژه ها است. این کار کمی استرس یا وحشت ایجاد می کند که در واقع به تمرکز بیش از حد مغز کمک می کند.
توصیه ای ار فردی که خودش بیش فعالی در بزرگسالان دارد
پیتر شنکمن، خالق پادکست ADHD “سریعتر از نرمال”، گفت که نظم بیشتر و حفط روتین نیز به مدیریت علائم کمک می کند. «من قوانینی دارم که دوست دارم آن را قوانین تغییرناپذیر زندگی بنامم که به من کمک می کند نه تنها روزم را بهتر پشت سر بگذارم، بلکه به من کمک می کند تا از بیش فعالی به نفع خودم استفاده کنم و به فرد بهتری تبدیل شوم.»
شنکمن گفت: «من هر روز سر ساعت مشخصی از خواب بیدار می شوم. مشروب نمی نوشم. و کمدی دارم که به طرز مضحکی منظم است. اگر من یک سری کمربند، شلوار، ژاکت یا هر چیز دیگری داشتم که ناگهان به آن برمیخوردم، به این فکر می‌کردم که “اوه، آن ژاکت را یادم می‌آید! یادش به خیر! لورا آن ژاکت را به من داد! راستی خیلی وقت هست که از لورا خبر ندارم!” – سپس، سه ساعت بعد از خانه بیرون نرفته ام که لورا را ببینم! روتینی که خود را ملزم به حفظ آن میدانم به من اجازه نمی دهد به این راحتی از مسیر خارج شوم.»
تراپی برای بیش فعالی در بزرگسالان
دکتر آرچر همچنین معتقد است که بسیاری از بیماران از تراپی سود خواهند برد. دکتر آرچر گفت: «تراپی همیشه باید اولین خط درمان باشد نه داروها. من با دارو در بدترین سناریوها مخالف نیستم، اما مطمئناً می‌خواهم چیزهای دیگر را ابتدا قبل از زانو زدن جلوی داروها امتحان کنم.»
اگر داروی ADHD برای شما مناسب نیست، یا متوجه شدید که دارو به تنهایی به اندازه کافی موثر نیست، انواع دیگر درمان ممکن است به شما در مدیریت بیش فعالی کمک کند. انواع مختلفی از روش های درمانی وجود دارد که می توانید از بین آنها انتخاب کنید. انستیتو سلامت مغز دانا با ارائه به روز ترین و موثرترین تکنیک های درمانی در این راه میتواند به شما کمک کند. برای اطلاعات بیشتر تماس بگیرید.
درمان های جدید بیش فعالی یا ADHD بدون دارو
نوروفیدبک
نوروفیدبک یک درمان غیر تهاجمی است که مغز را تشویق می‌کند تا الگوهای فعالیت سالم‌تری ایجاد کند. هدف درمان تنها تغییر طرز فکر و احساس شما نیست، بلکه تغییر مغز شما در سطح بیولوژیکی برای عملکرد بهتر است.
اگر علاقه مندید راجع به اینکه چگونه نوروفیدبک برای درمان بیش فعالی و نقص توجه ADHD به کار می رود، بیشتر بدانید مطلب زیر را بخوانید:
تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال TMS
TMS از ارتباط بین مغناطیس و الکتریسیته برای تأثیرگذاری بر فعالیت الکتریکی در مغز به صورت غیر تهاجمی و بدون درد استفاده می کند. این را می توان در درمان ADHD با استفاده از امواج مغناطیسی برای تشویق تولید مقدار مناسب انتقال دهنده های عصبی مهار کرد.
این کار به روشی ملایم و تا حد زیادی بدون عوارض جانبی انجام می شود. در طول بسیاری از درمان‌ها طی چند هفته، TMS میتواند برای تغییر جهت تولید انتقال‌دهنده‌های عصبی و کمک به تعادل فعالیت الکتریکی در بخش‌های مناسب مغز مورد استفاده قرار گیرد.
برای دیدن مطلب کامل درمان بیش فعالی و نقص توجه ADHD با TMS، روی این لینک کلیک کنید:
امروزه با پیشرفت علم تکنیک های مختلفی برای درمان اختلالات روانی ایجاد شده است که بسته به شرایط شما میتواند مورد استفاده قرار بگیرد. میتوانید از کارشناسان انستیتو سلامت مغز دانا کمک بگیرید تا بهترین و موثرترین درمان برای خود را بیابید. برای اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.
ناسازگاری نه ناتوانی در تمرکز
افراد مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالان در واقع می توانند به خوبی روی موضوعاتی تمرکز کنند که به نظر آنها محرک و جالب است. زمانی که مغز خسته می شود، ذهن به راحتی شروع به سرگردان شدن می کند.
