تحقیقات نشان می دهد که آنورکسیا در کودکان در انگلستان و ایرلند، در حال افزایش است. در این مطالعه، طبق مواردی از آنورکسیا که توسط روانپزشکان در بیمارستانها یا کلینیکهای تخصصی تشخیص داده شده، تخمین زده می شود که 3.2 در 100000 کودک بین 8 تا 12 سال معیارهای آنورکسیا را در سال 2015، در مقایسه با 1.5 تا 2.1 در 100000 در سال 2006 نشان دادند.
همچنین، گزارشات به دو برابر شدن اختلالات آنورکسیا در شش سال گذشته اشاره دارد، و این افزایش شدید ناشی از بروز مشکلات در بین دختران و خانم های نوجوان در اوایل دهه 20 آن ها بوده است.
سارا بیفورد، استاد بهداشت کینگ کالج لندن و همکار این تحقیق، اذعان داشت: افرادی که به طور بالقوه در ابتلا به یک اختلال اشتها، آسیب پذیر هستند ممکن است در سنین بالاتر عوامل خطر، بیشتر آن ها را تهدید کند.
از طرف دیگر، این آمار ممکن است یک جنبه مثبت داشته باشد: “این یافته به سادگی ممکن است به این دلیل باشد که ما در شناسایی جوانان [با بی اشتهایی] بهتر عمل می کنیم.”
تام کوین، از موسسه اختلالات اشتها، همچنین خواستار تحقیقات بیشتر در مورد این روند شد و گفت: ارائه دهندگان خدمات درمانی باید اطمینان حاصل كنند كه از بیشترین منابع موجود استفاده می كنند.
وی اظهار کرد: “از سال 2016، بودجه قابل توجهی برای NHS در انگلیس جهت سرمایه گذاری در خدمات تخصصی اختلال در اشتها برای افراد زیر 18 سال فراهم شده است، اما همه ارائه دهندگان به اندازه کافی این خدمات را اولویت بندی نکرده اند.”
برای انجام مطالعه، منتشر شده در ژورنال BMJ Open، بیفورد و همكاران از همه روانپزشكان مشاور كودك و نوجوان مستقر در بیمارستانها، دانشگاهها یا حتی جامعه در انگلستان و ایرلند درخواست كردند تا تعداد موارد آنورکسیا را كه هر ماه دیده بودند، گزارش دهند.
اگر پزشک یک مورد را گزارش کند، متعاقباً از آنها خواسته می شود که پرسشنامه ای را پر کنند تا تیم بتواند اطلاعات مربوط به بیمار و تشخیص آنها را جمع آوری کند.
در طی دوره هشت ماهه، 305 مورد گزارش شده است که شرایط اکثر آنها در دختران و افراد دارای قومیت سفید بود.
نتایج نشان می دهد که در بین کودکان 8 تا 17 ساله، 13.7 مورد جدید آنورکسیا در 100000 نفر در سال وجود دارد. تخمین در میان دختران بالاتر از 25.7 در 100000 بود و سن تشخیص در 15 سالگی مشاهده شد.
سپس این تیم بر روی بچه های 8 تا 12 ساله تمرکز کرد که در سالهای اخیر افزایش چشمگیر برای این اختلال داشته اند.
بیفورد با بیان اینكه بسیاری از افراد به دنبال كمك نیستند، خاطرنشان كرد: بسیاری از آخرین آمار و برآوردهای قبلی احتمالاً بروز واقعی آنورکسیا را كمتر ارزیابی كرده اند، یا اینکه نوجوانان بزرگ تر ممکن است به خدمات بزرگسالان مراجعه كنند.
کمتر از یک چهارم از مبتلایان به اختلال آنورکسیا در انگلیس تحت درمان قرار می گیرند.
دکتر آگنس آیتون، رئیس دانشکده اختلالات آنورکسیا در کالج رویال روانپزشکان، بیان کرد: “این مطالعه نشان می دهد روانپزشکان هر روز چه چیزی را می دیدند، و این یک افزایش نگران کننده در تعداد جوانانی است که از یکی از کشنده ترین بیماری های روانشناختی رنج می برند.
دلایل پیچیده هستند و برای حمایت بهتر از مبتلایان، تحقیقات بیشتری باید انجام شود. دلایل می تواند شامل افزایش فشار بر کودکان در مدارس، و تبلیغات تشویق کننده تصاویر غیر واقعی از بدن باشد. “
کوین همچنین خاطر نشان کرد که این آمار احتمالاً دست کم گرفته شده است و خواستار تحقیقات بیشتر در مورد مداخلات قبلی است. وی توضیح داد: “بهبودی کامل از اختلال آنورکسیا امکان پذیر است و هرچه زودتر کسی درمان مورد نیاز خود را دریافت کند، احتمال بهبودی کامل و پایدار وجود دارد.”
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز است و از سال 2014 در زمینه پژوهش های علوم اعصاب فعالیت دارد. وی در بهبود و ارتقا عملکرد های عصب روانشناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب با تیم روانپزشکان، روانشناسان، نورولوژیست ها، کاردرمانگر ها و گفتاردرمانگر های کلینیک سلامت مغز همکاری دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. همچنین به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش های او را در Google Scholar دنبال کنید.