باورهای غلط درباره تنبل یا احمق بودن
افراد مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالان دارای ضرایب هوشی‌ای هستند که به اندازه افرادی که این بیماری را ندارند، بالا است. دکتر آرچر توضیح داد که مطالعات متعدد هوش افراد مبتلا به ADHD را نشان می دهد. هوش آنها به هیچ وجه با کسی که تشخیص بیش فعالی را ندارد تفاوتی ندارد.
بیش فعالی در بزرگسالان می تواند احساس بیگانه بودن بدهد
برای کریس ریتر، استاد و نویسنده، ADHD معمولاً در هنگام تعامل با افراد دیگر ظاهر می شود. “من به معنای واقعی کلمه باید به خودم یادآوری کنم که به چشمان آدم ها نگاه کنم، روی آنچه می گویند تمرکز کنم و به آنها زمان کافی بدهم تا حرفشان را بزنند قبل از اینکه فکرم به سمت دیگر بپرد.”
ویل استوارد، کارآفرین مبتلا به بیش فعالی در بزرگسالان، گفت: شما ممکن است احساس تنهایی هم بکنید. سخت ترین چیز برای من شخصاً احساس تنهایی است که ADHD می تواند در مواقعی ایجاد کند که به نظر می رسد مردم شما را درک نمی کنند. من متوجه می شوم که اغلب اطلاعات را به روش های متفاوتی نسبت به سایر افراد پردازش می کنم.
بیش فعالی در بزرگسالان می تواند یک دارایی قدرتمند باشد
دکتر آرچر گفت: وجود ADHD در بزرگسالان مزایای زیادی مانند انعطاف پذیری و توانایی خونسردی در شرایط بحرانی دارد.
مطالعه ای که در سال 2009 در مجله اختلالات توجه منتشر شد، دانشجویان را مورد بررسی قرار داد. محققان تاب‌آوری روانشناختی دانش‌آموزان مبتلا به بیش فعالی را که دارو مصرف نمی‌کردند در مقایسه با افرادی که ADHD نداشتند، بررسی کردند. آنها دریافتند که افراد مبتلا به بیش فعالی به طور کلی انعطاف پذیرتر بودند.
دکتر آرچر گفت: و اگر وضعیت مغز مبتلا به ADHD را درک کنید، این تحقیق کاملاً منطقی است. اگر بیش فعالی دارید و به دانشگاه می‌رسید و در تمام چالش‌های آن غوطه‌ور می‌شوید، پس باید کارهای زیادی را انجام می‌دادید و خیلی چیزها را خودتان کشف می‌کردید.
تد بهر، مربی ADHD، گفت: بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی بسیار خلاق هستند. بسیاری از هنرمندان، نوازندگان و کارآفرینان ADHD دارند. آنها همچنین ریسک پذیرهای خوبی هستند.”
همه چیز به همدلی و درک بستگی دارد
کریس نیلی، روان‌درمانگر و مددکار اجتماعی، می‌گوید: داشتن آگاهی شخصی از علائم بیش فعالی کلیدی است، اما حمایت اجتماعی و خانواده به همان اندازه مهم است.
نیلی می‌گوید: «تکانشگری، فراموشی و افکار رقابتی من چالش‌هایی را به عنوان یک همسر و پدر ایجاد می‌کند. حمایت همسرم به ما این امکان را می دهد که با هم تلاش کنیم تا بتوانیم از پس آن برآییم.»
درمان بیشفعالی در شیراز
ما در مرکز سلامت مغز دانا پس از جمع آوری اطلاعات دقیق، با استفاده از روش های دارویی و غیر دارویی درمان را آغاز می کنیم. روش های غیر دارویی شامل فناوری های عصبی مانند تحریک فراجمجمه ای مغز (tDCS,tACS) ونوروفیدبک می باشد. (کلینیک ما به عنوان بهترین مرکز نوروفیدبک در شیراز شناخته می شود.) همچنین با استفاده از نرم افزار های تخصصی به درمان و بهبود عملکرد فرد خواهیم پرداخت. در کلینیک ما علاوه بر موارد گفته شد از کاردرمانی و رواندرمانی عصب روانشناختی برای بهبود عملکرد فرد استفاده می شود.
بدنبال بهترین مرکز با حرفه ای ترین تیم درمانی متشکل از روانپزشکان، روانشناسان، کاردمان ها، نوروساینتیست ها و استفاده از روش های نوین درمانی هستید؟ شما شایسته دریافت بهترین ها هستید. همین امروز زمان ویزیت خود را تنظیم کنید! با ما در تماس باشید.
07136476172-09172030360
آدرس: شیراز بلوار بعثت (حدفاصل چهارراه خلدبرین و فلکه سنگی) مجتمع پزشکی مریم طبقه پنجم – انستیتو سلامت مغز
ایمیل: [email protected]
اینستاگرام: danabrain.ir@
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.